V K 991/21 - zarządzenie Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2024-07-29

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 991/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. K. (1)

pełniąc funkcję prezesa zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przy ul. (...) działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu tego samego zamiaru w okresie od dnia 02.07.2014 r. do dnia 24.11.2014 r. uchylił się od opodatkowania poprzez nie ujawnienie Naczelnikowi Urzędu Celnego I w W. z siedzibą przy ul. 17 stycznia 49 w W. podstawy opodatkowania i nie złożenie deklaracji uproszonej nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych marki L. (...) o numerze nadwozia (...), L. (...) o numerze nadwozia (...), J. (...) o numerze nadwozia (...), B. (...) o numerze nadwozia (...), V. (...) o numerze nadwozia (...), stosownie do treści art. 106 ust. 2 ustawy z dnia 06.12.2008 r. o podatku akcyzowym- Dz.U. z 2009 r. nr 3 poz. 11, przez co naraził na uszczuplenie a w konsekwencji i uszczuplił podatek akcyzowy w kwocie odpowiednio 32 080 zł, 19 852 zł, 20 350 zł, 22 313 zł, 14 829 zł i kwocie łącznej 109 424 zł, która to kwota jest małej wartości tj. przestępstwa karnoskarbowego z art. 54 § 2 w zw. z § 1 kks w zw. z art. 6 § 2 kks w zw. z art. 9 § 3 kks

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

M. K. (1) w 2014 r. -2015 r. był prezesem i (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.. Firmę (...) sp. z o.o. z siedzibą w Z. prowadził oskarżony, zaś jego żona -A. K. (1) widniała jako prezes ww. spółki. W spółce (...). K. by wspólnikiem wraz ze swoją żoną. Przedmiotem działalności spółki (...) był m.in. handel hurtowy i detaliczny samochodami.

odpis KRS spółki (...)

90-95

odpis KRS spółki (...)

96-101

wyjaśniania oskarżonego M. K.

993,672

dokumenty rejestrowe spółki (...)

724-755

M. B. (1) w 2014 r. chciał kupić samochód osobowy. Znalazł w ofertach na (...) stronach z samochodami pojazd L. (...) i zlecił jego sprowadzenie firmie (...). Samochód w dacie zlecenia przez M. B. dostawy z N. był osobowy, jako taki został również zakupiony na żonę p. B.- K. B. (1). Zlecenie przeróbki samochodu na ciężarowy zleciła spółka (...).

Spółka (...), której prezesem był M. K. dokonała w nieustalonym dniu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego L. (...) o numerze nadwozia (...). Samochód w dniu 07.11.2014 r. spółka (...) sprzedała jako ciężarowy spółce (...). Samochód został następnie (w dniu 16.12.2014 r.) sprzedany już jako osobowy przez spółkę (...) firmie (...), a ta następnie sprzedała pojazd, również jako osobowy, K. B. (1). Sprzedaż między spółką (...) a F. opiewała na kwotę 260 tys. zł. Taka sama cena widniała na fv wystawionej przez spółkę (...) firmie (...).

Badanie techniczne pojazdu zostało przeprowadzone w kraju dwukrotnie - przez tę samą osobę: w dacie 24.10.2014 r. stwierdziła ona, że pojazd jest samochodem ciężarowym, zaś w dacie 02.12.2014 r. po zamontowaniu kanapy do siedzenia i zdemontowaniu kraty- stwierdziła ona, że pojazd jest samochodem osobowym.

W momencie zakupu pojazdu przez K. B. miał on dokumenty świadczące o osobowym przeznaczeniu, posiadał on również wyposażenie o cechach samochodów osobowych, to jest 5 miejsc siedzących, wykładzina podłogowa, uchwyty boczne dla pasażerów, przeszklenia w oknach i drzwiach w tylnej i bocznej części pojazdów. Pojazd należał do segmentu luksusowych aut osobowych. Brak w pojazdach stałego panelu lub trwałej przegrody pomiędzy przestrzenią kierowcy i przednich siedzeń, a przestrzenią tylną. Brak zaspawań bądź trwałych, niemożliwych do usunięcia mocowań siedzeń i pasów bezpieczeństwa w pojeździe.

Decyzją z dnia 12.04.2016 r. Naczelnik Urzędu Celnego w W. określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu marki L. (...) w wysokości 32 080 zł. Decyzja jest ostateczna.

dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu L. (...) o numerze nadwozia (...)

1-127

decyzja wymiarowa z dnia 12.04.2016 r.

1-12

zeznania świadka K. B. (1)

32v, 957v

zeznania świadka M. B. (1)

957v-958

dokumenty zakupu

36, 40

fv sprzedaży między (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o.

79

badanie techniczne pojazdu L. (...) z dnia 24.10.2014 r. i dnia 02.12.2014 r.

81-89, 112-119

częściowe wyjaśniania oskarżonego M. K.

993, 672

zeznania świadka T. C. (1)

620-649 tłumaczenie 678-684

opinia biegłego rzeczoznawcy samochodowego

(...)- (...)

Spółka (...), której prezesem był M. K. dokonała w nieustalonym dniu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego L. (...) o numerze nadwozia (...), po uprzedniej zmianie przeznaczenia pojazdu na terenie R. z samochodu osobowego na służący do przewozu towarów. Następnie w dniu 18.07.2014 r. spółka (...) sprzedała ww. pojazd spółce (...) jako samochód ciężarowy za kwotę 123 tys. zł.

Badanie techniczne pojazdu zostało przeprowadzone w kraju dwukrotnie: w dacie 02.07.2014 r. stwierdzono, że pojazd jest samochodem ciężarowym, zaś w dacie 22.10.2014 r. po zamontowaniu kanapy do siedzenia i zdemontowaniu kraty- stwierdzono, że pojazd jest samochodem osobowym.

Spółka (...) sprzedała w dniu 04.01.2015 r. ww. pojazd kolejnej firmie już jako osobowy, auto nabył ostatecznie T. D. (1). W momencie zakupu pojazdu przez T. D. pojazd posiadał dokumenty świadczące o osobowym przeznaczeniu, posiadał on również wyposażenie o cechach samochodów osobowych, to jest kilka miejsc siedzących, wykładzinę podłogową, uchwyty boczne dla pasażerów, przeszklenia w oknach i drzwiach w tylnej i bocznej części pojazdów. Pojazd należał do segmentu luksusowych aut osobowych. Brak w pojazdach stałego panelu lub trwałej przegrody pomiędzy przestrzenią kierowcy i przednich siedzeń, a przestrzenią tylną. Brak zaspawań bądź trwałych, niemożliwych do usunięcia mocowań siedzeń i pasów bezpieczeństwa w pojeździe.

Decyzją z dnia 25.04.2016 r. Naczelnik Urzędu Celnego w W. określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu marki L. (...) w wysokości 19 852 zł. Decyzja jest ostateczna.

dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu L. (...) o numerze nadwozia (...)

128-257

zeznania świadka T. D. (1)

993v, 161v

badanie techniczne pojazdu L. (...) z dnia 02.07.2014 r. i dnia 22.10.2014 r.

214--219, 244-245

fv sprzedaży między (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o.

220

częściowe wyjaśniania oskarżonego M. K.

993, 672

decyzja wymiarowa z dnia 25.04.2016 r.

128-138

dokumenty zakupu

181

zeznania świadka M. J. (1)

620-649 tłumaczenie 685-691

zeznania świadka A. M.

620-649 tłumaczenie 696-711

zeznania świadka P. M. (1)

802-803

opinia biegłego rzeczoznawcy samochodowego

(...)- (...)

Spółka (...), której prezesem był M. K. dokonała w nieustalonym dniu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego J. (...) o numerze nadwozia (...), po uprzedniej zmianie przeznaczenia pojazdu na terenie R. N. z samochodu osobowego na służący do przewozu towarów. Następnie w dniu 18.07.2014 r. spółka (...) sprzedała ww. pojazd spółce (...) jako samochód ciężarowy za kwotę 98 400 zł. Spółka (...) zmieniła przeznaczenie pojazdu na osobowe, następnie pojazd trafił do komisu w R., gdzie został zakupiony przez T. K. (1).

Badanie techniczne pojazdu zostało przeprowadzone w kraju dwukrotnie: w dacie 27.06.2014 r. stwierdzono, że pojazd jest samochodem ciężarowym, zaś w dacie 23.10.2014 r. po zamontowaniu kanapy do siedzenia i zdemontowaniu kraty- stwierdzono, że pojazd jest samochodem osobowym.

W momencie zakupu pojazdu przez T. K. pojazd posiadał dokumenty świadczące o osobowym przeznaczeniu, posiadał on również wyposażenie o cechach samochodów osobowych, to jest miejsca siedzące, wykładzinę podłogową, uchwyty boczne dla pasażerów, przeszklenia w oknach i drzwiach w tylnej i bocznej części pojazdów. Pojazd należał do segmentu luksusowych aut osobowych. Brak w pojazdach stałego panelu lub trwałej przegrody pomiędzy przestrzenią kierowcy i przednich siedzeń, a przestrzenią tylną. Brak zaspawań bądź trwałych, niemożliwych do usunięcia mocowań siedzeń i pasów bezpieczeństwa w pojeździe.

Decyzją z dnia 25.04.2016 r. Naczelnik Urzędu Celnego w W. określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu marki J. (...) w wysokości 20 350 zł. Decyzja jest ostateczna.

dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu J. (...) o numerze nadwozia (...)

258-369

decyzja wymiarowa z dnia 25.04.2016 r.

258-269

zeznania świadka T. K. (1)

286v, 1010v

pismo o wyprodukowaniu pojazdu J. jako osobowego

303

badanie techniczne pojazdu J. (...) z dnia 27.06.2014 r. i dnia 23.10.2014 r.

326-331, 355-357

fv sprzedaży między (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o.

332

częściowe wyjaśniania oskarżonego M. K.

993, 672

zeznania świadka M. J. (1)

620-649 tłumaczenie 685-691

zeznania świadka A. M.

620-649 tłumaczenie 696-711

zeznania świadka P. M. (2)

807v

opinia biegłego rzeczoznawcy samochodowego

(...)- (...)

Spółka (...), której prezesem był M. K. dokonała w nieustalonym dniu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego B. (...) o numerze nadwozia (...), po uprzedniej zmianie przeznaczenia pojazdu na terenie R. N. z samochodu osobowego na służący do przewozu towarów. Następnie w dniu 07.07.2014 r. spółka (...) sprzedała ww. pojazd spółce (...) jako samochód ciężarowy za kwotę 199 260 zł. Spółka (...) zmieniła przeznaczenie pojazdu na osobowe, następnie pojazd trafił do komisu w R. do firmy (...), od której zakupił go M. C. (1).

W momencie zakupu pojazdu przez M. C. pojazd posiadał dokumenty świadczące o osobowym przeznaczeniu, posiadał on również wyposażenie o cechach samochodów osobowych, to jest 4 miejsca siedzące, wykładzinę podłogową, uchwyty boczne dla pasażerów, przeszklenia w oknach i drzwiach w tylnej i bocznej części pojazdów. Pojazd należał do segmentu luksusowych aut osobowych. Brak w pojazdach stałego panelu lub trwałej przegrody pomiędzy przestrzenią kierowcy i przednich siedzeń, a przestrzenią tylną. Brak zaspawań bądź trwałych, niemożliwych do usunięcia mocowań siedzeń i pasów bezpieczeństwa w pojeździe.

Badanie techniczne pojazdu zostało przeprowadzone w kraju w dacie 24.06.2014 r. stwierdzono, że pojazd jest samochodem ciężarowym.

Decyzją z dnia 26.04.2016 r. Naczelnik Urzędu Celnego w W. określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu marki B. (...) w wysokości 22 313 zł. Decyzja jest ostateczna.

dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu B. (...) o numerze nadwozia (...)

370-401, 520-584

decyzja wymiarowa z dnia 26.04.2016 r.

370-380

zeznania świadka M. C. (1)

958, 520

badanie techniczne pojazdu B. (...) z dnia 24.06.2014 r.

556-561

fv sprzedaży między (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o.

562

opinia biegłego rzeczoznawcy samochodowego

(...)- (...)

Spółka (...), której prezesem był M. K. dokonała w nieustalonym dniu wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodu osobowego V. T. o numerze nadwozia (...), po uprzedniej zmianie przeznaczenia pojazdu na terenie R. N. z samochodu osobowego na służący do przewozu towarów. Następnie w dniu 07.07.2014 r. spółka (...) sprzedała ww. pojazd spółce (...) jako samochód ciężarowy za kwotę 151 290 zł. Spółka (...) zmieniła przeznaczenie pojazdu na osobowe, następnie pojazd trafił do m.in. do firmy (...), która sprzedała pojazd jako osobowy za kwotę 147 tys. zł. Pojazd zakupił ostecznie w komisie w R. M. B. (3) z przeznaczeniem na auto osobowe. W momencie zakupu pojazdu przez M. B. pojazd posiadał dokumenty świadczące o osobowym przeznaczeniu, posiadał on również wyposażenie o cechach samochodów osobowych, to jest 5 miejsc siedzących, wykładzinę podłogowę, uchwyty boczne dla pasażerów, wieszaki na ubrania, przeszklenia w oknach i drzwiach w tylnej i bocznej części pojazdów. Pojazd należał do segmentu luksusowych aut osobowych. Brak w pojazdach stałego panelu lub trwałej przegrody pomiędzy przestrzenią kierowcy i przednich siedzeń, a przestrzenią tylną. Brak zaspawań bądź trwałych, niemożliwych do usunięcia mocowań siedzeń i pasów bezpieczeństwa w pojeździe.

Badanie techniczne pojazdu zostało przeprowadzone w kraju w dacie 24.06.2014 r. stwierdzono, że pojazd jest samochodem ciężarowym.

Decyzją z dnia 26.04.2016 r. Naczelnik Urzędu Celnego w W. określił zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu marki V. (...) w wysokości 14 829 zł. Decyzja jest ostateczna.

dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu V. T. o numerze nadwozia (...)

402-519

decyzja wymiarowa z dnia 26.04.2016 r.

402-412

dokumenty zakupu

423

zeznania świadka M. B. (3)

(...), 429v

pismo o wyprodukowaniu pojazdu V. T. jako osobowego

462

badanie techniczne pojazdu V. T. z dnia 24.06.2014 r.

490-495

fv sprzedaży między (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o.

496

opinia biegłego rzeczoznawcy samochodowego

(...)- (...)

M. K. (1) nie złożył deklaracji podatkowej z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych: L. (...), L. (...), J. (...), B. (...), V. T..

Nie dokonał zapłaty podatku akcyzowego, naraził go na uszczuplenie, a w konsekwencji uszczuplił go na łączną kwotę 109 424 zł.

decyzje wymiarowe

1-12, 128-137, 370-380, 258-269, 402-412

częściowe wyjaśniania oskarżonego M. K.

993, 672

M. K. (1) ma 46 lat, ma wykształcenie zawodowe-elektryk, jest żonaty, razem z żoną wychowuje dwoje dzieci, przed osadzeniem osiągał dochód ok. 3 tys. zł, w Zakładzie Karnym pracował, uprzednio wielokrotnie karany, w tym z art. 54 § 1 kks.

karta karna

817-819, 912-933, 959-968, (...)- (...)

odpisy wyroków skazujących

872-873, 876-877, 880-882, 885-886, 889-898, (...)- (...)

opinia o skazanym

(...)- (...)

dane z PESEL SAD

(...)

dane osobopoznavcze

993

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCENA DOWODÓW

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowe wyjaśniania oskarżonego M. K.

Wyjaśnienia oskarżonego Sąd uznał za przydatne dla ustalenia stanu faktycznego sprawy w niewielkiej części. Oskarżony co do zasady nie kwestionował tego, że był prezesem spółki S., prowadził jej działalność, sprowadzał z zagranicy samochody. Wskazywał on jednak, że dokonywane przez niego wewnątrzwspólnotowe nabycie pojazdów dotyczyło samochodów ciężarowych, a w związku z tym nie miał on obowiązku zapłaty podatku akcyzowego. Swoje zachowania podejmował będąc w dobrej wierze, opierając się na dokumentach uzyskanych w N., z których wynika, że samochody mają przeznaczenie samochodów ciężarowych. Zdaniem Sądu wyjaśnienia oskarżonego nie polegają na prawdzie, stanowią jego linię obrony z uwagi na ich sprzeczność z pozostałym materiałem dowodowym.

Przede wszystkim nie budzi wątpliwości stron i Sądu, że oskarżony był w inkryminowanym czasie i później prezesem spółki S., której działalność opierała się m.in. na handlu hurtowym i detalicznym samochodami. Oskarżony znajdował w N. samochody, które można było w łatwy sposób „przerobić” na samochody ciężarowe, przez wyjęcie siedzeń i zamontowanie na chwilę kratki. Spółka (...) zlecała to m.in. świadkowi T. C., co wprost wynika z tych depozycji. Znamienne jest również to, jak wynika z zeznań świadków J. i M., a więc osób, które zajmowały się rejestracją pojazdów w N. jako samochody ciężarowe, że pojazdy te znajdowały się na hali kontrolnej przed przybyciem ww. świadków do hali kontrolnej, a po takiej kontroli, świadek J. i M. rejestrowali pojazdy jako ciężarowe, za co otrzymywali środki finansowe. Następnie zaś samochody były oddawane zleceniodawcy, a część z nich przewożona przez mężczyzn przez granicę.

Wyjaśnienia oskarżonego o braku działania przestępczego nie wytrzymują krytyki również w zestawieniu z tym, że spółka (...) sprzedawała pojazdy będące przedmiotem tego postępowania bezpośrednio do spółki (...), której prezesem zarządu była żona oskarżonego, a on i jego żona jedynymi wspólnikami tej spółki. Równocześnie, z materiałów postępowania podatkowego, stanowiących również materiał dowodowy w tym postępowaniu, wynika, że na potrzeby postępowania podatkowego i ustalenia, kto faktycznie zajmował się (...) firmą (...) została przesłuchana A. K. (1), która wskazała, że firmę tę w sposób faktyczny prowadził jej mąż.

Wyjaśnieniom oskarżonego przeczą również zeznania świadka M. B.. Świadek ten wskazał bowiem, że znalazł pojazd, który chciałby zakupić na niemieckiej stronie z ogłoszeniami, pojazd ten (L. (...)) był pojazdem osobowym i nabycie takiego pojazdu zlecił spółce (...). Tymczasem spółka (...) dokonała wewnątrzwspólnotowego nabycia tego pojazdu jako pojazdu ciężarowego, z taką kwalifikacją sprzedała go spółce (...), zaś ta dokonała sprzedaży na rzecz P. (...) już jako pojazdu osobowego. Schemat działania w przypadku pozostałych pojazdów był identyczny.

Budzi również wątpliwości w kontekście wersji przedstawionych przez obronę fakt, że w przypadku pojazdu L. (...) badania technicznego tego pojazdu dokonywała dwukrotnie ta sama osoba, raz zakwalifikowała pojazd jako ciężarowy tylko dlatego, że nie miał on kompletu siedzeń i miał zamontowaną nie na stałe kratkę, zaś po jej demontażu i zamontowaniu siedzeń, pojazd zyskał przeznaczenie jako osobowe. Ponadto z wiarygodnego stanu faktycznego wynika, że wszystkie pojazdy zostały wyprodukowane jako luksusowe samochody osobowe, zmiany przeznaczenia na ciężarowe polegały wyłącznie na wyjęciu rzędu tylnego siedzeń i zamontowaniu (nie na stałe) kratki oddzielającej siedzenia przednie od tylnej części pojazdu, co jednak nie zmienia pierwotnego przeznaczenia tych pojazdów. Działania podejmowane przez oskarżonego miały doprowadzić wyłącznie do pozornej, chwilowej zmiany przeznaczenia pojazdów, tak by dokonać ich wewnątrzwspólnotowego nabycia z jednoczesnym świadomym ominięciem przepisów o obowiązkowej akcyzie.

badanie techniczne pojazdu B. (...) z dnia 24.06.2014 r., badanie techniczne pojazdu J. (...) z dnia 27.06.2014 r. i dnia 23.10.2014 r., badanie techniczne pojazdu L. (...) z dnia 24.10.2014 r. i dnia 02.12.2014 r., badanie techniczne pojazdu L. (...) z dnia 02.07.2014 r. i dnia 22.10.2014 r., badanie techniczne pojazdu V. T. z dnia 24.06.2014 r.

Badania techniczne samochodów będących przedmiotem postępowania nie stanowiły dużej wartości dowodowej z uwagi na fakt, że po pierwsze diagności nie dokonują oceny zmian w pojazdach, a jedynie kwalifikują na podstawie pojazdów i ich dowodów rejestracyjnych, które zostaną im przedstawione, do kategorii samochodów ciężarowych lub osobowych i opierają się w tej mierze na dokumentach przedstawionych przez zainteresowanego, w tym na dowodzie rejestracyjnym. Same zaś dokumenty związane z badaniem technicznym zostały sporządzone w sposób prawidłowy, są podpisane (oczywiście zauważalne jest to, że spółka (...) dokonywały badań technicznych głównie w dwóch miejscach).

dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu L. (...) o numerze nadwozia (...), dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu V. T. o numerze nadwozia (...), dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu L. (...) o numerze nadwozia (...), dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu J. (...) o numerze nadwozia (...), dokumenty podatkowe dotyczące pojazdu B. (...) o numerze nadwozia (...)

Dokumenty podatkowe dotyczące pojazdów przydatne dla ustalenia łańcucha sprzedaży pojazdów, ich przeznaczenia w N., zmiany tej kategorii, sprzedaży ze spółki (...) do spółki (...) jako autao ciężarowe oraz ponownej zmiany kwalifikowania pojazdu na osobowe przy sprzedaży dla kolejnego nabywcy już jako auto osobowe. Z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania podatkowego wynika również wygląd i wyposażenie pojazdów w momencie ich zakupu, podejmowane czynności administracyjne związane z rejestracją pojazdu jak również badanie techniczne pojazdu w Polsce.

zeznania świadka A. M.

Zeznania świadka przydatne szczególnie w tym zakresie, w którym świadek opisywał proceder zmiany przeznaczenia pojazdów, którym trudnił się z M. J.. Mianowicie osoby te jeździły na plac (...) w N., na którym były już podstawione pojazdy, następnie jechali nimi do hali kontrolnej i po kontroli otrzymywali zaświadczenie, „że pojazdy należy klasyfikować jako pojazdy ciężarowe" (k. 698). Następnie tak je rejestrowali w wydziale komunikacji, za co świadek otrzymywał 20-50 euro za pojazd, a następnie M. J., lub osoby, które pojazd przywiozły, przekraczały nimi granicę polsko-niemiecką. Świadek wskazywał również, że przywożone do stacji kontroli pojazdy były tak zmieniane "by wystarczyło do zaklasyfikowania jako ciężarowe w hali kontrolnej".

zeznania świadka T. C. (1)

Zeznania świadka przydatne dla ustalenia, że spółka (...) telefonicznie zlecała mu dokonywanie prac zmieniających konstrukcję pojazdów. W pojazdach były wymontowane siedzenia, a świadek zamykał otwory po pasach i wbudowywał kratę.

zeznania świadka M. J. (1)

Zeznania świadka przydatne do stwierdzenia, że świadek trudnił się procederem dokonywania zmian konstrukcyjnych w pojazdach J. i L., polegających na zdemontowaniu siedzeń i oddaniu ich właścicielowi a nadto zarejestrowaniem pojazdu w niemieckim wydziale komunikacji.

decyzje wymiarowe

Decyzje wymiarowe posłużyły do ustalenia wysokości i rodzaju zobowiązania podatkowego ciążącego na spółce (...), a także stanu faktycznego, jaki ustalił organ celny wydając decyzje po określeniu zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym. Decyzje te przyczyniły się również do ustalenia przez Sąd pełnej wysokości kwoty podatku narażonego na uszczuplenie. Decyzje mają charakter ostateczny i podlegają wykonaniu.

dokumenty zakupu

Dokumenty sprzedaży pojazdów pochodzą od podmiotów, które pojazdy nabywały, pozwalają na ustalenie daty nabycia tych pojazdów, jego przeznaczenia wpisanego do faktury, łańcucha kolejnych właścicieli a także ceny nabycia. Dokumenty te nie były kwestionowane przez żadną ze stron, Sąd nie miał podstaw do kwestionowania ich autentyczności.

fv sprzedaży między (...) sp. z o.o. a (...) sp. z o.o.

Faktury te przydatne dla ustalenia dat sprzedaży wszystkich pojazdów między spółkami (...), zakwalifikowaniu wszystkich pojazdów jako ciężarowe, cen sprzedaży tych pojazdów. Dzięki temu możliwe było ustalenie odniesienia tych cen do sprzedaży tych samych pojazdów, ale zakwalifikowanych już jako samochody osobowe, co z kolei pozwoliło Sądowi na wyprowadzenie wniosku, że zmiana przeznaczenia pojazdu miała charakter jedynie fikcyjny, zmierzający do uchylenia się od opodatkowania podatkiem akcyzowym z uwagi na powszechną wiedzę, że samochody ciężarowe (będące samochodami luksusowymi) są wyceniane na droższe niż samochody osobowe. Brak różnicy w cenie pomiędzy sprzedażą tego samego pojazdu zakwalifikowanego jako pojazd ciężarowy i osobowy, lub niewielka różnica w tej cenie prowadzi Sąd do oceny ww. dowodów jako stworzonych na potrzeby ominięcia obowiązku zapłaty podatku.

dokumnety rejestrowe spółki (...), odpis KRS spółki (...), odpis KRS spółki (...)

Przydatne dla ustalenia składu osobowego obu spółek, osób faktycznie zarządzających spółkami, wzajemnych powiazań między obiema spółkami.

opinia biegłego rzeczoznawcy samochodowego

Opinia biegłego rzeczoznawcy samochodowego pozwoliła na ustalenie, że samochody zostały wyprodukowane jako luksusowe pojazdy osobowe, co nie wyklucza ich konwersji na pojazdy ciężarowe. Opinia jasna, spójna, wewnętrznie niesprzeczna.

pismo o wyprodukowaniu pojazdu J. jako osobowego, pismo o wyprodukowaniu pojazdu V. T. jako osobowego

Przydatne dla stwierdzenia, że oba ww. pojazdy były wyprodukowane jako pojazdy osobowe.

zeznania świadka K. B. (1)

Zeznania świadka niewiele wniosły do postępowania, świadek była jedynie na umowie właścicielem samochodu L. (...), zaś procesem zakupu zajmował się jej mąż.

zeznania świadka M. B. (1)

Świadek wskazywał, że znalazł ogłoszenie zakupu samochodu w N. i zlecił firmie (...) jego zakup. Samochód był wówczas sprzedawany jako osobowy. Zeznania te dały Sądowi obraz procederu, jakim trudnił się M. K., mianowicie pozorowaniem zmiany przeznaczenia pojazdów z osobowych na ciężarowe przez wyciągnięcie siedzeń i zamontowanie kratki, rejestracja w N. jako samochód ciężarowy przy wykorzystaniu mężczyzn, który chcieli na tym zarobić nie mając nic wspólnego z pojazdami, następnie przewóz (wewnątrzwspólnotowe nabycie) przez granicę, sprzedaż spółce swojej żony (...) sp. z o.o., dokonanie badania technicznego jako pojazdu ciężarowego, zamontowanie siedzeń i wymontowanie kratki, ponowne dokonanie badania technicznego a następnie sprzedaż już przez spółkę (...) jako samochody osobowe.

zeznania świadka M. C. (1), zeznania świadka M. B. (3), zeznania świadka T. D. (1), zeznania świadka T. K. (1)

Zeznania świadków – ostatecznych nabywców pojazdów, od których nie dokonano zapłaty akcyzy, pozwoliły Sądowi na ustalenie, że nabywane pojazdy nie posiadały cech samochodów ciężarowych- miały kilka miejsc siedzących, pasy bezpieczeństwa, uchwyty, nie istniała żadna część ładunkowa.

dane z PESEL SAD, opinia o skazanym, karta karna, odpisy wyroków skazujących, dane osobopoznawcze

Wykorzystane do ustalenia dotychczasowego stylu życia oskarżonego, jego wielokrotnej karalności, odbywania kar pozbawienia wolności, pracy odpłatnej w ZK, pozostawania w związku małżeńskim z A. K..

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

zeznania świadka P. M. (1)

zeznania nieuwzględnione przy ustaleniu stanu faktycznego sprawy, świadek nie zna oskarżonego, jego żony, spółki (...), nie dokonywał nabycia pojazdu L. (...)

częściowe wyjaśniania oskarżonego M. K.

opisane w poprzedniej części formularza

zeznania świadka P. M. (2)

zeznania nieuwzględnione przy ustaleniu stanu faktycznego sprawy, świadek nie zna oskarżonego, jego żony, spółki (...), nie dokonywał nabycia pojazdu J. (...)

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

M. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zachowanie M. K. (1) wyczerpało znamiona strony przedmiotowej i podmiotowej przestępstwa skarbowego z art. 54 § 1 i 2 kks. Z uwagi na fakt, że oskarżony uchylał się od opodatkowania kilkukrotnie, działając w krótkich odstępach czasu i z wykorzystaniem takiej samej sposobności, kwalifikacja prawna przypisanego mu czynu zawiera art. 6 § 2 kks, który zawiera znamiona czynu ciągłego. Nadto wobec stwierdzenia, że M. K. (1) pełnił funkcję prezesa zarządu spółki S., zaś zarząd składał się wyłącznie z jego osoby, był on osobą faktycznie zajmującą się sprawami tej spółki, kwalifikacja prawna przypisanego mu czynu zawiera art. 9 § 3 kks. Zmiana opisu czynu objęła doprecyzowanie czynu popełnionego przez oskarżonego i ustalenie daty początkowej zarzucanego czynu z art. 54 § 1 i 2 kk na dzień 02.07.2014 r., co wynika z ustalenia przez Sąd, że pojazdy przekraczały granicę w dniu dokonania ich rejestracji w N.. Równocześnie, w razie złożenia środka zaskarżenia przez oskarżyciela publicznego, Sąd zauważa, że należałoby rozważyć zmianę daty początkowej na dzień 24.06.2014 r. jako najwcześniejszy ustalony przez Sąd dzień dokonania kontroli pojazdu w N. i jego rejestracji.

Przestępstwo karnoskarbowe, którego dopuścił się M. K. (1) polega na celowym uchyleniu się od opodatkowania przez niezłożenie Naczelnikowi Urzędu Celnego I w W. w terminie 14 dni od powstania obowiązku podatkowego deklaracji uproszczonej nabycia wewnątrzwspólnotowego pięciu samochodów osobowych, przez co M. K. nie ujawnił właściwemu organowi przedmiotu opodatkowania. Źródłem powyższego obowiązku pozostaje art. 106 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Powyższe skutkowało uchyleniem się przez niego od opodatkowania i narażeniem podatku akcyzowego na uszczuplenie w kwocie małej wartości, to jest 109 424 zł.

W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonej dokumentacji w postaci m.in., wniosków o rejestrację, opisów zmian oraz kopii (...) dokumentów rejestracyjnych, nie może budzić wątpliwości, że wszystkie samochody pierwotnie zarejestrowane były na terenie R. N., gdzie nabyła je spółka oskarżonego. Jednocześnie pojazdy te zostały wyprodukowane jako pojazdy luksusowe osobowe, a przed rejestracją w N. podległy zmianie w postaci wymontowaniu rzędu siedzeń, zamknięciu otworów po pasach, zamontowaniu prostej, łatwo usuwalnej kratki. Działania te zostały zlecone przez spółkę (...) i miały na celu upozorowanie przez M. K., że wewnątrzwspólnotowe nabycie pojazdów będzie odnosiło się do samochodów ciężarowych (objętych nomenklaturą scaloną (CN) pod pozycją 8704- pojazdy samochodowe do transportu towarowego). Tak zmienione pojazdy osobowe zarejestrowano w N. jako ciężarowe. M. K. przetransportował je następnie na terytorium RP. Nabycie to miało zatem charakter wewnątrzwspólnotowy.

W Polsce M. K. sprzedawał w imieniu swojej spółki pojazdy do innej spółki, której działalnością również się zajmował – (...) sp. z o.o. (spółka, której prezesem – figurantem była żona oskarżonego – A. K.) jako samochody ciężarowe. Następnie były on rejestrowane jako ciężarowe, po czym dokonano ponownego montażu siedzeń i zdemontowaniu kratki, i pojazdy już jako osobowe podlegały dalszemu łańcuchowi sprzedaży. M. K. nie składał Naczelnikowi właściwego UC deklaracji nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych, pomimo ciążącego na nim i wynikającego ze wspomnianej ustawy o podatku akcyzowym, obowiązku.

Wbrew twierdzeniom oskarżonego, jego działanie było świadome - towarzyszył mu zamiar bezpośredni uniknięcia obowiązku uiszczenia należnego podatku akcyzowego. Będąc osobą dorosłą i posiadając duże doświadczenie życiowe, oskarżony zdawał sobie sprawę, że wewnątrzwspólnotowe nabycie samochodów osobowych wiąże się z koniecznością spełnienia obowiązku podatkowego. Oskarżony miał możliwość zachowania się zgodnie z prawem, jednak ze sposobności tej nie skorzystał. Nie ujawniły się przy tym żadne okoliczności, które wyłączałyby bądź umniejszały jego winę.

Nie sposób zaaprobować wyrażonego przez obronę stanowiska, że sam fakt uprzedniego zarejestrowania pojazdów jako ciężarowych zwalniał oskarżonego z obowiązku uiszczenia podatku akcyzowego. Jakkolwiek informacja taka figurowała w dowodach rejestracyjnych samochodów, to jednak nie sposób tracić z pola widzenia, że wpis taki był następstwem uprzedniej zmiany przeznaczenia pojazdu. Nie towarzyszyły temu jednak zmiany konstrukcyjne w samochodach, które zachowały elementy charakterystyczne dla pojazdów osobowych, co wynika z treści dowodów z dokumentów oraz opinii biegłego sądowego. Co istotne, w żadnym w pojazdów nie zamontowano stałego panelu lub przegrody oddzielającej kierowcę od przestrzeni ładunkowej. Mocowania tylnych foteli i pasów bezpieczeństwa nie zostały zaspawane, co umożliwiało przywrócenie pojazdom funkcji samochodów osobowych. Elementy te w sposób jednoznaczny wskazują, że przypisanie wskazanym w akcie oskarżenia samochodom funkcji przewozowych miało pozorny charakter. Ustalenie rzeczywistego przeznaczenia samochodów dla oskarżonego nie wymagało nadzwyczajnej wiedzy czy przedsięwziętych czynności. Będąc osobą profesjonalnie zajmującą się sprzedażą pojazdów, oskarżony bez trudu potrafił zweryfikować poprawność zakwalifikowania samochodów jako osobowych bądź towarowych. O świadomości oskarżonego świadczą zeznania świadków, którzy na zlecenie spółki (...) dokonywali tych zmian w pojeździe a następnie rejestrowali pojazd w N. jako ciężarowy. Dowodzi to, że oskarżony jeszcze przed przekroczeniem granicy z RP (wewnątrzwspólnotowym nabyciem) miał zamiar nie ujawniać przedmiotu opodatkowania, nie składać deklaracji UC i nie opłacać należnego podatku akcyzowego.

Nie uszło także uwadze Sądu, że niezwłocznie po dalszej sprzedaży pojazdów na terytorium RP, zostały one sprzedane do spółki (...) a następnie do dokonaniu powrotnych czynności związanych z zamontowaniem siedzeń i demontażem kratki, wtórnie zarejestrowane jako samochody osobowe. Jednocześnie nie dokonano w nich dalszych zmian konstrukcyjnych, a jedynie w pewnym zakresie uzupełniono brakujące wyposażenie. Pojazdy były następnie sprzedawane po cenie zbliżonej lub równej cenie sprzedaży jako samochodu ciężarowego. Oskarżony dysponował pełną dokumentacją pojazdów, miał świadomość, że pomimo ich rejestracji jako samochodów ciężarowych, nadal zachowały one swój osobowy charakter. W konsekwencji można przypisać mu winę za popełnione przestępstwo skarbowe.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE I
ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. K. (1)

I.

I.

Za przypisane oskarżonemu przestępstwo skarbowe groziła mu kara grzywny w wysokości do 720 stawek dziennych tej grzywny. Wymierzając oskarżonemu karę 145 stawek dziennych grzywny, Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 13 § 1 kks. Zachowanie oskarżonego godziło w istotne dobro chronione prawem w postaci interesu fiskalnego państwa. Narażona na uszczuplenie w ten sposób kwota należności publicznoprawnej była co prawda małej wartości, jednak okoliczność obciążającą stanowi to, iż zaniechanie przez oskarżonego realizacji obowiązku złożenia deklaracji było rozciągnięte w czasie. Poza tym, negatywnie należało ocenić motywację oskarżonego polegającą na chęci zachowania całej kwoty ze sprzedaży dla siebie, zamiast dopełnić swojego obowiązku zapłaty podatku akcyzowego. Zachowanie oskarżonego było z góry zaplanowane, przemyślane, składające się z wielu kolejnych czynności, które miały doprowadzić do braku obowiązku zapłaty tego podatku.

Na wymiar kary wymierzonej M. K. złożyły się również pozostałe, wymienione w art. 13 § 1 kks kwantyfikatory. Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną. Powyższe postępowanie z art. 54 § 1 i 2 kks nie jest pierwszą sprawą karnoskarbową z tego artykułu oskarżonego. M. K. nie podjął jakichkolwiek starań mających na celu zapłatę należności publicznoprawnej, mimo że od chwili czynu upłynęło prawie 10 lat. Oskarżony popełniał przestępstwa również po dacie tego czynu. Właśnie ta uprzednia karalność, dotychczasowy negatywny styl życia przed i po popełnieniu przestępstwa zostały uznane przez Sąd za okoliczności obciążające. Do okoliczności łagodzących można zaliczyć stosunkowo niewielką wartość uszczuplonej należności publicznoprawnej.

Ustalając wysokość stawki grzywny na kwotę 150 zł, Sąd kierował się treścią art. 23 § 1 i 3 kks, uwzględniając sytuację finansową oskarżonego, jego możliwości zarobkowe na dzień wyrokowania, sytuację rodzinną.

INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

W pkt II sentencji wyroku Sąd przyznał obrońcy z urzędu koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adw. P. B. oskarżonemu z urzędu. Podstawę do przyznani\ wynagrodzenia stanowił § 17 ust. 2 pkt 1 w zw. z § 20 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14.05.2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Na przyznaną kwotę 1152 zł plus podatek od towarów i usług złożyła się stawka podstawowa w postepowaniu szczególnym 720 zł podwyższona o 20% za trzy następne dni rozprawy, w których uczestniczył obrońca. Zgodnie z art. 618 § 1 pkt 11 kpk w zw. z art. 113 § 1 kks do wydatków ponoszonych tymczasowo przez Skarb Państwa należą koszty nieopłaconej przez strony pomocy prawnej udzielonej przez adwokata.

III.

W pkt III sentencji wyroku w związku ze skazaniem, a także wobec stwierdzenia, że oskarżony jest zdrowy, w średnim wieku, nie jest pozbawiony wolności, od opuszczenia ZK miał możliwość podjęcia zatrudnienia, w ZK pracował odpłatnie, z żoną wychowuje dwoje dzieci, Sąd zgodnie z art. 627 kpk w zw.z art. 113 § 1 kks obciążył oskarżonego kosztami sądowymi, na które złożyły się:

- opłata w pełnej wysokości 2 175 zł wynikającą z art. 3 ust. 1 w zw. z art. 21 pkt 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych,

-wydatki w części, tj. w kwocie 2000 zł, w pozostałym zakresie przejmując na rachunek Skarbu Państwa: opłata za wydanie informacji o oskarżonym z K. - 30 zł (§ 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego), ryczał za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym - 40 zł (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym), koszt opinii biegłego sądowego – 1930 zł z 5266,37 zł

Podpis

asesor sądowy Diana Szwejser

ZARZĄDZENIE

1. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć oskarżonemu, oskarżycielowi publicznemu, a obrońcy przez PI

2. opublikować orzeczenie z uzasadnieniem zgodnie z kartą kwalifikacyjną orzeczenia

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Chodkowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: