Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 951/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

I. P. (1)

w dniu 11.08.2022 r. w W., ul. (...), w siedzibie Służby (...), udzieliła funkcjonariuszowi publicznemu I. P. (2) korzyści majątkowej w związku z pełnioną przez nią funkcją publiczną- starszego inspektora Biura (...), będącą odpowiedzialną z racji zajmowanego stanowiska za realizację zakupów mienia i usług w ten sposób, że w trakcie dostawy i osobistego odbioru specjalistycznego nesesera przeznaczonego do transportu dokumentów, wyposażonego w system zabezpieczający, jako przedstawiciel dostawcy - Centrum (...) sp. z o.o. z siedzibą w B., w celu uzyskania przychylności i kontynuowania współpracy przez Służbę (...) z Centrum (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. udzieliła korzyści majątkowej I. P. (2) przez wręczenie jej koperty z zawartością pieniędzy w kwocie nie wyższej niż 500 złotych, tj. przestępstwo z art. 229 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I. P. (2) w 2022 r. zajmowała stanowisko starszego inspektora Biura (...) w (...). W ramach jej stanowiska, była odpowiedzialna za realizację zakupów mienia i usług zgodnie z wewnętrznymi procedurami (...). (...) w 2022 r. zgłosiło potrzebę zamówienia specjalistycznego nesesera do transportu dokumentów (zapotrzebowanie nr (...)). Realizacją zamówienia zajęła się I. P. (2), która uzyskała kontakt do Centrum (...) sp. z o.o. z siedzibą w B. od M. W. (1), który w przeszłości korzystał z usług ww. firmy. E., I. P. (2) nawiązała kontakt z przedstawicielem (...) I. P. (1). W tej samej formie strony ustaliły cenę 1990 plus VAT, łącznie 2447,70 zł. Płatność miała zostać dokonana przelewem po odbiorze fv.

Z uwagi na fakt, że w trakcie dostawy nesesera powinno nastąpić przekazanie certyfikatów, I. P. wystąpiła z propozycją osobistego spotkania. Doszło do niego w dniu 11.08.2022 r. w siedzibie (...) w W. na ul. (...). Pokój, w którym I. P. miała spotkać się z I. P. objęty był kamerą wizyjną (bez dźwięku). W trakcie spotkania I. P. wręczyła I. P. neseser wraz z fv i certyfikatem produktu .. (...) trakcie przekazywania fv za towar, I. P. wyjęła ze swojej torebki zeszyt (nagranie od 6 min. 20 sek), który otworzyła i pokazała funkcjonariuszce publicznej napis zawierający cyfry (...) wskazując, że jest to rabat za nabywany towar. Na pytanie I. P., czy rabat został ujęty na fakturze, I. P. odpowiedziała, że nie, cyt. „to co na fakturze, to na fakturze". Po tym, wyjęła z nesesera dużą białą kopertą (nagranie 06 min. 49 sek), wyciągnęła z niej dokumenty i odwróciła pozostałą zawartość w stronę I. P..I. P. wzięła dużą kopertę do rąk i zajrzała do wnętrza. W kopercie znajdowała się mała koperta z kilkoma banknotami pieniędzy wartości nie wyższej niż 500 zł. Brak było wątpliwości, że mała koperta zawiera środki pieniężne. I. P. nie wyciągnęła małej koperty ani pieniędzy (nagranie od 06 min 55 sek), ale odmówiła jej przyjęcia i oddała ją I. P., która włożyła ją z powrotem do nesesera. Następnie rozmowa dotyczyła innych dokumentów, które I. P. przyniosła ze sobą. Przy zakończeniu spotkania, I. P. próbowała zamknąć neseser, lecz I. P. powstrzymała ją, wyciągnęła dużą białą kopertę i oddała I. P.. Kobieta wzięła ją i włożyła do swojej torebki. Po zakończeniu spotkania, funkcjonariusz (...) udała się do przełożonego - M. T. (1), którego spytała, czy zdarzenie, w którym uczestniczyła, nie było prowokacją.

Podczas spotkania I. P. nie prezentowała (poza słownym opowiedzeniem o funkcjach nesesera) funkcji towaru, nie używała żadnych rekwizytów, za wyjątkiem pilota do walizki.

Współpraca z (...) nie przedstawiała realnej dużej wartości finansowej dla dochodów (...). Współpraca z (...) miała charakter wizerunkowy dla (...).

I. P. posiadał w dacie zdarzenia ukończone szkolenie antykorupcyjne.

zarządzenie nr SKW(...) w sprawie planowania i udzielania zamówień publicznych w (...)

24-48

dokument zapotrzebowanie nr (...) z maja 2022 r.

49

faktura za towar

50

protokół wydania towaru i deklaracja zgodności

51-52

dokumenty przyjęcia towaru

53-54

nagranie ze zdarzenia

55

zeznania świadka I. P.

67-69v, 283v-285,

protokół oględzin monitoringu

71-72

zeznania świadka M. T.

76-77, 270v-271

zakres obowiązków I. P.

81-83

protokół przeszukania

103-105, 106-108

zeznania świadka A. P. (1)

112-114, 291-292

częściowe wyjaśnienia oskarżonej I. P.

121, 268v-270, 321v-322

protokół oględzin rzeczy - dokumentacji wraz z załącznikami

147-161

protokół oględzin rzeczy telefonu zabezpieczonego u oskarżonej

168-171

dokument prywatny oskarżonej - oświadczenie A. P. o wysokości obrotu

227

pismo z (...)

250

zeznania świadka A. D. (1)

322

korespondencja I. P. z I. P. dot. nesesera

353-366

zrzut ekranu ze strony internetowej (...)

399-400

zeznania świadka M. W. (1)

410v-411

zeznania świadka T. S. (1)

nieponumerowane

I. P. (1) ma 54 lata, jest mężatką, posiada wyższe wykształcenie, jest członkiem zarządu w spółce (...), posiada nieruchomości we wspólności majątkowej małżeńskiej z A. P., dotychczas niekarana.

dane osobopoznawcze

268v

karta karna

174, 243, 324

informacja o dochodach

244-245

deklaracje A. P. za 2020-2021

305-308

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

1.3.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowe wyjaśnienia oskarżonej I. P.

Wyjaśnienia oskarżonej Sąd uznał za przydatne dla ustalenia stanu faktycznego, a przez to wiarygodne, jedynie częściowo. W pewnym zakresie Sąd uznał, że oskarżona przyjęła określoną linię obrony, nieznajdującą potwierdzenia w uznanym za wiarygodny, materiale dowodowym. W pierwszej kolejności wskazać należy, że I. P. nie kwestionowała okoliczności zapytania o zakup i dostawę specjalistycznego nesesera. Obrona przyznała również fakt, że strony ustaliły cenę, która została wykazana na fakturze, zgodną z ofertą. Za zgodne z rzeczywistością należy również uznać, że odbiór specjalistycznego nesesera wymagał osobistego podpisania dokumentów. Są to zresztą fakty niekwestionowane przez prokuratora. Sąd nie uznał za wiarygodną z kolei tę część wyjaśnień, w której oskarżona wskazywała, że na tego typu spotkania przywozi ze sobą zestaw sztucznych banknotów. Żaden z przesłuchiwanych świadków, spoza (...), nie wspominał bowiem o jakiejkolwiek prezentacji czy porównywaniu zabarwionych i „czystych” banknotów. Również okoliczność, że oskarżona prezentuje na spotkaniach, na których dostarcza towar, sztuczne banknoty nie znalazła potwierdzenia w materiale dowodowym. Po pierwsze, I. P. stwierdziła, że z odległości, z której zajrzała do koperty, (a monitoring jednoznacznie wskazuje, że nie była to odległość duża, czy nawet średnia), widziała w kopercie banknoty, które nie nosiły śladów barwienia. Nadto, świadek T. S. wskazał, że nie były mu prezentowane żadne banknoty, a biorąc udział w prezentacji systemu barwienia, odbywało się to na pociętych skrawkach papieru i z całą pewnością nie można było pomylić się, że są to banknoty. Równocześnie, biorąc pod uwagę logiczne zachowanie doświadczonego przedstawiciela handlowego, zasadnie należy przyjąć, że przedstawiając funkcje działania nesesera nie robi się tego chowając rekwizyty do koperty, ale pozwala się zainteresowanemu obejrzeć zabarwione pieniądze z bliska, tak by można było naocznie przekonać się, w jakim stopniu banknoty ulegają zabarwieniu. Gdyby więc, I. P. postępowała zgodnie z tym, jak wyjaśniała, to po pierwsze w ogóle nie prezentowałaby banknotów, bo jak sama wskazywała, prezentacja odbywa się na wniosek zainteresowanego odbiorcy. Poza tym, nagranie z monitoringu wyraźnie wskazuje, że I. P. wyciąga z koperty dokument, a następnie podaje kopertę I. P., która zagląda do środka i „przewracając oczami” zwraca ją oskarżonej. Nic nie stało na przeszkodzie, by oskarżona wyjęła banknoty z koperty, tak jak dokument i pokazała je I. P. poza kopertą. Również ewentualny argument, że pieniądze mogły być zabarwione nie wytrzymuje krytyki, bowiem jak wskazywał T. S., otrzymał on jasną informację, że system barwienia mocno brudzi. W takim zaś wypadku ślady zabrudzenia musiałaby nosić koperta, w której znalazły się banknoty, a przynajmniej dokument, który I. P. z tej koperty wyciągnęła. Tymczasem jak wskazuje monitoring, nic takiego nie miało miejsca. Banknoty, które I. P. zobaczyła w kopercie nie były też w żaden sposób zabezpieczone np. koszulką, zalaminowane itp. czy też nie nosiły śladów zabrudzenia. Z tego też powodu wersja przedstawiona przez oskarżoną, że zaprezentowała ona sztuczne banknoty nie mogła zostać uznana za wiarygodną. Nie byłoby również logiczne prezentowanie samych sztucznych banknotów, bo prezentacja, którą przedstawiała oskarżona T. S. miała na celu zaprezentowanie właśnie działania systemu barwiącego. Stąd działając logicznie, należałoby zaprezentować plik banknotów czystych i plik zabarwionych. Tymczasem, I. P. wyraźnie wskazała, że w kopercie było kilka (maksymalnie 5) banknotów, które były rozproszone (k. 69). Sąd nie uznał za wiarygodną również tę część wyjaśnień, w której oskarżona wskazywała, że ewentualny rabat miał dotyczyć przyszłych zamówień. Po pierwsze bowiem, jak wskazywał T. S. w przypadku jego firmy, negocjacje dotyczące ceny odbywały się na szczeblu dyrektorskim, a nie pracownika odbierającego towar. Poza tym, jest rzeczą oczywistą dla osób dokonujących sprzedaży towarów podmiotom publicznym, że od pewnej wartości zamówienia, niezbędne jest przeprowadzenie trybu zamówień publicznych, więc oferowanie (k. 269) rabatu na większe zakupy nie miałoby sensu.

Na uwagę zasługuje również fakt, że wersji wydarzeń prezentowana przez oskarżoną zmieniała się wraz z każdym kolejnym przeprowadzonym dowodem, aż do głosów końcowych, w których oskarżona tym razem wskazała (a przez cały proces się na to nie powoływała), że zawsze na spotkania z odbiorcami przywozi pudełka do prezentacji, które trzyma w samochodzie.

zeznania świadka I. P.

Zeznania świadka I. P. Sąd ocenił jako wiarygodne i przydatne dla ustalenia stanu faktycznego sprawy. Świadek jest funkcjonariuszem publicznym, osobą w żaden sposób niezwiązaną z oskarżoną. Świadek, w ramach swoich obowiązków służbowych, miała nabyć specjalistyczny neseser do przenoszenia dokumentów niejawnych. Świadek opisała, że kontakt do (...) uzyskała do M. W., który uprzednio kontaktował się z tą firmą. Kontakt z (...) świadek nawiązała telefonicznie, natomiast wszelkie szczegóły, w tym cenę i sposób dostawy towaru, świadek ustaliła emailowo z I. P.. Świadek wskazała również, że z inicjatywy I. P. doszło do osobistego spotkania w siedzibie (...), celem odebrania towaru oraz wszelkich dokumentów. Świadek opisywała również przebieg spotkania, co zostało następnie potwierdzone przez Sąd w nagraniu z monitoringu ze zdarzenia. Świadek wskazała, co również znajduje potwierdzenie w nagraniach, że prezentacja działania systemów nesesera polegała na opowiedzeniu o kolejnych funkcjach (wskazywał na to również świadek M. W.), przedstawienia, gdzie w walizce znajduje się system barwiący, pilot do paralizatora itp. Świadek nie otrzymała propozycji pokazania na dokumentach czy też pieniądzach sposobu działania systemu barwiącego. Świadek opisała również kwestię „udzielenia rabatu" na neseser. Wskazał, że przedstawicielka (...) wyjęła karteczkę z napisem „(...)" wskazując uprzednio, że jest to rabat na neseser. Świadek opisała również, że spytała o kwestię uwzględnienia rabatu na fv, na co I. P. określiła, że na fakturze znajduje się, to co jest tam ujęte. Konsekwencją tych słów było przekazanie świadkowi koperty, w której znajdowały się banknoty. Świadek zdecydowanie określiła, że w kopercie były banknoty, pomimo, że nie była w stanie określić jakich nominałów. Świadek odmówiła przyjęcia tej koperty i oddała ją I. P.. Wskazała również, że następnym razem, udzielenie rabatu powinno być ujęte na fakturze. Świadek opisywała również szczegółowo, dlaczego nie przerwała w tamtym momencie spotkania i nie poinformowała od razu swojego przełożonego czy ochrony o wręczeniu jej korzyści majątkowej. Zeznania świadka w tym zakresie również Sąd uznał za wiarygodne.

Oczywiście, podkreślić należy, że I. P. powinna była postąpić inaczej, tj. zatrzymać I. P. i przekazać ją w ręce ochrony. Zachowanie świadka i przedstawione przez nią argumenty postąpienia inaczej, znajdują jednakże uzasadnienie w Sądzie. Świadek bowiem wskazała, że pomimo teoretycznego szkolenia antykorupcyjnego, z sytuacją wręczenia jej korzyści majątkowej miała do czynienia pierwszy raz w trakcie służby. Sytuacja była dla niej szokująca, poza tym zdenerwowała ją. Ponadto, świadek odwoływała się do faktu, że uznała zachowanie I. P. jako prowokację ze strony swoich przełożonych, bowiem była osobą nową w Biurze, poza tym było jej szkoda I. P.. Zachowanie ww. świadka w sposób przekonujący Sąd, usprawiedliwił również M. T.. Wskazał on bowiem, że sposób przekazania korzyści majątkowej w formie gotówkowej w pomieszczeniu monitorowanym, jest przedstawiane jako przerysowany sposób wręczania korzyści majątkowej.

Równocześnie, świadek nie miał wątpliwości, że w kopercie były pieniądze, a zdarzenie, w którym bierze udział to wręczenie korzyści majątkowej. Przekonała ją o tym sekwencja wydarzeń polegająca na przedstawieniu kartki z liczbami (...), przekazaniu koperty i ujrzeniu w jej wnętrzu kilku banknotów.

zeznania świadka M. T.

Zeznania świadka M. T. zostały uznane przez Sąd za szczere i prawdziwe i przydatne dla ustalenia stanu faktycznego w tym sensie, że potwierdzały one zeznania I. P.. Świadek nie był uczestnikiem wydarzeń z sierpnia 2022 r. Potwierdził jednak, że I. P. odpowiadała za zamówienie nesesera do transportu dokumentów niejawnych. Ponieważ wartość zamówienia nie przekraczała progu wymaganego do przeprowadzenia trybu zamówień publicznych, można to było uczynić przez rozpoznanie rynku, kontakt z dostawcą, złożenie zamówienia i odbiór towaru. Świadek wskazał również, że z tego powodu, jego kontrola nad całym zamówieniem sprowadzała się do zweryfikowania faktury pod kątem formalnym już po dokonaniu przyjęcia towaru, tj. sprawdzenia, czy dokumenty zostały prawidłowo wystawione, kwota na fv jest zgodna z umówioną itp.

Świadek opisał także przebieg spotkania z I. P. po spotkaniu z przedstawicielką (...). Zeznania te są spójne całościowo z przebiegiem zdarzenia opisanym przez I. P., tj. w zakresie określenia, że kwota za neseser została ustalono mailowo, że doszło do spotkania i jego powodów, przebiegu zdarzenia, tj. wręczenia koperty, otworzenia jej przez funkcjonariusza publicznego, zobaczenia, że w środku są pieniądze, odmowy przyjęcia upustu wręczonego w formie pieniężnej oraz, że I. P. była zdenerwowana sytuacją. Świadek wskazał, że zweryfikował monitoring po usłyszeniu historii opowiedzianej przez podwładną i stwierdził zgodność między ustną opowieścią a zapisem monitoringu. Świadek potwierdził również niezgodność zachowania I. P. z procedurą antykorupcyjną, jednakże wskazał, że zachowanie I. P. było na tyle bezpośrednie i abstrakcyjne, że mogło szokować i wywoływać uczucie zdenerwowania.

Sąd oczywiście zauważył drobne rozbieżności między zeznaniami przed Sądem, a w postępowaniu przygotowawczym, ale nie miały one znaczenia dla ogólnej oceny wiarygodności zeznań świadka. Świadek wskazał bowiem, że w postępowaniu przygotowawczym jego zeznania oparte były o posiadanej lepszej wiedzy, niż po czasie, w trakcie zeznań przed Sądem. Poza tym, świadek jasno wskazał, że zamówienie o wartości ok. 2 tys. zł nie wymaga szczególnego nadzoru z jego strony i sprowadza się do sprawdzenia pod względem formalnym, czy otrzymana faktura odpowiada kwocie, na którą strony się umówiły, czy towar został przyjęty, i skierowanie środków do wypłaty. Poza tym, kwota ujęta na fv przekazanej przez oskarżoną I. P. zgadzała się z ustaleniami stron potwierdzonymi w korespondencji emailowej, na fv tej nie został ujęty żaden rabat. Stąd też nie budziło wątpliwości Sądu, że umowa zawarta na dostawę nesesera opiewała na kwotę 2447,70 zł. Każdy upust czy rabat oferowany w formie gotówkowej musiał być potraktowany jako wręczenie korzyści majątkowej I. P..

zeznania świadka A. P. (1)

Zeznania świadka były częściowo przydatne dla ustalenia stanu faktycznego sprawy, z uwagi na fakt, że jak świadek zeznał, jego żona miała całkowitą dowolność w podejmowaniu działań służbowych wynikającą z jej wieloletniego doświadczenia i zaufania świadka do I. P.. Świadek wskazał ponadto, że on zajmował się w firmie innym obszarem działalności z zakresu usług technicznej ochrony mienia i nie kontrolował żony, nie uczestniczył w rozmowach z (...) ani w procedurze zakupu i dostawy towaru. Zeznania świadka skupiały się wokół wątków pobocznych postępowania, tj. faktów niekwestionowanych przez oskarżenie, mianowicie, że klientami firmy (...) są zarówno podmioty z sektora publicznego i prywatnego, sytuacji finansowej firmy i małżeństwa, która w chwili zdarzenia była dobra, okoliczności, że firma nie musi zabiegać o nowych klientów, uzyskuje stały, dość wysoki dochód, współpraca z (...) nosiła znikomą wartość dla obrotów firmy.

zeznania świadka A. D. (1)

Zeznania świadka A. D. przydatne dla stwierdzenia faktów niespornych, tj. współpracy innych podmiotów niż (...) z (...). Dodatkowo świadek wskazywał na prezentację systemów barwienia, która odbyła się w kartonie, na zewnątrz budynku, z jego inicjatywy. Świadek nie miał przy tym wątpliwości, że prezentacja odbywała się na imitacji pieniędzy i nie miał wątpliwości z kategorycznym stwierdzeniem, że nie były to prawdziwe banknoty.

zeznania świadka M. W. (1)

Zeznania świadka nie były kwestionowane przez strony i niewiele wnosiły do sprawy. Potwierdzały jednak, że podczas odbioru sprzętu od (...), nie jest prezentowany sposób działania określonego sprzętu, a spotkanie ogranicza się do fizycznego otrzymania produktu i sprawdzenia zgodności z umową. Nadto, świadek potwierdził, że współpraca (...) z (...) nie była częsta i nie obejmowała wysokich wartości pieniężnych, była poprawna, bez zastrzeżeń.

zeznania świadka T. S. (1)

Zeznania świadka T. S. (1) uznane za wiarygodne i przydatne do podjęcia ustaleń odnośnie dokonywania prezentacji systemu barwiącego zainstalowanego w neseserze na żądanie klienta, dokonanie prezentacji po wcześniejszym umówieniu się; na zewnątrz budynku, w kartonowym pudełku. Do prezentacji wykorzystywane były skrawki papieru, które miały imitować pieniądze, ale nie pokazywały waluty i nie sposób było pomyśleć, że w pudełku znajdowały się pieniądze. Świadek potwierdził również, że nie otrzymał propozycji, by pokazać mu sposób działania nesesera z systemem barwiącym w inny sposób, w tym np. przez przedstawienie banknotów zabarwionych systemem barwiącym.

Zeznania te pokazują również to, że certyfikaty do dostawy nesesera specjalistycznego mogły być dostarczone pocztą, nie było wymogu osobistego spotkania z odbiorcą, zaś taki powód wskazywała I. P. nalegając na osobiste spotkanie z funkcjonariuszem z (...).

zarządzenie nr SKW(...) w sprawie planowania i udzielania zamówień publicznych w (...), dokument zapotrzebowanie nr (...) z maja 2022 r., zakres obowiązków I. P., zrzut ekranu ze strony internetowej (...), dokument prywatny oskarżonej - oświadczenie A. P. o wysokości obrotu, pismo z (...)

Dowody z dokumentów niesporne, wskazywały na zakres obowiązków I. P. jako funkcjonariusza publicznego, procedurę obowiązującą w (...) przy zakupie towarów, informowanie przez (...) na swojej stronie internetowej o podejmowaniu współpracy z organami administracji publicznej, reklamowanie się w ten sposób przez spółkę, oświadczenie prywatne służyło wskazaniu, że współpraca z (...) nie stanowiła znacznej wartości w skali przychodów spółki.

faktura za towar, protokół wydania towaru i deklaracja zgodności, dokumenty przyjęcia towaru, korespondencja I. P. z I. P. dot. nesesera,

Dokumenty dotyczące samego zakupu i dostawy nesesera, sporządzone na piśmie nie budziły wątpliwości co do swojej autentyczności. W szczególności wynika z nich, że strony: (...) reprezentowana przez I. P. i (...), w imieniu której działała świadek I. P., nawiązały kontakt odnośnie zakupu specjalistycznego nesesera, emailowo ustaliły cenę oraz sposób dostawy. Ustalenia emailowe znalazły odzwierciedlenie na fv przekazanej przez I. P. świadkowi P. (w obu przypadkach kwota była taka sama i wynosiła 1990 plus VAT, łącznie 2447,70 zł). Płatność miała zostać dokonana przelewem po odbiorze fv. W trakcie rozmów emailowych nie został zaproponowany rabat na tę transakcję ani na przyszłe. Pozostałe dokumenty wymienione powyżej dotyczyły technicznego przyjęcia na stan (...) zakupionego sprzętu, odpowiadały ustaleniom stron.

nagranie ze zdarzenia, protokół oględzin monitoringu

Nagranie ze zdarzenia stanowiło jeden z prymarnych dowodów co do procesu zdarzenia. Choć nagranie rejestrowało wyłącznie wizję, to jednak jest to przydatne źródło dowodowe dla odtworzenia przebiegu całego spotkania I. P. z I. P.. Sąd w części dotyczącej ustaleń faktycznych dokonał opisu poszczególnych zachowań obu kobiet, w tym miejscu należy więc jedynie podkreślić, że nagranie pokazuje, jakie czynności były po kolei podejmowane przez I. P. i reakcje I. P.. Nagranie nie przedstawia, by I. P. prezentowała (poza słownym, choć to ustalenie podjęto na podstawie innych dowodów) funkcje działania nesesera. Ma to zresztą sens, jeśli weźmie się pod uwagę oświadczenia i wyjaśnienia oskarżonej, że dokonuje ona prezentacji wyłącznie na żądanie zainteresowanego odbiorcy. W tym wypadku, skoro jak twierdzi obrona, I. P. nie była zainteresowana działaniem nesesera, nie miało żadnego sensu pokazywanie jej wnętrza koperty, w którym miałyby być sztuczne banknoty. Fakt zaś przekazania koperty stroną do zobaczenia jej wnętrza przez odbiorcę, jest, w świetle zapisu monitoringu, nie budzący wątpliwości. Protokół sporządzony przez uprawniony podmiot, w odpowiedniej formie, jego treść odpowiada zapisowi monitoringu odtworzonemu na rozprawie głównej.

protokół przeszukania, protokół oględzin rzeczy - dokumentacji wraz z załącznikami, protokół oględzin rzeczy telefonu zabezpieczonego u oskarżonej

Protokoły sporządzone w odpowiedniej formie, przez uprawnione podmioty, niekwestionowane przez strony, niebudzące wątpliwości co do swojej autentyczności i prawdziwości.

dane osobopoznawcze, karta karna, informacja o dochodach, deklaracje A. P. za 2020-2021

Podane przez oskarżoną lub dopuszczone przez Sąd z urzędu. Wynika z nich niekaralność I. P., posiadanie majątku, stałe źródło utrzymania ze środków pochodzących z działaności8 gospodarczej prowadzonej przez I. P. z mężem.

1.4.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowe wyjaśnienia oskarżonej I. P.

Szczegółowo omówione w poprzedniej części formularza

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwoliło na ustalenie sprawstwa i winy oskarżonej I. P. w zakresie zarzucanego jej czynu z art. 229 § 1 kk. Zmianie podlegał jedynie opis czynu, tak by w pełni oddać pełnię zachowań oskarżonej. Przestępstwo przekupstwa z art. 229 § 1 kk polega, w odniesieniu do tej sprawy, na wręczeniu korzyści majątkowej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z tą funkcją. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie budzi wątpliwości Sądu, że wręczenie przez oskarżoną I. P. koperty z zawartością środków pieniężnych stanowiło udzielenie korzyści majątkowej. Oskarżona dokonała wręczenia tej koperty w trakcie dostawy i osobistego odbioru specjalistycznego nesesera przeznaczonego do transportu dokumentów, wyposażonego w system zabezpieczający. Podczas spotkania, oskarżona powiedziała do odbiorcy, że na towar jest rabat, który nie jest ujęty na fakturze, po czym wyjęła kopertę, którą przekazała wraz z zawartością I. P. wskazując, że jest ona na dalszą dobrą współpracę. W kopercie znajdowały się środki pieniężne w kwocie nie wyższej niż 500 zł. I. P. po zajrzeniu do koperty nie miała wątpliwości co do jej zawartości tj. banknotów. Ponieważ nie wyjmowała ich nie mogła mieć pewności co do konkretnej wysokości wręczonej korzyści. Sąd, w oparciu o zeznania tego świadka i przedstawienia przez nią, że wskazując na rabat, oskarżona pokazała jej karteczkę z napisem „(...)”, przyjął, że kwota wręczonej korzyści majątkowej nie przekroczyła 500 zł. Równocześnie, brak jest wątpliwości co do tego, że zachowanie oskarżonej przeszło w fazę dokonania a nie jedynie usiłowania, bowiem do realizacji znamion przestępstwa nie jest wymagane, by nastąpił skutek w postaci przyjęcia łapówki. Wręczenie jest dokonane z chwilą udzielenia korzyści, czyli w tym wypadku z momentem przekazania koperty z pieniędzmi, nawet pomimo tego, że I. P. pieniądze zwróciła. Środki pieniężne w kwocie maksymalnie 500 zł stanowiły przy tym korzyść majątkową, bowiem ich przyjęcie powodowałoby przysporzenie w majątku I. P..

I. P. (2) w chwili wręczania jej korzyści majątkowej była funkcjonariuszem publicznym, a przez to osobą pełniącą funkcję publiczną, na co wskazuje treść art. 115 § 19 i § 13 kk. I. P. była funkcjonariuszem Służby (...) i wykonywała, podczas odbioru nesesera, czynności związane z pełnioną funkcją publiczną starszego inspektora Biura (...). Zgodnie ze wskazanymi dowodami regulującymi zakres obowiązków ww. funkcjonariuszki, do jej obowiązków wynikających z zajmowania stanowiska należał zakup mienia i usług zgodnie z procedurami wewnętrznymi SKW. (...), będąca przedstawicielem (...) i korespondując emailowo z I. P. zdawała sobie sprawę, że dokonuje ustaleń z funkcjonariuszem publicznym. O świadomości oskarżonej co do funkcji publicznej I. P. świadczy również to, że do spotkania doszło w siedzibie (...), w pomieszczeniu, które wskazała i zarezerwowała na ten czas I. P., możliwości przyjmowania i podpisywania przez I. P. dokumentacji dotyczącej odbioru nesesera, fv i pozostałych dokumentów. Poza tym, oskarżona miała uprzednio styczność z podmiotami z obszaru zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, w tym z (...), z racji posiadanego wykształcenia i długoletniego doświadczenia w branży zabezpieczeń, znała przepisy i środowisko. Sąd nie powziął w zakresie świadomości oskarżonej co do wiedzy odnośnie pełnienia funkcji publicznej przez I. P. żadnych wątpliwości.

Już w tym miejscu należy wskazać, że Sąd rozważył możliwość przyjęcia wypadku mniejszej wagi (§ 2) dochodząc do wniosku, że w przedmiotowej sprawie nie ma z nim do czynienia. Na wypadek mniejszej wagi nie może bowiem składać się wyłącznie teza o niskiej wysokości wręczonej korzyści majątkowej, ale ogół elementów i okoliczności towarzyszących czynowi. W pierwszej kolejności należy zauważyć, że osoba pełniąca funkcję publiczną nie zażądała ani nie uzależniła dokonania czynności od korzyści majątkowej. Nadto, oskarżona działała z pełną świadomością i premedytacją swoich zachowań. Zarówno kartkę z napisem „(...)” jak i zawartość koperty przedstawiła I. P. w taki sposób, by nie zarejestrował tego monitoring. To świadczyło o dużej pewności siebie oskarżonej w swoich poczynaniach. Również sposób działania – w siedzibie (...), w pomieszczeniu monitorowanym, podkreślają pewność siebie I. P.. Poza tym, oskarżona godziła w prawidłowość działalności instytucji państwowych, nie jest to osoba „przypadkowa” w branży zabezpieczeń, swoim bezpośrednim, brawurowym zachowaniem okazała brak poszanowania dla przedmiotu ochrony przestępstwa z art. 229 § 1 kk. Powyższe okoliczności świadczą zaś o średnim stopniu społecznej szkodliwości czynu, co zdaniem Sądu wyklucza możliwość zakwalifikowania zachowania oskarżonej z art. 229 § 2 kk. Stopień winy I. P. należy zaś statuować na wysokim poziomie. Jest to osoba dojrzała, doświadczona w zakresie wykonywanych czynności gospodarczych, a przez to tym bardziej taka, która powinna wiedzieć, jak zachować się w stosunku do funkcjonariuszy publicznych. Tymczasem oskarżona z całą świadomością podjęła się zachowania sprzecznego z normą sankcjonowaną, nie pozostając przy tym w żadnej szczególnej sytuacji motywacyjnej, mogącej wpływać na zmniejszenie stopnia winy.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. P. (1)

I.

I.

Za przypisane oskarżonej przestępstwo z art. 229 § 1 kk Sąd mógł wymierzyć oskarżonej karę od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności. Sąd, po dokonaniu oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu i stopnia winy, rozważeniu okoliczności łagodzących i obciążających, a także mając na względzie dyrektywy sędziowskiego wymiaru kary rozpatrywane przez pryzmat prewencji indywidualnej i generalnej uznał, że kara 9 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem spełnia wszystkie powyższe przesłanki.

Jak już Sąd wskazał i opisał wyżej, stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonej był średni, zaś stopień winy znaczny, niczym nielimitowany. Już choćby z faktu działania z zamiarem bezpośrednim, z premedytacją, pewnością siebie, dokonując zamachu na określone, bardzo ważne z punktu widzenia stabilności funkcjonowania aparatu państwowego dobro, oskarżona pokazała, że za nic ma prawidłowe działanie instytucji publicznych.

Do okoliczności obciążających Sąd zaliczył:

- działanie w celu uzyskania przychylności dla (...) rozumianego jako podejmowanie dalszej współpracy przez (...) z (...), a nie z innymi podmiotami działającymi na rynku, a więc naganna motywacja

- zamiar bezpośredni, popełnienie przestępstwa z premedytacją

Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył:

- dotychczasową niekaralność

- uporządkowany styl życia

- dobrą opinię w środowisku

Powyższe, a także potrzeba kształtowania świadomości społeczeństwa, prowadzą Sąd do wniosku, że jedynie zdecydowana reakcja ze strony wymiaru sprawiedliwości na wszelkie zachowania korupcyjne pozwolić może na zagwarantowanie prawidłowego sposobu działania instytucji państwowych. Kara pozbawienia wolności stanowić będzie w tym wypadku przestrogę dla wszystkich osób, które w przyszłości będą myślały o podejmowaniu podobnych czynów zabronionych, o nieopłacalności takiego zachowania. Zdaniem Sądu ani kara grzywny ani kara ograniczenia wolności nie są karą adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości i stopnia winy zachowania oskarżonej i nie realizują w stopniu odpowiednim celów kary w zakresie społecznego oddziaływania i celów zapobiegawczych na przyszłość w stosunku do oskarżonej.

II.

Równocześnie, dotychczasowa niekaralność I. P., jej uporządkowany styl życia stanowią argument za przyjęciem pozytywnej prognozy kryminologicznej, a tym samym za zawieszeniem wykonania kary pozbawienia wolności na okres minimalny, tj. 1 roku w oparciu o art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 kk.

III.

Na podstawie art. 43b kk Sąd orzekł wobec I. P. środek karny w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości przez ogłoszenie treści tego wyroku na tablicy ogłoszeń Sądu przez okres 1 miesiąca.

IV.

Na podstawie art. 71 § 1 kk Sąd, biorąc pod uwagę okoliczności popełnienia przestępstwa i cel, jaki przyświecał oskarżonej w postaci uzyskania przychylności w dalszej współpracy (...) z (...), zdecydował się na grzywnę w wysokości 205 stawek po 50 zł każda z nich. Wysokość wymierzonej grzywny, mając na uwadze aktualne możliwości zarobkowe I. P., posiadany przez nią majątek, a także sytuację rodzinną i osobistą, nie jest nadmiernie wysoka, jest możliwa do spłaty przez oskarżoną.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

I. P. (1)

V.

I.

Na zasadzie art. 63 § 1 kk na poczet grzywny zaliczono oskarżonej okres zatrzymania w sprawie w dniu 16.03.2023 r. od godz. 06:10 do godz. 11:15.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI.

Stosowanie do art. 627 kpk, Sąd obciążył I. P. kosztami procesu w łącznej kwocie 1275 zł. Na powyższa kwotę składają się:

- opłata od orzeczonej kary - 1205 zł (art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych)

- ryczał za doręczenia w postępowaniu przygotowawczym i sądowym - 40 zł (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym)

- opłata za wydanie informacji o oskarżonej z K. - 30 zł (§ 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego)

Mając na uwadze, że oskarżona pracuje, a przy tym ma możliwości zarobkowe i majątkowe dość wysokie, jest zdrowa, brak było podstaw do zwolnienia od ich ponoszenia.

7.  Podpis

asesor sądowy Diana Szwejser