Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

IX GC 3343/21 - uzasadnienie Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2023-05-04

Sygn. akt IX GC 3343/21


UZASADNIENIE


Pozwem z dnia 11 stycznia 2021 roku powódka A. P. wystąpiła przeciwko pozwanej (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (zwaną dalej: A. (...)) o zapłatę kwoty 40 287,94 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 28 maja 2020 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż swoje roszczenie wywodzi z zawartej z poprzednikiem prawnym pozwanej umowy kontraktacji, na mocy której wyprodukowała i wydała Kontraktującemu produkt i wystawiła z tego tytułu fakturę VAT. Pozwana nie uregulowała części należności wynikającej z wystawionej faktury (pozew, k. 2-4v.).


W dniu 6 października 2021 r., wydany został w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (nakaz zapłaty, sygn. akt XVI GNc 5377/21, k. 79).

W dniu 15 listopada 2021 r. pozwana (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. złożyła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty i zaskarżając go w całości wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jej rzecz od powódki kosztów procesu.

Uzasadniając swoje stanowisko pozwana zakwestionowała dochodzone roszczenie co do zasady. Podniosła, iż wobec dostarczenia jej przez powódkę produktu – drobiu rzeźnego, bez aktualnych badań, była uprawniona do korekty ceny poprzez zastosowanie ceny dla żywca z salmonellą, co odpowiada 70% obowiązującego cennika (sprzeciw od nakazu zapłaty, k. 88-89v.).


Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 21 października 2019 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w M. (Kontraktujący) zawarła z A. P., prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą Zakład (...) w A. (Producent), umowę kontraktacyjną na produkcję i dostawę drobiu rzeźnego. Na podstawie zawartej umowy Producent zobowiązał się do wyprodukowania i dostarczenia Kontraktującemu drobiu rzeźnego w ilości i terminach ustalonych w „Szczegółowych Warunkach umowy”. W umowie uzgodniono, że dostawa drobiu do zakładu ubojowego następować będzie specjalistycznym środkiem transportu Kontraktującego zaopatrzonym w kontenery drobiarskie (§5 ust. 1). Ustalono, że przed ubojem stado podlega badaniu przez urzędowego lekarza weterynarii, który wydaje zaświadczenie wg obowiązującego wzoru – „Urzędowe świadectwo zdrowia”. Producent miał obowiązek zgłosić stado lekarzowi w celu dokonania wymazów w kierunku Salmonelli. W Szczegółowych Warunkach Umowy uzgodniono harmonogram na 2020 rok, zgodnie z którym planowana data zdania właściwego ustalona została na 43 dobę od dnia wstawienia (pkt 1 Szczegółowych Warunków Umowy). Producent zobowiązał się na własny koszt do zgłoszenia stada do Powiatowego Lekarza Weterynarii i zarejestrowania Karty Wsadu na 2 tygodnie przed wstawieniem o objęcie urzędowym nadzorem oraz do wykonania badań w kierunku Salmonelli na 2 tygodnie przed planowanym ubojem w celu uzyskania świadectwa zdrowia od Powiatowego Lekarza Weterynarii (pkt 5 SzWU). Strony ustaliły, że w przypadku kurcząt brojlerów z dodatnim wynikiem w kierunku pałeczek Salmonelli cena będzie wynosić do 70% ceny podstawowej (pkt 5 SzWU).

Producent zgłaszał Kontraktującemu towar do odbioru, a Kontraktujący wskazywał konkretny termin odbioru.

Kontraktujący, tydzień przed odbiorem właściwym, odbierał małą partię towaru, tzw. „ubiórkę”, celem oceny jakości towaru. W przypadku małej masy drobiu termin odbioru i uboju mógł zostać przesunięty. Kurczę brojler w ciągu jednego dnia nie przybiera dużo, a na dzień przed ubojem już nic nie je i jego przyrost jest zerowy.

W dniu 30 marca 2020 roku nastąpiło wstawienia rzutu drobiu rzeźnego.

W dniu 28 kwietnia 2020 roku weterynarz dr P. K. pobrał z fermy, z kurnika nr 1, próbki z okładzin na buty, celem przeprowadzenia badań na obecność pałeczek z rodzaju Salmonella. Badania zakończyły się w dniu 1 maja 2020 roku. W wyniku przeprowadzonych badań, nie wykryto pałeczek z rodzaju Salmonella.

Pracownik spółki (...) poinformował Producent, iż odbiór towaru nastąpi w dniu 11 maja 2020 roku. W dniu 11 maja 2020 roku, o poranku, poinformowano Producenta o zmianie terminu odbioru na 12 maja 2020 roku.

Tydzień przed odbiorem właściwym, Kontraktujący odebrał „ubiórkę” wraz z dokumentacją, w tym wynikiem badania na obecność pałeczek Salmonelli. Po odebraniu przez Kontraktującego „ubiórki” nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości w dokumentacji.

W dniu 12 maja 2020 roku Powiatowy Lekarz Weterynarii w A. wystawił świadectwa urzędowe, potwierdzające zdatność zwierząt do uboju.

Odbiór towaru od Hodowcy nastąpił w dniu 12 maja 2020 roku, w trzech transzach:

- w godz. 22:30 – 2:30 – transport 7 040 sztuk drobiu (wyjazd od Hodowcy o godz. 23:50),

- w godz. 23:55 – 4:00 – transport 7 040 sztuk drobiu (wyjazd od Hodowcy o godz. 01:20),

- w godz. 22:40 – 5:30 – transport 3 200 sztuk drobiu (wyjazd od Hodowcy o godz. 02:10).

Drób został dostarczony do uboju w dniu 13 maja 2020 roku. Po dostarczeniu żywca do ubojni nie stwierdzono nieprawidłowości co do jakości żywca, ale lekarz weterynarii stwierdził nieważność badania w kierunku pałeczek Salmonelli, wskazując na jego przeterminowanie o 24 godziny.

W tym dniu, około godziny 3,4 w nocy zadzwoniono do męża A. P., że jest problem z ubojem. Pracownik Kontraktującego - Ł. N., poinformował, że badania są nieważne i domagał się nowych wyników badań. A. P. poinformowała, że to niemożliwe, gdyż badanie takie trwa 4 dni oraz zaznaczyła, że świadectwo zdrowia jest ważne 72 godziny.

Kontraktujący chciał zwrócić towar z ubojni, ale Producent odmówił. Później spółka (...) poinformowała, że drób zostanie jednak ubity.

Tytułem potwierdzenia wytworzenia i dostarczenia 16 970 sztuk drobiu rzeźnego, w dniu 13 maja 2020 roku A. (...) wystawiła fakturę VAT (...) nr (...) na kwotę 133 970,68 zł brutto (125 206,25 zł netto), z terminem płatności do dnia 27 maja 2020 roku. Do zapłaty, po potrąceniu na fundusz promocji mięsa drobiowego, pozostało 133 845,48 zł.

W tym samym dniu, spółka (...), wystawiła korektę do faktury VAT (...) nr (...), obniżając wartość faktury o kwotę 40 325,62 zł brutto. Do zapłaty, po potrąceniu na fundusz promocji mięsa drobiowego, pozostało 40 287,94 zł.

W dniu 15 maja 2020 roku A. P. wezwała spółkę (...) do zapłaty pełnej kwoty z faktury – 133 845,48 zł, tytułem zapłaty ceny za oddany do uboju w dniu 13 maja 2020 roku towar, wskazując na brak podstaw do dokonania potrącenia w wysokości 40 287,94 zł.

W dniu 27 maja 2020 roku spółka (...) wpłaciła na rzecz A. P. kwotę 93 557,54 zł.

Z dniem 1 czerwca 2020 roku spółka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w M. została przejęta w trybie art. 472 k.s.h. przez przeniesienie całego majątku, przez spółkę (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Pismem z dnia 2 czerwca 2020 roku A. P. wezwała spółkę (...) do zapłaty pozostałej kwoty - 40 287,94 zł, wskazując ponownie na brak podstaw do potrącenia tej kwoty.

W odpowiedzi na powyższe pismo, spółka (...) poinformowała, iż powodem dokonania korekty było niedostarczenie drobiu z badaniami w kierunku Salmonelli na 2 tygodnie przed planowanym ubojem, zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz zapisami Szczegółowych Warunków Kontraktacji na rok 2020. Wskazano, że badania zostały wykonane w dniu 28 kwietnia 2020 roku, a przemieszczenie drobiu do rzeźni miało miejsce w dniu 13 maja 2020 roku. Kontraktujący poinformował, iż w związku z powyższym dostarczony drób został rozliczony z zastosowaniem innej ceny – znajdującej zastosowanie do drobiu z Salmonellą.

W piśmie z dnia 24 czerwca 2020 roku A. P. wezwała Kontraktującego do zapłaty pełnej kwoty z faktury VAT, wskazując na niezasadność dokonania korekty za niedostarczenie drobiu z badaniami w kierunku Salmonelli na 2 tygodnie przed planowanym ubojem. Wskazała, iż przepisy oraz zapisy umowy nie obligują jej do dostarczenia badań na 2 tygodnie przed planowaną datą uboju, a do wykonania takich badań na 2 tygodnie przed tą datą. Przy czym zaznaczyła, że chodzi o planowaną, a nie rzeczywistą datę uboju. Wskazała, że zgodnie z umową planowana data uboju przypadała na 43 dzień od wstawienia z dopuszczalną 3 dniową modyfikacją terminu. Zaznaczono, że wstawienie rzutu miało miejsce w dniu 30 marca 2020 roku, a zatem 43 doba przypadała na dzień 12 maja, z możliwym odchyleniem na 9 – 15 maja 2020 roku, a zatem badanie zostało wykonane w terminie. Jednocześnie wskazała, że urzędowe świadectwo zdrowia zostało wystawione 12 maja 2020 roku i jest ważne przez 72 godziny, a zatem w dniu uboju – 13 maja 2020 roku, było ono ważne. Producent zaznaczył ponadto, że korekta ma zastosowanie wyłącznie do drobiu z Salmonellą, w niniejszym zaś przypadku Kontraktujący nie przedstawił badania na obecność Salmonelli, a zatem taka korekta nie mogła znaleźć zastosowania.

W odpowiedzi na powyższe pismo, spółka (...) odmówiła dokonania zapłaty pełnej kwoty.

Pismem z dnia 19 listopada 2020 roku A. P. ponownie wezwała spółkę (...) do zapłaty kwoty 40 287,94 zł.


Powyższych ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie okoliczności bezspornych oraz zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci odpisów dokumentów załączonych do pozwu. Dokumenty złożone przez powoda wraz z pozwem zostały uwierzytelnione przez pełnomocnika powoda w trybie przewidzianym w przepisie art. 129 § 2 k.p.c. Tym samym powołane przez strony odpisy dokumentów prywatnych zasługują na wiarę.

Okoliczności związane z odbiorem drobiu oraz jego ubojem, Sąd ustalił na podstawie zeznań świadków Ł. N., Ł. R. oraz K. M., a ponadto na postawie zeznań powódki – A. P.. Sąd przyznał przymiot wiarygodności tym zeznaniom w całości, gdyż były spójne, logiczne i znajdowały odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym zgormadzonym w sprawie.


Sąd zważył, co następuje:


Powództwo jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie w całości.

Powódka wywodziła swoje roszczenie z umowy kontraktacji zawartej z poprzednikiem prawnym pozwanej i potwierdzonej wystawioną fakturą VAT. Zgodnie z art. 613 § 1 k.c. przez umowę kontraktacji producent rolny zobowiązuje się wytworzyć i dostarczyć kontraktującemu oznaczoną ilość produktów rolnych określonego rodzaju, a kontraktujący zobowiązuje się te produkty odebrać w terminie umówionym, zapłacić umówioną cenę oraz spełnić określone świadczenie dodatkowe, jeżeli umowa lub przepisy szczególne przewidują obowiązek spełnienia takiego świadczenia.

W tym miejscu wskazać należy, że następstwo prawne strony pozwanej w niniejszej sprawie było bezsporne. Legitymacja procesowa pozwanej spółki w niniejszej sprawie wynika z art. 492 k.s.h. w zw. z art. 494 k.s.h. Stosownie do treści art. 494 § 1 k.s.h. Spółka przejmująca albo spółka nowo zawiązana wstępuje z dniem połączenia we wszystkie prawa i obowiązki spółki przejmowanej albo spółek łączących się przez zawiązanie nowej spółki.

Należy wskazać, iż poza sporem był sam fakt zawarcia umowy kontraktacji, jak również okoliczność wyprodukowania i wydania określonej ilości towaru przez powódkę. Podniosła natomiast zarzut nienależytego wykonania umowy przez powódkę wskazując na dostarczenie towaru bez ważnych badań, co uprawniało pozwaną do korekty ceny do 70% ceny podstawowej, zgodnie z przyjętą ceną dla drobiu z dodatnim wynikiem badań na pałeczki Salmonelli.

Zgodnie z rozkładem ciężaru dowodu, wynikającym z przepisu art. 6 k.c. oraz stanowiącego jego odpowiednik procesowy art. 232 k.p.c., powód winien udowodnić okoliczność wykonania umowy i wysokość dochodzonego roszczenia, a pozwany nienależyte wykonanie umowy.

Jak już zostało wskazane, poza sporem był sam fakt zawarcia umowy kontraktacji. Pozwana nie kwestionowała także okoliczności wykonania przez powódkę umowy, tj. wyprodukowania ustalonej liczby sztuk drobiu rzeźnego i jego wydania do przemieszczenia do ubojni, zatem niewątpliwie zaktualizował się po stronie pozwanej obowiązek zapłaty stronie powodowej wynagrodzenia z tego tytułu.

Obowiązku powyższego nie uchyla fakt, iż towar ten, w ocenie pozwanej, obarczony był wadą w postaci nieważnych badań na obecność pałeczek Salmonelli. Jak stanowi bowiem przepis art. 556 k.c., który znajduje odpowiednie zastosowanie w niniejszej sprawie (art. 621 k.c.), sprzedawca jest odpowiedzialny względem kupującego, jeżeli rzecz sprzedana ma wadę fizyczną lub prawną (rękojmia). W takiej zaś sytuacji, zgodnie z art. 560 § 1 k.c., kupujący może złożyć oświadczenie o obniżeniu ceny albo odstąpieniu od umowy, chyba że sprzedawca niezwłocznie i bez nadmiernych niedogodności dla kupującego wymieni rzecz wadliwą na wolną od wad albo wadę usunie. Ograniczenie to nie ma zastosowania, jeżeli rzecz była już wymieniona lub naprawiana przez sprzedawcę albo sprzedawca nie uczynił zadość obowiązkowi wymiany rzeczy na wolną od wad lub usunięcia wady. Powyższa okoliczność, tj. istnienie podstaw do złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny, wymaga udowodnienia, ciężar zaś jej udowodnienia spoczywał w niniejszej sprawie na pozwanej, gdyż to ona wywodziła z niej korzystne dla siebie skutki prawne (art. 6 k.c.). Przepisy o rękojmi wkładają ponadto na kupującego, w niniejszym przypadku – Kontraktującego, obowiązek zachowania określonych aktów staranności. W tej kwestii wskazać trzeba, że zgodnie z art. 563 § 1 w zw. z art. 621 k.c. przy umowie kontraktacji między przedsiębiorcami kontraktujący utraci uprawnienia z rękojmi, jeżeli nie zbada rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomi niezwłocznie sprzedawcy o dostrzeżonej wadzie, a w przypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później - jeżeli nie zawiadomi sprzedawcy niezwłocznie po jej wykryciu.

W niniejszej sprawie, poza sporem pozostawała okoliczność, iż pozwana, przed terminem właściwym, odebrała tydzień wcześniej tzw. „ubiórkę”, podczas której to czynności nie stwierdzono żadnych nieprawidłowości w dokumentacji. Jak wynika z zeznań powódki, pozwanej przy wydawaniu „ubiórki” dostarczono również wyniki badań laboratoryjnych potwierdzających wynik ujemny na obecność pałeczek Salmonelli w tej partii produktu .. (...) zeznań świadka Ł. R. oraz zeznań powódki wynika natomiast, iż pozwana nie zgłaszała wtedy żadnych zastrzeżeń co do prawidłowości oraz terminowości wykonanych badań. Tym samym nie ulega wątpliwości, iż pozwana dokonując odbioru towaru w dniach 12-13 maja 2020 roku posiadała wiedzę o terminie wykonanych badań. Biorąc pod uwagę fakt, iż na wyniki zleconych badań w kierunku obecności pałeczek Salmonelli oczekuje się 4 dni robocze, co wynika z zeznań powódki oraz wystawionego przez lekarza weterynarii sprawozdania, to przy zachowaniu odpowiedniej staranności pozwana miała z pewnością możliwość powiadomienia powódki o ewentualnej wadzie produktu przed upływem terminów uboju. Pomimo jednak posiadania tej wiedzy przez pozwaną, odebrała ona produkt w dniach 12-13 maja 2020 roku i skierowała go do uboju w dniu 13 maja 2020 roku, kiedy to według pozwanej, w tym dniu badania były już nieważne. Tym samym nie sposób uznać, że pozwana dochowała należytej staranności w celu zbadania rzeczy.

Niezależne od powyższego, w ocenie Sądu, pozwana nie wykazała przede wszystkim, iż wyprodukowany i dostarczony przez powódkę produkt miał wady w postaci nieważności badań w kierunku pałeczek Salmonelli. Tymczasem zgodnie z zapisami umowy kontraktacji z dnia 21 października 2019 roku Producent zobowiązał się na własny koszt do zgłoszenia stada do Powiatowego Lekarza Weterynarii i zarejestrowania Karty Wsadu na 2 tygodnie przed wstawieniem o objęcie urzędowym nadzorem oraz do wykonania badań w kierunku Salmonelli na 2 tygodnie przed planowanym ubojem w celu uzyskania świadectwa zdrowia od Powiatowego Lekarza Weterynarii. Powyższy zapis umowny stanowi niejako odzwierciedlenie przepisów prawnych. Zgodnie bowiem z pkt 1.9 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 stycznia 2020 r. w sprawie wprowadzenia „Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach brojlerów gatunku kura (G. gallus)” na lata 2020–2022, we wszystkich stadach brojlerów pobranie próbek z inicjatywy producenta brojlerów powinno nastąpić w okresie 14 dni przed planowanym przemieszczeniem brojlerów do rzeźni zgodnie z ust. 1 załącznika do rozporządzenia nr 200/2012. Wyniki badania laboratoryjnego próbek muszą być znane przed przemieszczeniem brojlerów do rzeźni zgodnie z częścią B załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003. Jak słusznie zauważyła powódka, dla oceny czy powyższe badanie jest ważne istotna jest data planowana przemieszczenia do uboju, nie zaś rzeczywista. Tymczasem jak wynika z treści umowy, zgodnie z harmonogramem na 2020 rok, planowana data zdania właściwego ustalona została na 43 dobę od dnia wstawienia. W niniejszej sprawie wstawienie nastąpiło w dniu 30 marca 2020 roku, a zatem 43 doba od dnia wstawienia, a zatem planowana data uboju przypadała na dzień 12 maja 2020 roku, co nie było kwestionowane przez żadną stronę postępowania. Z kolei z zeznań powódki wynikało, iż pracownik pozwanej informował ją, iż odbiór produktu nastąpi w dniu 11 maja 2020 roku, a ostatecznie w ostatniej chwili termin ten został przez pozwaną przesunięty na dzień 12 maja 2020 roku. Pobranie próbek przez lekarza weterynarii nastąpiło w dniu 28 kwietnia 2020 roku. Zatem na dzień zaplanowanego przemieszczenia drobiu do uboju (12 maja 2020 roku), wykonane na zlecenie powódki badanie w kierunku pałeczek Salmonelli było ważne. Okoliczność, iż dwa z trzech samochodów pozwanej, wyjechały z zakładu powódki już w dniu 13 maja 2020 roku (o godzinie 01:20 i 2:10), nie miała dla powyższych ustaleń żadnego znaczenia. Jak wynika z treści umowy oraz zeznań świadków Ł. N. i Ł. R., a także zeznań powódki, to pozwana ustalała konkretny termin odbioru towaru. Powódka zatem nie miała żadnego wpływu na okoliczność, iż produkt ostatecznie został przetransportowany do ubojni w późniejszym terminie. Strona pozwana także, pomimo spoczywającym na niej obowiązku z art. 6 k.c., nie wykazała, iż to z przyczyn zawinionych przez powódkę była zmuszona do przesunięcia tego terminu. Podczas składania przez Ł. N. zeznań była wprawdzie mowa o niskiej wadze „ubiórki”, ale zarówno z treści tych zeznań, jak i innych środków dowodowych, nie wynika, by to było przyczyną przesunięcia odbioru. Jak ponadto zeznała powódka, kurczę brojler nie przybiera za dużo na wadze w jeden dzień, a tym bardziej przed dniem odbioru, gdy nic już nie je. Pozwana nie wykazała zatem, iż to działania powódki doprowadziły do przesunięcia terminu przemieszczenia drobiu do uboju. Uznać zatem należało, iż to pozwana przyczyniła się do tego, iż przeprowadzone badania, na dzień rzeczywistego przemieszczenia do ubojni, utraciły ważność.

Mając na uwadze powyższe, uznać należało, że po stronie pozwanej nie zaistniały przesłanki do obniżenia ceny produktu z powodu wykrytych wad.

Ubocznie wskazać ponadto należy, że zapis umowy, na który powoływała się pozwana, czyli możliwość obniżenia ceny przy dostarczeniu drobiu z dodatnim wynikiem badań na pałeczki Salmonelli był nieprawidłowy. Z treści zawartej w umowie tabeli wynika, że cena była obniżana do 70% ceny podstawowej, dla brojlerów z umów kontraktacji z dodatnim wynikiem w kierunku pałeczek Salmonella. Strona pozwana jednakże nie przedłożyła do akt sprawy dokumentów, z których wynikałoby, iż drób ten posiadał Salmonellę. Również świadkowie nie potwierdzili, iż takie badania zostały w ogóle przez ubojnie przeprowadzone. Pozwana nie podjęła zatem żadnej inicjatywy dowodowej w tym zakresie. Jak wynika natomiast z zeznań powódki, ubojnia ma możliwość wykonania takiego badania we własnym zakresie. W ocenie Sądu, brak też było podstaw do przyjęcia, że przy nieważnym badaniu przyjmuje się zasadę, że taki brojler jest zakażony pałeczkami Salmonelli. Z treści umowy nie wynika, aby pomiędzy stronami doszło do takich ustaleń. Zaznaczyć ponadto należy, że z zeznań świadka Ł. N. wynika, że cena dostarczonego produktu została obniżona ze względu na dostawę drobiu bez aktualnych badań. Zaznaczyć jednakże należy, że z zapisów umowy nie wynika natomiast wysokość potrącenia z tego tytułu. Pozwana zaś nie wykazała na jakiej podstawie przyjęła, że w takim przypadku przysługuje jej obniżenie ceny o 30%.

Mając na względzie powyższe, uznać zatem należało, że strona pozwana była zobowiązana do zapłaty całej, ustalonej przez strony ceny za dostarczony produkt, zgodnie z wystawioną fakturą VAT.

W związku z powyższym, Sąd na podstawie art. 613 k.c. zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę w wysokości 40 287,94 zł, zgodnie z żądaniem pozwu.

O obowiązku zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie od należności głównej roszczenia, Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu, na podstawie art. 481 k.c. Data początkowa, od której strona powodowa domagała się odsetek, a zarazem początek opóźnienia pozwanego w spełnieniu świadczenia, nie była kwestionowana przez stronę pozwaną (fakt bezsporny, art. 230 k.p.c.).

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. oraz § 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22. października 2015 r., w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015, poz. 1804). Na kwotę zasądzoną od pozwanej na rzecz powódki składa się wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym w kwocie 3 600,00 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł oraz opłata od pozwu w kwocie 2 015,00 zł.



Sędzia Justyna Strobel-Wiechowska











Z. Odpis uzasadnienia wraz z odpisem wyroku doręczyć pełnomocnikom stron.





Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Płachecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: