Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lipca 2015 roku

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w W. XVII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Kociołek

Protokolant: Magdalena Banasik

po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2015 roku w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K.

przeciwko: A. K., D. K.

o zapłatę

I.  zasądza solidarnie od pozwanych A. K. i D. K. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 2 523,87 złote (dwa tysiące pięćset dwadzieścia trzy złote osiemdziesiąt siedem groszy ) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 30 maja 2014 roku do dnia zapłaty, przy czym ustala, że do zapłaty powyższej należności pozwani A. K. i D. K. są zobowiązani solidarnie z W. P. - zgodnie z nakazem zapłaty z dnia 27 czerwca 2014 roku wydanym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy P. w W. w sprawie VII GNc 3304/14;

II.  zasądza od pozwanych A. K. i D. K. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 744,00 złotych (siedemset czterdzieści cztery złote zero groszy)tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów wynagrodzenia pełnomocnika, przy czym ustala, że do zapłaty powyższej należności co do kwoty 649,00 złotych ( sześćset czterdzieści dziewięć złotych zero groszy) pozwani A. K. i D. K. są zobowiązani solidarnie z W. P. - zgodnie z nakazem zapłaty z dnia 27 czerwca 2014 roku wydanym przez Sąd Rejonowy dla Warszawy P. w W. w sprawie VII GNc 3304/14.

Sygn. akt XVII GC 2167/15

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2014 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wniosła do Sądu pozew, w którym domagała się zasądzenia od pozwanych A. K., W. P. i D. K. (członków zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.) solidarnie kwoty 2 523,87 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (pozew – k. 2-3).

W uzasadnieniu powódka podniosła, że w dniu 07 stycznia 2013 roku wydany został przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie nakaz zapłaty wobec (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. w sprawie o sygnaturze akt VI Nc-e 2162782/12, opatrzony klauzulą wykonalności w dniu 20 marca 2013 roku. Powódka dysponując tytułem wykonawczym przeciwko dłużnikowi (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. wszczęła przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne przed Komornikiem Sądowym przy Sadzie Rejonowym w Wołominie w sprawie o sygn. akt KM 166/13, postępowanie zostało jednak umorzone postanowieniem Komornika Sądowego z dnia 30 grudnia 2013 roku wobec stwierdzenia przez niego bezskuteczności egzekucji. Zobowiązanie nie zostało spełnione do dnia wniesienia pozwu. Powyższy nakaz zapłaty został wydany przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie w oparciu o niezapłacone przez dłużnika faktury VAT:

- nr (...) wystawiona w dniu 26 marca 2008 roku, stała się wymagalna w dniu 09 kwietnia 2008 roku,

- nr (...) wystawiona w dniu 28 kwietnia 2008 roku, stała się wymagalna w dniu 15 maja 2008 roku.

Jak wynika z uzasadnienia pozwu, A. K., W. P. i D. K. pełnili funkcję członków zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. w okresie kiedy zadłużenie dłużnej spółki względem powoda stało się wymagalne. Powódka wezwała pozwanych do zapłaty należnej od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. kwoty oraz kwot poniesionych przy bezskutecznej egzekucji. Powódka wskazała, że na kwotę dochodzoną pozwem składa się: kwota 1 142,48 zł tytułem należności głównej, kwota 857,68 zł tytułem skapitalizowanych odsetek od należności głównej wyliczonych na dzień 07 marca 2014 roku, kwota 210,78 zł tytułem kosztów procesu, kwota 162,93 zł tytułem poniesionych kosztów egzekucji, kwota 150,00 zł tytułem kosztów zastępstwa adwokackiego w egzekucji. (pozew – k. 2-3)

Uznając, iż zachodzą warunki do wydania nakazu zapłaty, nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 27 czerwca 2014 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym dla Warszawy P. w W. nakazał pozwanym, aby zapłacili na rzecz powódki kwotę 2 523,87 zł z odsetkami w ustawowymi, a także kwotę 649,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym: 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wnieśli w tymże terminie sprzeciw (nakaz zapłaty – k. 28).

Od doręczonego nakazu zapłaty pozwani A. K. i D. K. w ustawowym terminie tj. w dniu 14 lipca 2014 roku wnieśli do Sądu sprzeciw, w którym zaskarżyli nakaz zapłaty w całości, wnieśli o jego oddalenie i podnieśli zarzut przedawnienia. W uzasadnieniu sprzeciwu od nakazu zapłaty pozwani podnieśli, że nie widząc możliwości uratowania spółki, zgłosili w terminie przewidzianym przepisami k.s.h. wniosek do właściwego sądu o ogłoszenie upadłości, przy czym choć wniosek był zasadny, to upadłość nie została przeprowadzona ze względu na brak środków na jej przeprowadzenie. Pozwani podnieśli, że warunki ekskulpacyjne przewidziane w art. 299 § 2 k.s.h zostały spełnione, a pozwani A. K. i D. K. nie przyczynili się do pogorszenia stanu finansowego spółki, gdyż to oni podwyższyli kapitał w spółce i przygotowali program naprawczy w spółce. Pozwani wskazali, że nie obniżyli potencjału majątkowego spółki w okresie gdy sprawowali funkcje w zarządzie spółki, ponieważ w 2007 roku spowodowali jej podwyższenie, a następnie po doprowadzeniu spółki do zapaści finansowej w końcu 2007 roku przez W. P., udzielili spółce pożyczek, a następnie podjęli uchwałę o podwyższeniu kapitału spółki. Program naprawczy nie został zrealizowany i nie doszło do podwyższenia kapitału spółki, gdyż W. P. opuścił spółkę. Pozwani podnieśli też, że zobowiązanie z powódką nie było bezsporne, wątpliwości dotyczyły kary za niedotrzymanie warunków promocji. (sprzeciw od nakazu zapłaty A. K. i D. K. – k. 36-37).

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty A. K. i D. K., w piśmie z dnia 31 października 2014 roku, powódka wniosła o zasądzenie od pozwanych solidarnie na rzecz powódki dochodzonej należności zgodnie z żądaniem pozwu oraz kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazała, że zarzut przedawnienia jest bezzasadny. Powódka ponownie powołała się na postanowienie Komornika Sądowego o umorzeniu postępowania ze względu na bezskuteczność egzekucji, jako wykazującego przesłankę bezskuteczności egzekucji prowadzonej przeciwko (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.. Powódka podniosła, że wykazała okoliczność istnienia wymagalnego zobowiązania, natomiast pozwani nie wykazali, że wniosek o ogłoszenie upadłości spółki wpłynął do sądu i nie przedłożyli postanowienia sądu stwierdzającego zasadność złożonego pisma. Powódka odnosząc się do twierdzeń pozwanych dotyczących kary za niedotrzymanie warunków umowy, uznała je za bezzasadne, albowiem jest już prawomocne orzeczenie sądu rozstrzygające o niniejszym. (odpowiedź na sprzeciw – k. 71-72v)

W piśmie z dnia 12 grudnia 2014 roku pozwani A. K. i D. K. wnieśli o oddalenie powództwa w całości, podtrzymali zarzut przedawnienia oraz wskazali na brak szkody wierzyciela. (pismo – k. 87-90)

W piśmie z dnia 10 marca 2015 roku pozwani A. K. i D. K. opisali sytuację związaną z aktualnym składem zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.. pismo – k. 118-120)

Zarządzeniem z dnia 20 kwietnia 2015 roku uprawomocniono wobec pozwanego W. P. nakaz zapłaty z dnia 27 czerwca 2014 roku. (k. zarządzenie – k. 133)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. K. pełnił funkcję prezesa zarządu, a D. K. funkcję wiceprezesa zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.. (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. powstały w kwietniu i maju 2008 roku. A. K. na dzień powstania wierzytelności był członkiem zarządu (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.. D. K. była członkiem zarządu spółki po powstaniu wierzytelności (okoliczności bezsporne, wpisy do (...)( (...)) – k. 14)

W dniu 7 maja 2008 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. złożyła wniosek o ogłoszenie upadłości spółki, który został oddalony z uwagi na brak majątku na pokrycie kosztów postępowania upadłościowego ( okoliczność niezaprzeczona).

A. K. złożył rezygnację z funkcji prezesa zarządu z dniem 22 grudnia 2008 roku ( k. 92 akt), a D. K. złożyła rezygnację z funkcji wieceprezesa zarządu z dniem 1 grudnia 2008 roku ( k.94). Nie ustalono w toku postępowania, czy i kiedy zostały powołane nowe organy w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M.. W Krajowym Rejestrze Sądowym jako członkowie zarządu nadaj ujawnieni są A. K. i D. K..

W dniu 07 stycznia 2013 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym w sprawie o sygnaturze akt VI Nc-e 2162782/12, w którym zasądził od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 1 142,48 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 320,75 złotych od dnia 11 kwietnia 2008 roku,

- od kwoty 821,73 złotych od dnia 12 maja 2008 roku,

oraz kwotę 210,78 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu. Sąd wydał nakaz zapłaty w oparciu o niezapłacone przez dłużnika faktury VAT: nr (...) z dnia 26 marca 2008 roku, nr (...) z dnia 28 kwietnia 2008 roku ( nakaz zapłaty – k. 11, faktury VAT – 17, 19)

Postanowieniem z dnia 20 marca 2013 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie, VI Wydział Cywilny nadał klauzulę wykonalności nakazowi zapłaty z dnia 07 stycznia 2013 roku w sprawie o sygnaturze akt VI Nc-e 2162782/12. ( postanowienie z dnia 20 marca 2013 roku – k. 12)

Na podstawie uzyskanego tytułu wykonawczego (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. za pośrednictwem Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Wołominie wszczęła egzekucję, której bezskuteczność została stwierdzona postanowieniem o umorzeniu postępowania egzekucyjnego z dnia 30 grudnia 2013 roku. ( postanowienie komornika sądowego z dnia 30 grudnia 2013 roku – k. 13)

W dniu 07 marca 2014 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. wystosowała do A. K., W. P. i D. K. wezwanie do zapłaty kwoty 2 523,87 zł, na którą składały się: należność główna w kwocie 1 142,48 zł, odsetki w kwocie 857,68 zł, koszty procesu w kwocie 210,78 zł, koszty zastępstwa adwokackiego w egzekucji w kwocie 150 zł i koszty egzekucji 162,93 zł. (wezwanie do zapłaty – k. 5, 7, 9)

W dniu 22 lipca 2014 roku w stosunku do W. P. uprawomocnił się nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym wydany przez Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym dla Warszawy P. w W. w dniu 27 czerwca 2014 roku, którym nakazano W. P., aby zapłacił na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. kwotę 2 523,87 zł z odsetkami w ustawowymi, a także kwotę 649,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym: 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego w terminie dwóch tygodni od doręczenia nakazu albo wniósł w tymże terminie sprzeciw (nakaz zapłaty – k. 28, zarządzenie – k. 133).

Sąd dokonał ustaleń faktycznych na podstawie powołanych dowodów z dokumentów, gdyż nie budziły one wątpliwości co do swej autentyczności, a ich prawdziwość nie była kwestionowana przez strony. Zgodnie z art. 129§1 kpc strona powołująca się w piśmie na dokument zobowiązana jest na żądanie przeciwnika złożyć oryginał dokumentu, w niniejszej sprawie strony nie zażądały złożenia oryginałów dokumentów stanowiących dowody w sprawie, stąd też stanowiły one podstawę ustaleń faktycznych w sprawie.

Sąd zważył co następuje:

Co do zasady na spółce kapitałowej spoczywa odpowiedzialność za nieuregulowane zobowiązania. W określonych przepisami prawa przypadkach odpowiedzialność ta może być jednak przeniesiona na członków zarządu spółki. Zgodnie z art. 299 § 1 kodeksu spółek handlowych, jeżeli egzekucja przeciwko spółce okaże się bezskuteczna członkowie zarządu odpowiadają solidarnie za jej zobowiązania. Zarówno w doktrynie jak i orzecznictwie (m. in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 września 2003 r., V CK 198/2002, Wokanda 2004/6 str. 7) nie budzi wątpliwości, iż odpowiedzialność za zobowiązania wobec osób trzecich ponoszą osoby pełniące funkcje członków zarządu w okresie istnienia danego zobowiązania, którego egzekucja przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. Powyższe oznacza, iż odpowiedzialność ponoszą osoby pełniące funkcję członków zarządu w momencie powstania danego zobowiązania, jak i wszystkie kolejne osoby powołane na stanowisko członków zarządu spółki już w okresie jego istnienia. W toku postępowania ustalono, że pozwany A. K. pełnił funkcję członka zarządu w chwili powstania przedmiotowej wierzytelności, a D. K. po powstaniu wierzytelności dochodzonej pozwem. Wystarczające dla spełnienia przesłanki odpowiedzialności posiłkowej członków zarządu jest samo istnienie zobowiązania w czasie urzędowania danej osoby, nie jest natomiast w tym czasie konieczna jego wymagalność.

Istnieją dwie przesłanki odpowiedzialności członków zarządu spółki z o.o. za jej zobowiązania, które muszą być spełnione łącznie:

1) bezskuteczność egzekucji prowadzonej przeciwko spółce,

2) niemożność powołania się na którąkolwiek z okoliczności uwalniających od odpowiedzialności wymienionych w art. 299 § 2 ksh.

Odnosząc się do przesłanki bezskuteczności egzekucji stwierdzić należy, iż powódka wykazała, iż nie udało się wyegzekwować od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. kwoty dochodzonej przez (...) spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., a egzekucja prowadzona przeciwko spółce okazała się bezskuteczna. W niniejszej sprawie przedstawiono postanowienie Komornika Sądowego o umorzeniu egzekucji wobec jej bezskuteczności. Pozwany nie wykazali, że spółka miała majątek, z którego powód mógł uzyskać zaspokojenie.

Odpowiedzialność członków zarządu na podstawie art. 299 § 1 ksh nie ma charakteru bezwzględnego. Pomimo zaistnienia przesłanek odpowiedzialności wskazanych w art. 299 § 1 ksh członek zarządu może uwolnić się od odpowiedzialności za zobowiązania spółki wykazując zaistnienie jednej z przesłanek enumeratywnie wskazanych w art. 299 § 2 ksh.

Zgodnie z przedmiotowym przepisem członek zarządu może się uwolnić od odpowiedzialności, o której mowa w § 1, jeżeli wykaże, że we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości lub wszczęto postępowanie układowe, albo że niezgłoszenie wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcie postępowania układowego nastąpiło nie z jego winy, albo że pomimo niezgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości oraz niewszczęcia postępowania układowego wierzyciel nie poniósł szkody. Dodać w tym miejscu należy, iż ciężar dowodu w zakresie wykazania zaistnienia jednej z powyżej wskazanych okoliczności obciąża członka zarządu, próbującego uwolnić się od odpowiedzialności za zobowiązania spółki.

Pozwani nie wykazali, że zachodzi którakolwiek z przesłanek wskazanych w art. 299 § 2 ksh.

Pozwani podnosili, że zgłosili w terminie przewidzianym przepisami kodeksu spółek handlowych wniosek do właściwego sądu o ogłoszenie upadłości, który został oddalony ze względu na brak środków na jej przeprowadzenie. Pozwani nie wykazali, że wniosek o ogłoszenie upadłości faktycznie wpłynął do sądu oraz nie złożyli postanowienia sądu w tym przedmiocie. Jednakże strona pozwana nie zaprzeczyła, że wniosek taki został zgłoszony stąd też sąd ustalił, że wniosek o ogłoszenie upadłości został zgłoszony. W protokole Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w M. (k. 97-108) przytoczono treść sprawozdania nadzorcy sądowego co wskazuje, że postępowanie prowadzono. Pozwani nie wykazali jednak, aby we właściwym czasie został zgłoszony wniosek, nie wykazali, kiedy spółka stała się niewypłacalna. Należy podkreślić, że upadłość ogłasza się w stosunku do dłużnika, który stał się niewypłacalny. Dłużnik jest niewypłacalny, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań oraz gdy jego zobowiązania przekroczą wartość jego majątku, nawet wówczas, gdy na bieżąco te zobowiązania wykonuje. Ustalenie czasu właściwego do zgłoszenia wniosku o upadłość, w ocenie sądu, nie jest możliwe bez szczegółowej analizy dokumentacji księgowej spółki oraz opinii biegłego z zakresu księgowości. Należy podkreślić, że oddalenie wniosku o ogłoszenie upadłości świadczy o tym, iż wniosek nie został on zgłoszony we właściwym czasie. „Czas właściwy” dla zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości to taki czas, w którym wprawdzie wszystkich wierzycieli nie da się zaspokoić, ale istnieje jeszcze majątek spółki pozwalający na przynajmniej częściowe zaspokojenie wierzycieli (por. wyrok SN z dnia 24 września 2008 roku, sygn. akt II CSK 142/08, LEX nr 470009). Nie można uznać, iż zgłoszenie wniosku nastąpiło w czasie właściwym w sytuacji, w której spółka nie miała środków na przeprowadzenie postępowania upadłościowego.

Okoliczność, że pozwani nie przyczynili się do pogorszenia stanu finansowego spółki i nie obniżyli jej potencjału majątkowego w okresie, gdy sprawowali funkcje w zarządzie spółki nie ma znaczenia w sprawie, gdyż obowiązkiem pozwanych pełniących funkcję członków zarządu było niezwłoczne złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości w sytuacji niewypłacalności spółki i jedynie powyższe może zwolnić ich z odpowiedzialności wskazanej w art. 299§1 ksh.

Nie zostało także wykazane w niniejszym postępowaniu, że powódka nie uzyskałby zaspokojenia także wówczas gdyby we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości. Szkoda w rozumieniu art. 299 § 2 ksh odpowiada różnicy w potencjale majątkowym spółki, jaka wystąpiła, a do jakiej nie doszłoby, gdyby we właściwym czasie zgłoszono wniosek o ogłoszenie upadłości (tak wyrok SA w Warszawie z dnia 2 października 2013 r., sygn. akt I ACa 52/13, LEX nr 1383551). Pozwani członkowie zarządu chcąc uwolnić się od odpowiedzialności bądź ją umniejszyć winni wykazać, iż to, co wierzyciel uzyskałby w wyniku dopełnienia przez zarząd prawem nałożonych obowiązków, przedstawia mniejszą wartość aniżeli wysokość dochodzonego na podstawie art. 299 ksh roszczenia. Pozwani nie udowodnili, że w wypadku ogłoszenia upadłości wierzyciel nie uzyskałby zaspokojenia. Jest to wiedza specjalistyczna, której sąd nie jest w stanie ustalić, na podstawie złożonych dokumentów. Należy podkreślić, że zgodnie z art. 299§2 ksh wynika domniemanie poniesienia szkody przez wierzyciela, zaś pozwani nie udowodnili, że szkoda by nie powstała.

Odnośnie zakresu odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania spółki z o.o. stwierdzić należy, iż przyjmuje się, iż odpowiedzialność przewidziana w art. 299 ksh obejmuje wszystkie należności wobec spółki, co do których egzekucja okazała się bezskuteczna. Oznacza to, iż obejmuje również koszty procesu wytoczonego przeciwko spółce oraz koszty bezskutecznej egzekucji. Powyższe potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 7 grudnia 2006 r. (III CZP 118/2006, Biuletyn Sądu Najwyższego 2006/12) Sąd Najwyższy stwierdził, iż odpowiedzialność członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na podstawie art. 299 ksh obejmuje zasądzone w tytule wykonawczym, wydanym przeciwko spółce koszty procesu, koszty postępowania egzekucyjnego umorzonego z powodu bezskuteczności egzekucji i odsetki ustawowe od należności głównej. W tym miejscu należy wskazać, iż powód w sposób prawidłowy dokonał wyliczenia dochodzonej pozwem kwoty. Na odszkodowanie dochodzone od członka zarządu składały się bowiem: kwota 1 142,48 zł tytułem należności głównej, kwota 857,68 zł tytułem skapitalizowanych odsetek od należności głównej wyliczonych na dzień 07 marca 2014 roku, kwota 210,78 zł tytułem kosztów procesu, kwota 162,93 zł tytułem poniesionych kosztów egzekucji, kwota 150,00 zł tytułem kosztów zastępstwa adwokackiego w egzekucji. Nie budzi przy tym wątpliwości, iż te należności mogą zostać objęte odszkodowaniem dochodzonym w oparciu o art. 299 k.s.h. Co prawda pozwani wyrażali wątpliwości dotyczące kary za niedotrzymanie warunków umowy, jednakże sąd już rozstrzygnął o niniejszej kwocie w prawomocnym orzeczeniu w innym postępowaniu sądowym.

Odnośnie podniesionego zarzutu przedawnienia należy wskazać, że roszczenie wierzyciela przeciwko członkom zarządu spółki z o.o. ulega przedawnieniu w terminie określonym w art. 442 1 § 1 kc (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 stycznia 2004 r., IV CK 176/02). Przepis ten reguluje zasady przedawnienia roszczeń odszkodowawczych z tytułu czynów niedozwolonych (deliktów). Zgodnie z przedmiotowym przepisem roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia, jednakże w każdym przypadku roszczenie przedawnia się z upływem lat dziesięciu od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wyrządzające szkodę. Bieg przedawnienia nie może się rozpocząć wcześniej niż w chwili uzyskania przez wierzyciela tytułu egzekucyjnego. Stanowisko takie zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 czerwca 2005 r., sygn. V CK 736/04, w którym wskazał, że „pierwszym dniem, w którym bieg trzyletniego terminu przedawnienia może się rozpocząć najwcześniej jest dzień uprawomocnienia się tytułu egzekucyjnego, jeżeli już w tym dniu są podstawy do przyjęcia bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce”. W przedmiotowej sprawie powódka mogła dowiedzieć się o bezskuteczności egzekucji prowadzonej wobec spółki najwcześniej w dniu 30 grudnia 2013 roku (data postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego), a tym samym termin przedawnienia upłynąłby najwcześniej z dniem 30 grudnia 2016 roku. Powódka pozew wniosła w dniu 30 maja 2014 roku, a więc przed upływem terminu przedawnienia.

Natomiast w sprawie nie ma znaczenia podniesiony zarzut przedawnienia roszczeń wobec (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. objętych nakazem zapłaty, gdyż prowadziłoby to do podważenia tytułu wykonawczego wydanego w sprawie VI Nc-e (...). Sąd jest związany prawomocnym orzeczeniem, któremu nadano klauzulę wykonalności. Sąd rozpoznający sprawę dotyczącą roszczenia opartego na art. 299 § 1 ksh musi uznać istnienie roszczenia powoda przeciwko spółce, udowodnione dołączonym do pozwu prawomocnym orzeczeniem. Pozwany członek zarządu nie może bronić się zarzutami przysługującymi ewentualnie spółce, których spółka nie wykorzystała w sprawie, w której wydano tytuł egzekucyjny przeciwko niej, gdyż prowadziłoby to bowiem do podważenia prawomocnego orzeczenia zapadłego przeciwko spółce przez ponowne badanie zasadności zasądzonego już w nim świadczenia, co w świetle art. 365 § 1 kpc jest niedopuszczalne. W niniejszym postępowaniu sąd nie może czynić również ustaleń co do zasadności czy merytorycznej prawidłowości zarządzenia o stwierdzeniu prawomocności i postanowienia o nadaniu klauzuli wykonalności nakazowi zapłaty wydanemu w sprawie VI Nc-e (...). Pozwani nadto nie wykazali, że spółka nie miała zarządu, nie złożyli w tym przedmiocie żadnych dowodów, są to tylko ich twierdzenia. Należy podkreślić również, że wpisy w KRS są deklaratoryjne.

O odsetkach za opóźnienie od zasądzonej od pozwanego kwoty orzeczono na podstawie art. 481 kc. w związku z art. 455 kc. Roszczenie z art. 299 ksh ma charakter odszkodowawczy, a w konsekwencji nie jest oznaczony termin spełnienia takiego świadczenia i nie wynika on też z właściwości zobowiązania. Tym samym termin spełnienia tego świadczenia winien być oznaczony zgodnie z art. 455 kc, tj. niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do jego spełnienia. W przedmiotowej sprawie powód wezwał pozwanych do zapłaty przed wytoczeniem powództwa, a pozwany nie uczynił zadość wezwaniu powoda w związku z powyższym, powód był uprawniony do żądania odsetek od dnia wniesienia pozwu w niniejszej sprawie tj. od 30 maja 2014 roku.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji wyroku na mocy art. 299 § 1 kodeksu spółek handlowych. O kosztach orzeczono na mocy art. 98 § 1 kpc. Zasądzono od pozwanych (solidarnie) na rzecz powódki kwotę 744,00 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym: kwotę 617,00 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa. Z. na fakt, że odpowiedzialność z art. 299§1 ksh jest odpowiedzialnością solidarną zastrzeżono w wyroku, że A. K. i D. K. są odpowiedzialni solidarnie z W. P. co do należności objętych nakazem zapłaty z dnia 27 czerwca 2014 roku wydanym w sprawie VII GNc 3304/14.

SSR Anna Kociołek

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pozwanym.

W., dnia 31 lipca 2015 roku