Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

V K 2854/23 - zarządzenie Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2025-04-09

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 2854/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

A. A.

Pięć czynów z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

A. A. pełnił faktyczną funkcję prezesa zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. od 16 maja 2018 r. Jako prezes zarządu był uprawniony do wystawiania dokumentów w postaci polis OC w imieniu (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W.. A. A. był uprawniony do wystawiania dokumentów polisy za pośrednictwem internetu poprzez użytkowanie nadanego mu indywidualnie i do jego wyłącznego użytku loginu i hasła na stronie internetowej (...) sp. z o.o. zajmującej się działalnością agentów i brokerów ubezpieczeniowych. (...) spółki (...) w 2021 r. był A. A. i I. I.. Spółka zajmowała się głównie handlem pojazdami.

W dniu 5 czerwca 2021 r. A. A. dokonał wystawienia dwóch polis OC za pośrednictwem (...) sp. z o.o. poświadczając nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w postaci danych ubezpieczającego i właściciela pojazdów, iż jest nim Z. K. (1). Wystawił dokumenty polis o numerze (...) (numer ubezpieczyciela (...)) dot. pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...) oraz o numerze (...) (numer ubezpieczyciela (...)) dot. pojazdu marki O. (...) o nr rej. (...).

W dniu 9 czerwca 2021 r. A. A. dokonał wystawienia trzech kolejnych polis ubezpieczeniowych, ponownie poświadczając nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w postaci danych ubezpieczającego i właściciela pojazdów, iż jest nim Z. K. (1). Wystawił dokumenty polis o numerze (...) (numer ubezpieczyciela (...)) dot. pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...), o numerze (...) (numer ubezpieczyciela (...)) dot. pojazdu marki S. (...) o nr rej. (...) oraz o numerze (...) (numer ubezpieczyciela (...)) dot. pojazdu marki K. (...) o nr rej. (...). Z. K. (1) nigdy nie zawierał umowy ubezpieczenia żadnego z ww. pojazdów za pośrednictwem A. A., nie był ich właścicielem.

W dniu 29 kwietnia 2022 r. Z. K. (1) otrzymał wezwanie do zapłaty należności wraz z odsetkami z tytułu nieopłacenia polis ubezpieczeniowych i powziął informację o możliwości bezprawnego wykorzystania jego danych osobowych.

Z. K. (1) w dniu 11 maja 2021 roku wraz z synem zawarł umowę sprzedaży pojazdu osobowego M. (...), nr rej. (...) z M. J., który następnie sprzedał go w dniu 26 maja 2021 roku A. A.. A. S. była właścicielem pojazdu marki A. nr rej. (...). Pojazd został przekazany do zezłomowania w grudniu 2021 r. M. M. był właścicielem pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...), który kupił od T. C..

częściowe wyjaśnienia A. A.

191v-192, 206-206v, 301v, 335-335v

zeznania Z. K. (1)

8, 14v, 301v-302

zeznania M. M.

59v

zeznania A. S.

71-71v

zeznania Oleksandra S.

111v, 302-302v

zeznania M. J.

127v, 302

zeznania T. C.

154v

zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa

1

wezwanie do zapłaty

2-3

umowa sprzedaży pojazdu

4-5, 66, 67-68, 72, 77, 114, 131

notatka urzędowa dot. właścicieli pojazdów z polis

35

dokumenty z B. V. (...)

16-19

przebieg ubezpieczenia od dnia 1 stycznia 2021 r. do 8 czerwca 2022 r. Z. K. (1)

27

pismo C. V. (...)

28, 81-82

polisy ubezpieczeniowe zawarte za pośrednictwem P. (...)

29-34

wykaz połączeń, dane telekomunikacyjne

45-56v, 122-123

odpis KRS spółki (...)

89-92

pismo (...) sp. z o.o.

146, 308

A. A. ma ukończone 24 lat, jest przedsiębiorcą i nie posiada nikogo na utrzymaniu. Miesięcznie osiąga dochód w wysokości ok. 10 000 zł netto. Uprzednio nie był karany.

karta karna

152, 199a, 317

dane osobopoznawcze

301

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowe wyjaśnienia A. A.

Wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za wiarygodne częściowo. Wiarygodna była ta ich część, która znalazła potwierdzenie w innym materiale dowodowym, a więc co do faktu zajmowania się sprawami spółki (...), prowadzenia działalności w zakresie handlu samochodami, zawarcia umowy z (...) sp. z o.o., która czyniła oskarżonego jedynym uprawnionym do posługiwania się loginem i hasłem umożliwiającym wystawianie polis ubezpieczenia pojazdów. Dodatkowo składając wyjaśnienia w toku postępowania przygotowawczego pod. sygn. 4119-0.Ds.876.2023 w B. w sprawie oszustw na szkodę firm ubezpieczeniowych, A. A. w sposób jednoznaczny opisał przebieg procederu wystawiania polis ubezpieczeniowych na inne dane niż właściciela ubezpieczanego pojazdu razem z I. I. (1).

Niewiarygodna w ocenie Sądu jest zaś pozostała część wyjaśnień. Przeczą temu zeznania świadków, w szczególności O. S., który na rozprawie wskazał oskarżonego jako osobę, która „sprzedała” mu polisę na samochód na dane Z. K., dane telekomunikacyjne oraz dowody z dokumentów. Oskarżony w toku postępowania przyjął dwie linie obrony. Pierwsza, zaprezentowana w postępowaniu przygotowawczym, w którym A. A. zaprzeczał w ogóle wystawianiu polis OC w imieniu (...) SA i innych tego typu firm, wskazując, że w spółce były jeszcze dwie inne osoby, których nie weryfikował w zakresie wystawiania przez nich polis. Zaprzeczył wystawianiu polis innych niż z (...). W postępowaniu przed Sądem, co istotne, składając wyjaśnienia po raz pierwszy oskarżony odmówił wyjaśnienia czegokolwiek, podtrzymując swoje dotychczasowe oświadczenia złożone w postępowaniu przygotowawczym i w sprawie pod. sygn. 4119-0.Ds.876.2023, składając zaś wyjaśnienia po raz drugi, po zapoznaniu się ze wszystkimi dowodami zgromadzonymi przez Sąd, oskarżony zmienił narrację, próbując przenieść ciężar odpowiedzialności za wystawianie poświadczających nieprawdę polis na osobę, której w żaden sposób nie można namierzyć i przesłuchać tj. I. I., osobę będącą (...) spółki (...) do 2022 r. W uzupełniających wyjaśnieniach, A. A. wskazywał bowiem, że w spółce zajmował się wyłącznie poszukiwaniami, a następnie kupnem i sprzedażą pojazdów, podczas gdy to I. I. miał zajmować się sporządzaniem dokumentacji, w tym zawieraniem umów polis ubezpieczeniowych. Przekonywał Sąd, że tylko zawarł umowę z firmą (...) sp. z o.o., ale login i hasło przekazał wspólnikowi i nic nie wiedział o żadnych polisach. Dodatkowo potwierdził, że I. I. od 2022 r. przebywa prawdopodobnie w USA, nie zna jego adresu, nie zna aktualnego numeru telefonu, posiada udziały w spółce, która zajmuje się ubezpieczeniami. Przedstawiona linia obrony nie uzyskała aprobaty w Sądzie z uwagi na wiarygodne zeznania świadków oraz dowody z dokumentów omówione w dalszej części uzasadnienia.

zeznania Z. K. (1)

Sąd obdarzył walorem wiarygodności zeznania świadka, tj. osoby na dane której zawarto umowy polis ubezpieczeniowych. Świadek złożył zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa na jego szkodę przez wykorzystanie jego danych do zawarcia polis ubezpieczeniowych. Świadek zaprzeczył, aby kiedykolwiek był właścicielem pojazdów A. (...) o nr rej. (...), O. (...) o nr rej. (...), M. (...) o nr rej. (...), S. (...) o nr rej. (...), K. (...) o nr rej. (...), a także by zawierał umowy polis ubezpieczeniowych ww. pojazdów. Zeznania nie budziły wątpliwości Sądu co do swojej wiarygodności. W toku postepowania zostali ustaleni właściciele ww. pojazdów. Świadek wskazał również sposób, w jaki oskarżony mógł wejść w osiadanie jego danych – sprzedał pojazd marki M. (...). J., który odsprzedał go oskarżonemu przekazując mu dane Z. K., dowód rejestracyjny i dane ubezpieczenia.

zeznania M. J.

Sąd w całości obdarzył zeznania świadka walorem wiarygodności, świadek wskazał okoliczności sprzedaży samochodu oskarżonemu, w tym fakt przekazania A. A. polisy ubezpieczeniowej wraz z danymi Z. K. (1). Świadek rozpoznał oskarżonego jako osobę, której przekazał dane Z. K..

zeznania M. M., zeznania T. C., zeznania A. S.

M. M. był właścicielem pojazdu marki M. (...) o nr rej. (...), który kupił od T. C.. M. M. samodzielnie ubezpieczył pojazd. T. C. jako uprzedni właściciel nie zawierał ponownie umowy ubezpieczenia, z uwagi na to, iż pojazd w ówczesnym czasie był ubezpieczony. A. S. była uprzednim właścicielem pojazdu marki A. (...) o nr rej. (...), które następnie zostało zezłomowane w grudniu 2021 r. Świadkowie, jako poprzedni właściciele pojazdów, które w dalszym czasie zostały ubezpieczone przez oskarżonego na nieprawdziwe dane właściciela wskazali w sposób wiarygodny okoliczności sprzedaży pojazdów, a także czy ubezpieczali auto.

zeznania O. S.

Sąd obdarzył walorem wiarygodności zeznania świadka – klienta A. A., oceniając je jako logiczne, spójne oraz konsekwentne, a także jako znajdujące oparcie w pozostałym materiale dowodowym. Świadek w trakcie rozprawy rozpoznał oskarżonego jako osobę, z którą odbył spotkanie i która zajmowała się zawieraniem polisy ubezpieczeniowej należącego do świadka pojazdu. Świadek spotkał się z nim w przeszłości osobiście. O. S. w sposób szczegółowy opisał okoliczności procedury zawierania umowy polisy ubezpieczeniowej za pośrednictwem oskarżonego, a także, że był świadomy faktu, iż dane właściciela samochodu oraz dane ubezpieczającego nie są właściwe. Zeznania świadka pozwalają ustalić, że oskarżony był osobą, która w internecie ogłaszała się jako osoba sprzedająca ubezpieczenia, z usług oskarżonego korzystał świadek i jego koledzy. Świadek nie miał wątpliwości, że osoba, która sprzedała polisę na nieprawdziwe dane jego koledze, była tą samą osobą (oskarżonym), który takie polisy wystawił również mu. Brak podstaw do uznania, że świadek zeznaje nieprawdę lub fałszywie pomawia A. A..

zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa, wezwanie do zapłaty, umowa sprzedaży pojazdu, dokumenty z B. V. (...), przebieg ubezpieczenia od dnia 1 stycznia 2021 r. do 8 czerwca 2022 r. Z. K. (1), pismo C. V. (...), polisy ubezpieczeniowe zawarte za pośrednictwem P. (...), notatka urzędowa dot. właścicieli pojazdów z polis

Autentyczność i wartość dowodowa wymienionych dokumentów nie budzi wątpliwości Sądu. Nie były również kwestionowane przez żadną ze stron. Wynika z nich historia zawieranych ubezpieczeń na dane Z. K., wysyłane do niego pisma i wezwania do zapłaty, jak również umowy sprzedaży pojazdów określonych w przypisanych czynach. Polisy wskazują dane osoby, na którą zostały zawarte tj. Z. K., oraz spółkę (...) jako podmiotu, za pośrednictwem którego A. A. wystawił te polisy. Wskazana notkatka pozwoliła na ustalenie prawdziwych właścicieli i posiadaczy pojazdów, na które wystawiono polisy.

wykaz połączeń, dane telekomunikacyjne, odpis KRS spółki (...)

Dane pozwalające ustalić, że oskarżony dysponował numerem telefonu, wskazywanym przy zawieraniu polis OC poświadczających nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w postaci danych ubezpieczającego i właściciela pojazdu. Z odpisu spółki wynika posiadanie udziałów w spółce, pełnienie w niej funkcji prezesa, rodzaj prowadzonej działalności.

pismo (...) sp. z o.o.

Pismo istotne dla ustalenia, że nikt poza oskarżonym nie posiadał uprawnień do wystawienia polis OC. Oskarżony zawarł umowę z (...) sp. z o.o. na mocy której otrzymał login i hasło do wyłącznego użytku, pozwalającej wystawiać za pośrednictwem tej spółki polisy OC.

karta karna, dane osoopoznawcze

Pozwoliły na ustalenie niekaralności oskarżonego, jego możliwości zarobkowych, sytuacji majątkowej i rodzinnej.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowe wyjaśnienia A. A.

Omówione w poprzedniej części formularza

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. A.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych nie budziło wątpliwości Sądu, że oskarżony dopuścił się czynów zarzucanych mu w akcie oskarżenia. Zgodnie z art. 271 § 1 kk funkcjonariusz publiczny lub inna osoba uprawniona do wystawienia dokumentu, która poświadcza w nim nieprawdę co do okoliczności mającej znaczenie prawne, podlega karze pozbawienia wolności do 3 miesięcy do 5 lat. Dobrem prawnie chronionym wskazanym przepisem jest wiarygodność dokumentów, które występują w obrocie. Przedmiotem czynności wykonawczej jest poświadczenie nieprawdy, które może polegać na potwierdzeniu okoliczności, które nie miały miejsca, lub ich przeinaczeniu albo zatajeniu. Poprzez poświadczenie nieprawdy sprawca uprawniony do wystawienia dokumentu tworzy dokument autentyczny, jednakże o nieprawdziwej treści w zakresie okoliczności mającej znaczenie prawne (postanowienie SN z 8.11.2002 r., II KKN 139/01). W przedmiotowej sprawie ponad wszelką wątpliwość ustalono, że oskarżony był osobą uprawnioną do wystawiania polis OC (zawarł w tym celu we własnym imieniu umowę z (...) sp. z o.o.). Ustalony stan faktyczny pokazuje ponadto, że w wystawionych polisach z dni 05-06-2021 r. i 09-06-2021 r. oskarżony poświadczył nieprawdę odnośnie danych osoby ubezpieczającej pojazdy i właściciela pojazdów: A. (...) o nr rej. (...), O. (...) o nr rej. (...), M. (...) o nr rej. (...), S. (...) o nr rej. (...), K. (...) o nr rej. (...), wskazując, że tą osobą jest Z. K..

Okoliczności te (dane osoby ubezpieczającej pojazdy i właściciela pojazdów) wywołały skutki w postaci zawarcia umowy polisy i związały Z. K. obowiązkiem świadczenia wzajemnego. Na skutek działania A. A. powstały więc konsekwencje w sferze praw i obowiązków Z. K. i podmiotu udzielającego ochrony ubezpieczeniowej. Poświadczające nieprawdę dokumenty wystawione przez oskarżonego zrodziły określone ich treścią i zakresem działania skutki prawne, również «na zewnątrz». Mając na względzie krótkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi przestępstwami i wykorzystanie przez oskarżonego takiej samej sposobności, kwalifikacja popełnionych przestępstw zawiera art. 91 § 1 kk.

Oskarżony wypełnił, w przypadku każdego z przypisanych mu czynów zabronionych, jego stronę podmiotową. Oskarżony wiedział, że osoba, którą wskazuje w polisach jako ubezpieczający i właściciel nie jest podmiotem, faktycznie ubiegającym się o wystawienie takiej polisy. A. A. swoją świadomością obejmował powstanie określonych skutków prawnych w efekcie poświadczenia nieprawdy w takich polisach, tj. skutecznego zawarcia umowy ubezpieczenia między Z. K. a (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W..

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. A.

I

I

Sąd uznając oskarżonego za winnego popełnienia czynów z art. 271 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk wymierzył mu karę 1 roku i 9 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.

Sąd przy wymiarze kary miał na względzie zarówno okoliczności łagodzące jak i obciążające. Przy wymiarze kary Sąd miał także na względzie fakt, żeby jej dolegliwość była adekwatna do stopnia winy oskarżonego i uwzględniała stopień szkodliwości społecznej czynu oraz realizowała cele wychowawcze jak też potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd wziął przede wszystkim pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, który plasował się na średnim poziomie. Oskarżony godził przeciwko dobru jakim jest wiarygodność dokumentów, działał umyślnie, z zamiarem bezpośrednim, nie kierował się żadną zasługującą na posłuch motywacją. W dobro prawne godził pięciokrotnie w przeciągu kilku dni, wykorzystując do tego posiadane uprawnienia wynikające z umowy zawartej z (...) sp. z o.o.

Stopień winy w przypadku A. A. nie był niczym limitowany. Oskarżony jest osobą dorosłą, dojrzałą, funkcjonującą w społeczeństwie, prowadzącą działalność zawodową, rozumiejącą normy społeczne i przepisy prawne. Szukając łatwego zarobku postanowił zachowywać się wbrew normie sankcjonowanej, nie pozostawał w żadnym stanie, który wyłączałby lub ograniczał stopień jego winy. Stąd też stopień ten Sąd ustalił na poziomie znacznym.

Za okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę uprzednią niekaralność oskarżonego, której jednak nie należy przeceniać z uwagi na bardzo młody wiek oskarżonego w chwili czynu i w dacie orzekania. Do okoliczności obciążających z pewnością należy zaliczyć wielość czynów zabronionych popełnionych w przeciągu kilku dni, formę zamiaru oraz okoliczności popełnienia przestępstw wynikające z posiadanej funkcji prezesa zarządu spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz ustawowe zagrożenie za przestępstwa przypisane oraz treść art. 91 § 1 kk, a także prymat kar wolnościowych, Sąd uznał, że karą adekwatną do stopnia zawinienia oskarżonego oraz do stopnia społecznej szkodliwości popełnionych przez niego czynów, jest kara ograniczenia wolności w wymiarze 1 roku i 9 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin.

Mając na uwadze wszystkie powyższe okoliczności Sąd uznał, że orzeczona kara spełni cele prewencji indywidualnej w stosunku do oskarżonego, tj. zapobiegnie powrotowi do popełniania przestępstw oraz wzbudzi w oskarżonym szacunek dla prawa, skłoni do zaniechania naruszeń prawa w przyszłości oraz spełni cele prewencji ogólnej w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zdaniem Sądu, oskarżony nie jest osobą zdemoralizowaną na tyle, by wymierzać mu karę bezwzględnego pozbawienia wolności.

II

I

Na podstawie art. 43b kk Sąd orzekł podanie wyroku do publicznej wiadomości przez wywieszenie jego odpisu na okres 1 miesiąca w siedzibie tutejszego Sądu. Orzeczenie tego środka jest, zdaniem Sądu, w niniejszej sprawie celowe i wynika z potrzeby społecznego oddziaływania skazania.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W toku postępowania Sąd oddalił wniosek dowodowy o przesłuchanie świadka I. I., który jak wynika z wyjaśnień oskarżonego miał być osobą wystawiającą polisy ubezpieczeniowe, w których poświadczono nieprawdę. Wskazać należy, iż okoliczność która miała być udowodniona w ten sposób nie miała znaczenia dla sprawy, a nadto niemożliwym było ustalenie miejsca zamieszkania świadka. W toku postępowania dowodowego ustalono bowiem, iż zarzucone oskarżonemu czyny zostały popełnione przez niego samodzielnie, Sąd uznał, że próba przerzucenia odpowiedzialności na ww. osobę stanowi przyjętą przez A. A. linię obrony, która nie może znaleźć posłuchu w Sądzie z uwagi na opisany materiał dowodowy prowadzący poza wszelką wątpliwość do wniosku, że A. A. jest sprawcą zarzucanych mu czynów.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 627 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych, Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 196 zł tytułem kosztów sądowych oraz opłatę od wymierzonej kary w kwocie 300 zł. Na powyższą kwotę łączną 496 zł składa się:

- opłata w razie skazania na karę ograniczenia wolności – 300 zł

- ryczał za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym - 40 zł (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym)

- opłata za wydanie informacji o oskarżonym z K. - 30 zł (§ 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego)

- zwrot kosztów stawiennictwa świadka w Sądzie, k. 305 – 126 zł (art. 618 § 1 pkt 7 kpk)

Mając na uwadze, że oskarżony pracuje, a przy tym ma możliwości zarobkowe i majątkowe dość wysokie, jest zdrowy, brak było podstaw do zwolnienia od ich ponoszenia.

7.  Podpis

asesor sądowy Diana Szwejser

ZARZĄDZENIE

(...)

(...)

09.04.2025 r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Chodkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  asesor sądowy Diana Szwejser
Data wytworzenia informacji: