Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie

UZASADNIENIE

Pozwem z 1 marca 2017 r. (data stempla pocztowego) powód (...) Bank (...) spółka akcyjna w K. (dalej: (...)) wniósł o zasądzenie od pozwanego M. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) kwoty 13 901,77 złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwoty 13 030,36 złotych za okres od dnia 23 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych i kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż dochodzi zapłaty z tytułu niespłaconej pożyczki wraz z opłatami, prowizjami oraz odsetkami (pozew k. 2-4).

W dniu 27 marca 2017 r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Rykach wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt I Nc 237/17, w którym zasądził zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty k. 25).

W dniu 10 maja 2017 r. (data stempla pocztowego) pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym zaskarżył przedmiotowy nakaz zapłaty w całości. Pozwany podniósł, że z uwagi na trudną sytuację finansową nie ma możliwości zadośćuczynić roszczeniu powoda i proponuje spłatę zadłużenia w ratach do końca 2017 r. (sprzeciw k. 35-40).

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 sierpnia 2014 r. M. M. zawarł z (...) Bankiem (...) SA w K., umowę o pożyczkę nr (...). Zgodnie z umową, Bank udzielił pozwanemu pożyczki w wysokości 25 000 zł z przeznaczeniem na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Pozwany zobowiązał się do spłacania całości zadłużenia wynikającego z umowy w formie 36 rat kapitałowo-odsetkowych płatnych miesięcznie do 10-go każdego miesiąca począwszy od 10 października 2014 r. Ostatnia rata kapitałowo-odsetkowa miała zostać zapłacona w dniu 10 września 2017 r. Zgodnie z pkt 8 umowy, od niespłaconego w terminie zadłużenia wynikającego z umowy, naliczane i pobierane będą odsetki podwyższone w wysokości równej czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP (okoliczności bezsporne, nadto dowód: umowa o pożyczkę, k. 16).

M. M. zaprzestał spłacania rat ustalonych w umowie pożyczki (okoliczności bezsporne).

Pismem z 9 lipca 2016 r. Bank wypowiedział umowę o pożyczkę nr (...), jako przyczynę wskazując istnienie zadłużenia. Powód wskazał, że kwota zadłużenia na dzień wystawienia pisma wynosi 13 305,52 zł. Jednocześnie poinformował pozwanego, że okres wypowiedzenia umowy trwa 30 dni od daty doręczenia pisma. Pismo zostało wysłane zarówno na adres prowadzonej przez pozwanego działalności, jak i bezpośrednio do pozwanego. Pismo wysłane na adres prowadzonej działalności zostało odebrane w dniu 21 lipca 2016 r., a pismo wysłane bezpośrednio do pozwanego w dniu 22 lipca 2016 r. (okoliczności bezsporne, nadto dowód: wypowiedzenie umowy, k. 102-103, k.104-105, wydruk śledzenia przesyłek, k. 106-107, k. 108-109).

Pismem z 15 grudnia 2016 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 13 872,54 zł wskazując, że stanowi ona wartość zadłużenia pozwanego w związku z niewywiązywaniem się z warunków zawartej umowy o pożyczkę według stanu zadłużenia na dzień 14 grudnia 2016 r. (okoliczności bezsporne, nadto dowód: wezwanie do zapłaty, k. 101).

Na dzień 22 grudnia 2016 r. na płatne i wymagalne zadłużenie w kwocie 13 901,77 zł składały się: (1) kwota pieniężna z tytułu niespłaconego kredytu w wysokości 13 030,36 zł, (2) kwota pieniężna z tytułu niespłaconych odsetek umownych, naliczonych od dnia zawarcia umowy do dnia wymagalności umowy tj. 9 lipca 2016 r., w wysokości 269,71 zł, (3) kwota pieniężna z tytułu niespłaconych odsetek za zwłokę, naliczonych od dnia niespłacenia przez kredytobiorcę należności w terminie ustalonym w umowie do 21 grudnia 2016 r. w wysokości 526,70 zł oraz (4) kwota pieniężna z tytułu niespłaconych opłat i prowizji w wysokości 75 zł (okoliczności bezsporne, nadto dowód: wyciąg z ksiąg banku, k. 15).

Pismem z 28 lutego 2017 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty 14 071,37 zł wskazując, że tyle wynosi zadłużenie pozwanego wynikające z niewywiązywania się z warunków zawartej umowy o pożyczkę, obliczone na dzień 28 lutego 2017 r. Wezwanie nadano 28 lutego 2017 r. (okoliczności bezsporne, nadto dowody: wezwanie do zapłaty, k. 19, potwierdzenie nadania korespondencji, k. 20-21).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty dołączone do akt sprawy. Wiarygodność przedłożonych w toku postępowania dokumentów nie była kwestionowana wzajemnie przez strony postępowania, a sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu. Załączone dokumenty i wydruki stanowiły dokumenty prywatne w rozumieniu art. 245 k.p.c., a stosownie do treści art. 233 § 1 k.p.c. Sąd dokonując ich oceny w ramach swobodnej oceny dowodów uznał je za wiarygodne i przydatne dla ustalenia stanu faktycznego i w konsekwencji, poczynił na ich podstawie ustalenia faktyczne, zwracając jednak uwagę, że dokumenty prywatne stanowiły jedynie dowód tego, że określone w nich osoby złożyły oświadczenia o treści w nich zawartej.

Pozwany nie kwestionował faktu zawarcia z powodem umowy pożyczki oraz istnienia wymagalnego zadłużenia.

Sąd zwrócił pozwanemu pismo datowane na 13 grudnia 2017 r. z uwagi na nieuzupełnienie jego braku w postaci niedostarczenia odpisu pisma w wyznaczonym przez Sąd terminie.

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powoda podlegało zasądzeniu w całości.

Powód wywodził swoje roszczenie z umowy pożyczki zawartej z pozwanym 29 sierpnia 2014 r. Zgodnie z umową, bank udzielił pozwanemu pożyczki w wysokości 25 000 zł, a pozwany zobowiązał się spłacić zadłużenie w formie 36 rat kapitałowo-odsetkowych. Wskazane okoliczności pozostają między stronami bezsporne. Pozwany nie kwestionuje zawarcia umowy oraz obowiązku spłaty. Pozwany nie kwestionował również zaprzestania spłacania rat oraz powstania zadłużenia. Pozwany podnosił jednak, że z uwagi na ciężką sytuację finansową nie ma możliwości regulowania należności w terminie.

W świetle powyższego uznać należało, że pozwany nie wypełnił postanowień zawartej przez strony umowy, a powód zasadnie domaga się zapłaty niespłaconej części kapitału oraz wartości naliczonych odsetek. Pozwany nie kwestionował roszczenia co do wysokości. Zgodnie z przedstawioną przez powoda umową o pożyczkę, powód był uprawniony do naliczania i pobierania odsetek od niespłaconego w terminie zadłużenia wynikającego z umowy (pkt 8 umowy).

Mając na uwadze powyższe, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda 13 901,77 zł.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienie, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, chociażby nie poniósł szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Powód dochodził odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 13 030,36 zł od dnia 23 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty. Powód przedstawił wyciąg z ksiąg banku z 22 grudnia 2016 r., w którym ujęte zostało zadłużenie pozwanego, zgodnie z którym niespłacony kapitał wyniósł 13 030,36 zł, a wartość odsetek naliczonych od tej kwoty do dnia 21 grudnia 2016 r. wynosiła 526,70 zł. W związku z powyższym, Sąd uznał roszczenie odsetkowe powoda za zasadne i zasądził na jego rzecz odsetki zgodnie z żądaniem pozwu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu, obciążając tymi kosztami pozwanego, jako stronę przegrywającą. Na koszty procesu zasądzone od pozwanego na rzecz powoda złożyły się opłata od pozwu w wysokości 696 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł oraz koszt zastępstwa procesowego w wysokości 3 600 zł zgodnie z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. (Dz.U., poz. 1804, z późn. zm.).

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

W., dnia 19 sierpnia 2019 r.

sędzia Joanna Skrzypczak-Zajger