Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1622/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2021-08-30

Tytuł:
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2021-08-30
Data orzeczenia:
30 sierpnia 2021
Data publikacji:
6 czerwca 2023
Sygnatura:
I C 1622/21
Sąd:
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie
Wydział:
I Wydział Cywilny
Przewodniczący:
asesor sądowy Mateusz Janicki
Hasła tematyczne:
Kredyt ,  Pożyczka ,  Konsument ,  Bank
Podstawa prawna:
art. 45 ustawy o kredycie konsumenckim, art. 30 ustawy o kredycie konsumenckim
Teza:
1. W razie skorzystania przez konsumenta z tzw. sankcji kredytu darmowego zmiana treści stosunku kredytowego następuje ze skutkiem ex tunc, a więc odpada podstawa prawna nie tylko przyszłych odsetek lub innych kosztów kredytu, ale również tych już przez konsumenta poniesionych. Tym samym kredytodawca zachowuje jedynie roszczenie o zwrot pożyczonego kapitału i musi zwrócić już uiszczone przez konsumenta koszty (odsetki, prowizje etc.). 2. Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 10 u.k.k. w umowie kredytu konsumenckiego muszą być precyzyjnie określone przesłanki zmiany opłat. Powołanie się na ogólnikowe przesłanki (typu „wzrost cen energii”) lub niepowiązanie chociażby prawidłowego wskaźnika z konkretnym wymiarem zmiany opłaty, do którego uprawnia określona zmiana wysokości wskaźnika, stanowi naruszenie ww. przepisu i uprawnia kredytobiorcę do skorzystania z sankcji kredytu darmowego. 3. Naruszenie art. 30 ust. 1 pkt 7 u.k.k. może polegać zarówno na niewskazaniu RRSO lub całkowitej kwoty do zapłaty, jak również na ich wskazaniu w nieprawidłowej wysokości. Sankcjonowane jest przy tym zarówno zaniżenie tych wskaźników (co tworzy iluzję, że oferta kredytu jest dla konsumenta korzystniejsza niż w rzeczywistości), jak i ich zawyżenie (co wprowadza konsumenta w błąd co do istnienia obowiązków, które w rzeczywistości na nim nie spoczywają, a które z uwagi na wprowadzenie w błąd co do zasady będzie wykonywał na swoją niekorzyść). 4. Roczny termin zawity z art. 45 ust. 5 u.k.k. biegnie od wykonania umowy przez obie strony. W przypadku przedterminowej spłaty kredytu konsumenckiego jest to chwila rozliczenia się banku z konsumentem w trybie art. 52 u.k.k. w zw. z art. 49 ust. 1 u.k.k.
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Edyta Cuprjak
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  asesor sądowy Mateusz Janicki
Data wytworzenia informacji: