XV GC 2496/17 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2018-07-17

Sygn. akt: XV GC 2496/17

UZASADNIENIE

Pozwem z 19 maja 2017 r. (...) S.A. we W. (dalej: K.) wniósł o zasądzenie od (...) sp. z o.o. w W. (dalej: M. (...)) kwoty 383,56 zł wraz z kosztami i odsetkami. Powód podniósł, że zawarł z (...) S.A. (...) (dalej: I.) umowę cesji, w konsekwencji czego wstąpił w stosunek prawny łączący I. z pozwanym. I. z pozwanym wiązała umowa ubezpieczenia OC nr KM- (...)-A zawarta w dniu 21 marca 2014 r., jednakże pozwany nie uiścił składki, której obowiązek zapłaty przewidywała umowa.

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc brak legitymacji biernej. Zaprzeczył, aby zawarł z I. umowę nr (...). Wskazał, że umowa zawarta została przez (...) sp. z o.o. w Ł., a żaden podpis umieszczony na umowie nie pochodzi od pozwanego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 2 grudnia 2015 r. I. sprzedał K. wierzytelność wynikającą z umowy OC posiadacza pojazdu marki M. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

(bezsporne)

Powód twierdził, że nabył od I. wierzytelność, której uregulowania obecnie domaga się od pozwanego. Pozwany nie zaprzeczył temu twierdzeniu, wskazał jednakże, że nigdy nie zawierał umowy (...)-A z I.. W tym zakresie stanowiska stron są sporne, a powód nie przedstawił żadnego dowodu na poparcie swojego twierdzenia.

Sąd zważył, co następuje

Powództwo było bezzasadne.

Zgodnie z art. 1481 § 1 k.p.c. Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. W myśl § 3 rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, chyba że pozwany uznał powództwo.

W przedmiotowej sprawie żadna ze stron nie wniosła o rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym, ani także nie powołała dowodu z osobowego źródła dowodowego. Po wniesieniu sprzeciwu, jego odpis został doręczony powodowi wraz z zobowiązaniem do złożenia pisma przygotowawczego w trybie art. 207 § 3 k.p.c. – pod rygorem zwrotu spóźnionego pisma, pominięcia późniejszych przytoczeń i uznania przytoczeń pozwanego za niezaprzeczone (k. 58). Powód przemilczał otrzymane wezwanie (k. 63). W konsekwencji Sąd uznał, że powód nie zamierza przedstawiać dalszych twierdzeń lub dowodów co – biorąc pod uwagę także wartość przedmiotu sporu – uzasadniało rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym.

Powód wywodził swoje roszczenie z umowy OC KM- (...)-A z dnia 21 marca 2014 r. Pozwany zaprzeczył, aby taka umowa została w imieniu pozwanego zawarta. Powyższa kwestia stała się zatem sporna pomiędzy stronami i wymagała dowodu (art. 232 k.p.c.). Ciężar dowodu spoczywał na powodzie jako stronie, która z faktu zawarcia umowy wywodziła swoje roszczenie (art. 6 k.c.). Na zawarcie przedmiotowej umowy powód nie dostarczył jednakże żadnego dowodu.

Zaznaczyć należy, że powód złożył umowę ubezpieczenia KM- (...) z 9 września 2013 r. zawartą z (...) sp. z o.o. w Ł. oraz fakturę sprzedaży ubezpieczonego pojazdu z 5 lutego 2014 r. na rzecz pozwanego. Powyższe dokumenty mogłyby wskazywać, że pozwany stał się stroną umowy ubezpieczenia w trybie art. 31 ust 1. ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 473 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w razie przejścia lub przeniesienia prawa własności pojazdu mechanicznego, którego posiadacz zawarł umowę ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, na posiadacza pojazdu, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, przechodzą prawa i obowiązki poprzedniego posiadacza wynikające z tej umowy. Umowa ubezpieczenia OC ulega rozwiązaniu z upływem okresu, na który została zawarta, chyba że posiadacz, na którego przeszło lub zostało przeniesione prawo własności, wypowie ją na piśmie. Sąd nie był jednakże uprawniony do prowadzenia ustaleń faktycznych w tym zakresie.

Zgodnie z art. 187 § 1 pkt 2 k.p.c. powód powinien już w pozwie oznaczyć okoliczności faktyczne uzasadniające żądanie. Stosownie do art. 217 § 1 k.p.c. każda ze stron może przytaczać dalsze fakty uzasadniające swoje wnioski aż do zamknięcia rozprawy. Tak określoną w toku procesu podstawą faktyczną roszczenia Sąd jest związany, czemu wyraz daje art. 321 § 1 k.p.c., zakazujący wyrokować ponad żądanie. W konsekwencji fakty, na która nie powołał się powód (lub ewentualnie pozwany) nie mogą stanowić podstawy rozstrzygnięcia. To powód powinien wiedzieć – zwłaszcza, gdy jest reprezentowany przez radcę prawnego – z których okoliczności wynika przysługujące mu roszczenie i Sąd nie może wyręczać powoda w tym ciężarze (por. wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 7 grudnia 2017 r. II CSK 87/17, wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie - I Wydział Cywilny z dnia 31 maja 2017 r. I ACa 824/16, wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie - I Wydział Cywilny z dnia 26 maja 2017 r. I ACa 7/17). Nadmienić należy, że taka postawa Sądu naruszałaby prawa pozwanego. Pozwany bowiem podejmuje obronę w odniesieniu do twierdzeń powoda podniesionych w toku sprawy. Gdyby zatem Sąd za podstawę wyrokowania przyjął fakty niepodniesione przez powoda, to o tym pozwany dowiedziałby się dopiero z uzasadnienia wyroku, co uniemożliwiłoby pozwanemu ich zwalczanie w toku postępowania pierwszoinstancyjnego.

W przedmiotowej sprawie powód powoływał się na zawarcie umowy o nr (...)-A z dnia 21 marca 2014 r., który to fakt nie został wykazany. Nadmienić należy, że w wypadku zbycia pojazdu objętego umową ubezpieczenia OC nie dochodzi do zawiązania nowej umowy pomiędzy nabywcą a ubezpieczycielem, ale do wstąpienia w prawa i obowiązki zbywcy wynikające z zawartej przez zbywcę umowy. Powyższe dodatkowo wskazuje, że umowa z dnia 21 marca 2014 r. nie została zawarta. Natomiast okoliczność, czy (...) sp. z o.o. zawarł z I. umowę ubezpieczenia oraz czy ubezpieczony pojazd został następnie zbyty na rzecz pozwanego nie podlegała ustaleniu i nie mogła stanowić podstawy rozstrzygnięcia.

Ze względu na powyższe, powództwo należało oddalić.

(...) Radomir Wójcik

ZARZĄDZENIE

Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełn. powoda.

(...) Radomir Wójcik

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marcin Siedlecki
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: