Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI RC 567/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2014-07-15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lipca 2014 r.

Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w W. VI Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym: Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska

Protokolant Izabela Katryńska

po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2014 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa małoletnich A. K. (1) i Z. K.

reprezentowanych przez matkę A. K. (2)

przeciwko B. K. i T. K.

o alimenty

1.  zasądza alimenty od pozwanego T. K. na rzecz jego małoletnich wnuków: A. K. (1) ur. (...) i Z. K. ur. (...) w kwotach po 300 (trzysta) złotych miesięcznie na każde z dzieci, to jest łącznie miesięcznie na dwoje dzieci 600 (sześćset) złotych płatne do rąk ich matki A. K. (2) do dnia 10- tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od 06 grudnia 2013 roku,

2.  zasądza alimenty od pozwanej B. K. na rzecz jej małoletnich wnuków: A. K. (1) ur. (...) i Z. K. ur. (...) w kwotach po 150 (sto pięćdziesiąt) złotych miesięcznie na każde z dzieci, to jest łącznie miesięcznie na dwoje dzieci 300 (trzysta) złotych płatne do rąk ich matki A. K. (2) do dnia 10- tego każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat poczynając od 06 grudnia 2013 roku,

3.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

4.  pozostawia strony przy poniesionych kosztach zastępstwa procesowego,

5.  kosztami postępowania obciąża pozwanych i nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa od pozwanego T. K. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych i od pozwanej B. K. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt ) złotych tytułem pokrycia nie uregulowanej opłaty sądowej,

6.  wyrokowi w pkt 1 i 2 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

A. K. (2) działając w imieniu małoletnich dzieci : A. K. (1) i Z. K. wniosła o zasądzenie alimentów na ich rzecz od ich dziadka ojczystego T. K. na rzecz jego wnuka A. w kwocie 600 złotych miesięcznie, oraz na rzecz jego wnuczki Z. w kwocie 250 złotych, oraz o zasądzenie od babki ojczystej B. K. na rzecz jej wnuka A. kwoty 500 złotych miesięcznie i na rzecz jej wnuczki Z. kwoty 250 złotych miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletnich do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia płatności którejkolwiek z rat. Wniosła również o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwani T. K. i B. K. wnieśli o oddalenie powództwa w całości, oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

A. K. (1) urodzony (...) (9 lat) i Z. K. urodzona w dniu (...) (5 lat) są dziećmi ze związku małżeńskiego A. i K. K.. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2012 roku w sprawie sygn. akt VII C 301/12 orzeczony został rozwód związku małżeńskiego K. K. i A. K. (2) bez orzekania o winie. Władza rodzicielska nad małoletnim A. K. (1) urodzonym dnia (...) (mającym wtedy lat 7) i małoletnią Z. K. urodzoną dnia (...) (mającą wtedy lat 3) powierzona została matce i tym samym została ograniczona ojcu do współdecydowania o istotnych życiowo sprawach dzieci, takich jak wybór placówki opiekuńczo – edukacyjnej, dodatkowych zajęć edukacyjno – sportowych, wyjazdów dzieci poza W. na okres powyżej 3 miesięcy. Sąd Okręgowy ustalił kontakty K. K. z małoletnimi dziećmi w każdy poniedziałek i środę od godz. 16:00 do godz. 18:00 (z wyłączeniem wakacji i świat), w co drugi weekend poczynając od piątku godz. 16:00 do niedzieli do godz. 18:00, w I dzień Świąt Bożego narodzenia i Wielkiej Nocy od godz. 10:00 do godz. 19:00, w pierwszy tydzień ferii zimowych poczynając od niedzieli poprzedzającej ferie od godz. 18:00 do niedzieli do godz. 18:00, w pierwsze dwa tygodnie lipca i ostatnie dwa tygodnie sierpnia (ze zobowiązaniem ojca do odebrania dzieci o godz. 18:00 z miejsca zamieszkania dzieci i odprowadzenia o godz. 18:00 oraz zobowiązaniem matki do wydawania dzieci ojcu w w/w terminach). Kosztami utrzymania dzieci zostali obciążeni oboje rodzice, udział ojca w tych kosztach ustalony został na łączną kwotę 2.200 złotych tj. na rzecz syna 1.200 złotych, na rzecz córki 1000 złotych płatnych do rąk matki A. K. (2) do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat (Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie sygn. akt VII C 301/12 k. 9 – 10).

A. K. (2)wystąpiła o egzekucję alimentów zasądzonych na dzieci od K. K.do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym (...) W. J. P., która stwierdziła, że egzekucja jest bezskuteczna, ponieważ dłużnik nie dokonuje żadnych wpłat, oraz nie posiada majątku mogącego być przedmiotem egzekucji. Zaległość stwierdzona przez Komornika na dzień 24 czerwca 2014 roku wyniosła 35.400 złotych (informacja od komornika k. 170).

A. K. (2) ma 37 lat, ma wyższe wykształcenie, z zawodu jest anglistką. Pracuje jako nauczycielka języka angielskiego w szkole. Z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w kwocie 2760 złotych netto miesięcznie (zaświadczenie k. 20). Mieszka wraz z dziećmi w domu około 70 m 2 , które jest własnością jej matki. W drugiej połowie bliźniaka mieszka jej babka, która otrzymuje emeryturę w wysokości 920,85 złotych, którą w większości przeznacza na leki. Koszty mieszkaniowe kształtują się na różnym poziomie, w zależności od kosztów ogrzewania budynku w okresie zimy. Średnio koszt utrzymania mieszkania wynosi ok. 1000 złotych. Na tę kwotę składają się wywóz nieczystości, podatek, koszty ogrzewania, oplata za wodę. A. K. (2) twierdzi, że w utrzymaniu mieszkania pomagają jej rodzice, którzy przesyłają jej pieniądze na opłaty w różnej wysokości od 1000 złotych do 2000 złotych. Przedstawicielka ustawowa małoletnich wskazała, że aby spłacić długi, oraz pokryć codzienne wydatki takie jak przedszkole, lekarstwa, zajęcia dodatkowe dla córki, musiała zaciągnąć pożyczkę w kwocie ponad 3.000 złotych, którą będzie spłacała w ratach po 300 złotych. A. K. (2) wskazała, że bez pomocy finansowej rodziców, oraz znajomych , od których też pożycza pieniądze nie dałaby rady sama utrzymać siebie i dzieci.

K. K. ma 34 lata, z zawodu jest realizatorem filmowym. Nie posiada innych dzieci oprócz małoletnich A. i Z.. Mieszka – jak twierdzi - w W. przy ul. (...) w mieszaniu swojej aktualnej partnerki. Jest wspólnikiem w spółce (...). Nie płaci alimentów zasądzonych na rzecz swoich dzieci. Od daty rozwodu przekazał matce dzieci alimenty w kwocie 6.400 złotych. W maju wpłacił kwotę 500 złotych przekazem pocztowym, zaś na dzień przed wyznaczonym terminem rozprawy 14.07.2014r. wpłacił jeszcze kwotę 1500 złotych przelewem bankowym. Twierdzi on że na bieżąco stara się zaspokajać potrzeby dzieci, gdy zauważa taką potrzebę.

Małoletni A. K. (1) ma 9 lat. Obecnie uczęszcza do 2 kasy szkoły podstawowej. Na jego utrzymanie potrzeba – w świetle twierdzeń – A. K. (2) około 2.751 złotych rocznie na ubrania, co daje kwotę około 230 złotych miesięcznie. Koszt wyżywienia wynosi ok. 500 złotych. Do tego dochodzi koszt zakupu środków czystości średnio około 80 złotych miesięcznie. Małoletni uczęszcza również na obiady w szkole, których koszt wynosi 180 złotych miesięcznie. A. K. (1) chodził również na zajęcia piłkarskie, których koszt to 120 złotych miesięcznie. Obecnie, z powodu braku środków finansowych małoletni przestał na nie uczęszczać.

Małoletnia Z. K. ma 5 lat. Obecnie chodzi do przedszkola, za które opłata wynosi 300 złotych. Do tego, tak jak w przypadku małoletniego A. dochodzą wydatki około 2862 złotych rocznie na ubrania, co daje kwotę ok. 240 złotych miesięcznie. Koszt wyżywienia kształtują się na takim samym poziomie jak w przypadku drugiego dziecka – około 500 złotych miesięcznie. Również zakup środków czystości dla małoletniej to taki sam koszt – około 80 złotych miesięcznie. Z. K. chodzi na zajęcia taneczne, za które jej matka płaci 90 złotych miesięcznie. Miesięcznie na życie trzyosobowa rodzina – w świetle twierdzeń A. K. (2) – wydaje około 5.000 złotych. W koszty utrzymania wliczone są również wydatki na benzynę w kwocie ok. 400 złotych miesięcznie, które ponosi A. K. (2), a które związane są z odwożeniem i przywożeniem dzieci ze szkoły oraz zajęć dodatkowych.

B. K. i T. K. są rodzicami K. K. i biologicznymi dziadkami małoletnich A. i Z.. Pozwani mieszkają w L. przy ul. (...), we własnym mieszkaniu o powierzchni ok. 80 m 2 . B. K. pobiera emeryturę w wysokości 1902,53 złote (zaświadczenie z ZUS k. 86). T. K. również jest emerytem. Z tego tytułu osiąga dochód w kwocie 3747,85 złotych miesięcznie (zaświadczenie k. 87). Łącznie zatem pozwani dysponują kwotą 5650 złotych miesięcznie. Ponoszone przez nich koszty utrzymania mieszkania wynoszą łącznie około 700 złotych. Pozwani posiadają również ogródek działkowy o powierzchni ok. 300 m, oraz samochód osobowy marki F. (...). B. i T. K. założyli wnukom polisy, na które wpłacają po 180 złotych na każde z dzieci (polisy (...) k. 105 – 110). Pozwani czynią czasem zakupy na rzecz małoletnich wnuków, kupując odzież, artykuły szkolne, biurowe itd. Dają również dzieciom prezenty na nadarzające się okazje – ostatnio na komunię małoletniego A. podarowali w prezencie 600 złotych. B. K. i T. K. zaciągnęli kredyt w kwocie 3424 złotych. Miesięczna rata kredytu wynosi 595,25 złotych (umowa o kredyt gotówkowy wraz z załącznikami k. 154 – 169). Pozwani ponoszą też wydatki na wyżywienie - w granicach około 200 złotych tygodniowo. B. K. i T. K. w związku z chorobami, na które cierpią, korzystają ze stałej opieki medycznej, za którą płacą jednorazowe kwoty za wizytę u danego specjalisty.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty dołączone do akt, które nie były kwestionowane przez żadną ze stron postępowania, dowód z przesłuchania K. K. w charakterze świadka oraz dowód z przesłuchania stron w trybie art. 299 i 304 Kodeksu postępowania cywilnego.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo należało uwzględnić w części, w pozostałym zaś zakresie oddalić.

W myśl przepisu art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. Rodzice zobowiązani są do utrzymania dziecka, które nie jest się w stanie utrzymać samodzielnie, a zakres ich świadczeń zależy od ich możliwości zarobkowych i majątkowych oraz od usprawiedliwionych potrzeb dziecka. Poza tym przypadkiem do świadczeń alimentacyjnych uprawniony jest tylko ten , kto pozostaje w niedostatku (art. 133 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Ponadto obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone z nadmiernymi trudnościami (art.132 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

W niniejszej sprawie niesporne jest, że zobowiązany w pierwszej kolejności do płacenia alimentów ojciec małoletnich powodów K. K. nie płaci alimentów zasądzonych od niego w wyrokiem z dnia 10 grudnia 2012 roku w kwocie łącznej 2.200 złotych miesięcznie. Jego zaległości na dzień 24 czerwca 2014 roku wynoszą z tego tytułu 35.400 złotych. Należy stwierdzić, że K. K. nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi alimentacyjnemu wobec małoletnich A. i Z., a uzyskanie od niego na czas potrzebnych dzieciom środków utrzymania jest połączone z nadmiernymi trudnościami. Sąd Rejonowy nie brał pod uwagę jego twierdzenia, że zaczynie on regulować alimenty na czas, z uwagi na fakt spodziewanych dochodów rzędu 5000 – 6000 złotych miesięcznie ponieważ leży to w sferze niepewnej przyszłości.

Zachodzi więc sytuacja, gdy uzyskanie dla uprawnionego na czas potrzebnych świadczeń jest niemożliwe, co powoduje, że powstaje obowiązek alimentacyjny zobowiązanych w dalszej kolejności czyli dziadków małoletnich A. i Z.T. i B. K.. Zachodzi również kolejna przesłanka do konkretyzacji obowiązku alimentacyjnego, bowiem uprawnieni do świadczeń alimentacyjnych A. i Z. pozostają w niedostatku

W ocenie Sądu Rejonowego matka małoletnich powodów A. K. (2) nie jest w stanie sama zaspokoić potrzeb dzieci, ponieważ nie pozwalają jej na to jej niewielkie możliwości majątkowe i zarobkowe, oraz konieczność ponoszenia kosztów utrzymania mieszkania, w którym mieszka wraz z małoletnimi A. i Z.. Koszty eksploatacyjne tego lokalu wynoszą miesięcznie ponad 1000 złotych, zaś A. K. (2) nie jest ich w stanie uniknąć, ani zmniejszyć. Ponadto nie są one od niej w całości zależne. Jak wskazała, koszt chociażby ogrzewania zależy od długości i intensywności zimy, na co z oczywistych względów, nie ma ona wpływu. A. K. (2) z tytułu wykonywanej pracy otrzymuje wynagrodzenie w kwocie 2760 złotych. Kwota jaka więc pozostaje dla niej i dla dwójki jej dzieci wynosi ok. 1700 złotych, od której to sumy należy odjąć jeszcze kwotę ok. 300 złotych tytułem spłaty zaciągniętego zobowiązania finansowego, które jak wskazała A. K. (2), było konieczne w celu spłaty długów, oraz pokrycia codziennych wydatków takich jak przedszkole, lekarstwa, zajęcia dodatkowe dla córki. „Na życie” pozostaje więc kwota ok. 1400 złotych. Wobec tego, zdaniem Sądu Rejonowego oczywistym jest, że kwota 1400 złotych jest stanowczo za mała dla rodziny trzyosobowej, ledwo wystarczy na wyżywienie trzech osób, nie mówiąc o innych potrzebach. Tak więc potrzeby małoletnich A. i Z. nie są zaspokojone, pozostają w niedostatku, gdyż ich ojciec nie płaci alimentów, zaś matce brakuje środków do życia. W tej sytuacji w pomoc materialną dla wnucząt w postaci alimentów winni włączyć się dziadkowie ojczyści w miarę swoich możliwości majątkowych i zarobkowych.

Ich sytuacja majątkowa nie jest taka zła, zarówno dziadek jak i babka posiadają stałe dochody, własne mieszkanie, działkę, oraz samochód. B. K. ma emeryturę w wysokości 1900 złotych, natomiast T. K. w wysokości ok. 3750 złotych. Łącznie mają do dyspozycji kwotę prawie 5700 złotych, na dwie osoby. Pozwani wskazali co prawda, że zaciągnęli ostatnio kredyt gotówkowy w wysokości 3424 złote i z tego tytułu muszą płacić miesięczną ratę w wysokości 595,25 złotych, jednakże zdaniem Sądu Rejonowego nie może być sytuacji, że zobowiązania finansowe z tego tytułu, będą traktowane w sposób nadrzędny wobec potrzeb małoletnich dzieci. Na uwagę bowiem zasługuje fakt, że kredyt ten został zaciągnięty już w czasie trwania niniejszego postępowania ( w dniu 26 czerwca 2014 roku). Wobec tego pozwani mieli już świadomość, jaka jest sytuacji ich wnucząt, a jednak zdecydowali się zaciągnąć zobowiązanie, zmniejszając tym samym swoje zdolności płatnicze.

Zdaniem Sądu Rejonowego sytuacja pozwanego T. K. jest na tyle dobra, że może on pomóc swoim wnuczkom, przekazując im na bieżąco po 300 złotych miesięcznie na każde z nich tj. łącznie 600 złotych, natomiast sytuacja B. K. jest na tyle dobra, ze może ona pomóc wnuczkom, przekazując im na bieżąco po 150 złotych na każde z nich, tj. łącznie 300 złotych.

Co do dalej idącego żądania Sąd Rejonowy powództwo oddalił, mając na uwadze możliwości zarobkowe i finansowe pozwanych. Nie może też umknąć uwadze, że pozwani przekazują już dobrowolnie pewną pulę środków na rzecz swoich wnucząt w ramach założonych dla nich polisy, oraz okazjonalnie kupują im jakieś rzeczy lub prezenty. Co prawda, dzieci będą mogły skorzystać z tych środków dopiero po uzyskaniu pełnoletności, jednakże na pewno takie zachowanie dziadków uznać należy za w pełni poprawne i przyczyniające się w przyszłości do polepszenia ich sytuacji materialnej i zapewniania im „startu” w dorosłe życie.

Wobec ustawowego zwolnienia od kosztów strony dochodzącej alimentów opłatą sądową w wysokości 5 % od wartości przedmiotu sporu obciążeni zostali pozwani proporcjonalnie do wysokości zasądzonych alimentów :

T. K. kwotą 360 złotych (600 x 12 = 7200 x5% = 360 złotych)

B. K. kwotą 180 złotych (300 x 12 = 3600 x 5% = 180 złotych)

Z uwagi na wynik postępowania strony zostały pozostawione przy poniesionych przez nich kosztach zastępstwa procesowego.

Zgodnie z art. 333 § 1 pkt.1 Kodeksu postępowania cywilnego wyrokowi w pkt 1 i 2 nadany został rygor natychmiastowej wykonalności.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Ewa Rębecka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: