Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 25 czerwca 2018 roku (data prezentaty) powód A. K., reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego – matkę M. K., wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. kwotę 400 euro wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 19 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty, a także o przyznanie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty od pełnomocnictwa, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu powód wyjaśnił, że dochodzona pozwem kwota stanowi odszkodowanie z tytułu opóźnienia lotu w dniu 18 czerwca 2017 roku na trasie P. - C., który nastąpił z ponad trzygodzinnym opóźnieniem. Wskazano, że do chwili obecnej pozwana nie wypłaciła powodowi należnego odszkodowania. (pozew k. 3 – 7v)

W odpowiedzi na pozew wniesiono o oddalenie powództw w całości, podnosząc zarzut wystąpienia nadzwyczajnych okoliczności, które zwalniają przewoźnika lotniczego z obowiązku wypłaty pasażerowi odszkodowania. Z ostrożności procesowej podniesiono, że powód nie wykazał, kiedy doręczono pozwanej wezwanie do zapłaty, zatem ewentualne pozostawanie pozwanej w opóźnieniu można liczyć dopiero od doręczenia odpisu pozwu i dalszych 30 dni. Nadto pozwana wniosła o zasądzenie od powodów kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych. (odpowiedź na pozew k. 29-30v)

W dalszym toku postępowania stanowisko procesowe stron nie uległo zmianie.

S ąd ustalił następujący stan faktyczny

A. K. zawarł za pośrednictwem przedstawiciela ustawowego z organizatorem Biurem (...) sp. z o.o. z siedzibą w O. umowę uczestnictwa w imprezie turystycznej, która obejmowała także usługę przewozu lotniczego liniami (...) sp. z o. o. z siedzibą w W. na trasie P. – C. w dniu 18 czerwca 2017 roku, nr lotu TVP (...).

( okoliczności bezsporne, nadto potwierdzone dokumentem podróży, k. 9)

Samolot obsługujący wymieniony wyżej lot przybył do C. z ponad 3 – godzinnym opóźnieniem.

(okoliczno ść bezsporna)

A. K. stawił się do odprawy i obył wymieniony wyżej lot.

(karta pok ładowa k. 10)

Odległość pomiędzy P. a C. wynosi ponad 1.500 km

( fakt notoryjny)

Pismem z dnia 2 sierpnia 2017 r. pełnomocnik powoda wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 400 euro w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania. Przesyłka nadana została listem poleconym w dniu 14 grudnia 2017 roku. Wezwanie doręczono stronie pozwanej w dniu 18 grudnia 2017 roku.

(wezwanie do zap łaty k. 12-14, potwierdzenie nadania przesyłki poleconej k. 18, pismo pełnomocnika pozwanej z dnia 17 stycznia 2018 roku k. 15)

W dniu 17 stycznia 2018 r. pozwana udzieliła powodowi odpowiedzi, że brak jest podstaw do wypłaty odszkodowania, jednak z uwagi na niedogodności zaproponowała wypłatę rekompensaty w kwocie 200 euro.

(pismo pe łnomocnika pozwanej z dnia 17 stycznia 2018 roku k. 15)

Powyżej opisane ustalenia faktyczne nie były co do zasady przedmiotem sporu między stronami. Sporną okoliczność stanowiło wystąpienie nadzwyczajnych okoliczności powodujących opóźnienie przedmiotowego lotu oraz data naliczania odsetek od dochodzonej kwoty. Sąd w tym zakresie oparł się na dokumentach w postaci wezwania do zapłaty, potwierdzenia nadania przesyłki poleconej oraz oświadczenia strony pozwanej o doręczeniu wezwania do zapłaty. Sąd nie miał wątpliwości co do autentyczności i prawdziwości tych dokumentów, jak również zawartych w nich treści.

S ąd zważył, co następuje

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.

Zagadnienia dotyczące możliwości dochodzenia odszkodowania za opóźniony lot uregulowane zostały przepisami unijnymi i zawarte są w rozporządzeniu nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 roku ustanawiającym wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającym rozporządzenie nr 295/91 (dalej: „rozporządzenie nr 261/04”).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. c rozporządzenia nr 261/04, w przypadku odwołania lotu, pasażerowie których to odwołanie dotyczy mają prawo do odszkodowania od obsługującego przewoźnika lotniczego, chyba że: i) zostali poinformowani o odwołaniu co najmniej dwa tygodnie przed planowym czasem odlotu, ii) zostali poinformowani o odwołaniu w okresie od dwóch tygodni do siedmiu dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot najpóźniej dwie godziny przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej cztery godziny po planowym czasie przylotu, lub (...)) zostali poinformowani o odwołaniu w okresie krótszym niż siedem dni przed planowym czasem odlotu i zaoferowano im zmianę planu podróży, umożliwiającą im wylot nie więcej niż godzinę przed planowym czasem odlotu i dotarcie do ich miejsca docelowego najwyżej dwie godziny po planowym czasie przylotu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. a) - c) rozporządzenia nr 261/04, w przypadku odwołania do powyższego artykułu, pasażerowie otrzymują odszkodowanie w wysokości 250 EUR dla wszystkich lotów o długości do 1500 kilometrów, w wysokości 400 EUR dla wszystkich lotów o długości od 1500 do 3500 kilometrów oraz 600 EUR dla wszystkich innych lotów niż loty określone w lit. a) lub b).

Poza sporem w niniejszej sprawie było, że pozwana była przewoźnikiem lotniczym obsługującym przedmiotowy lot TVP (...) w dniu 18 czerwca 2017 r. z P. do C. oraz, że samolot go obsługujący przybył do portu docelowego w C. z ponad 3 – godzinnym opóźnieniem. Nie został również zakwestionowany fakt należytego stawienia się powoda do odprawy.

Pozwana podniosła natomiast wystąpienie nadzwyczajnej okoliczności w postaci niespodziewanej, nagłej, niemożliwej do przewidzenia oraz spowodowanej czynnikami zewnętrznymi usterki technicznej samolotu mającego wykonać skarżony lot w trakcie wykonywania lotu bezpośrednio go poprzedzającego.

Wskazać jednak należy, że pozwana w ocenie Sądu nie wykazała należycie, żeby doszło do zdarzenia opisanego wyżej, a wyłączającego przewidzianą w Rozporządzeniu odpowiedzialność przewoźnika z tytułu opóźnienia lotu.

Należy wskazać, że w myśl art. 6 k.c., strona wywodząca z danego faktu skutki prawne powinna fakt ten udowodnić. Przyjęty przez ustawodawcę system kontradyktoryjnego procesu cywilnego oznacza, że strona prowadzi proces na własne ryzyko, w tym będące elementem procesu postępowanie dowodowe, gdyż przepis art. 232 k.p.c. stwarza Sądowi jedynie możliwość, a nie obowiązek, dopuszczenia uzupełniająco dowodu nie wskazanego przez strony (Sąd Apelacyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 20 września 2006 roku I ACa 394/06). W sprawie rozpoznawanej w postępowaniu uproszczonym już przy pierwszej czynności w pozwie strona powodowa powinna przywołać dowody na poparcie swoich twierdzeń.

Pozwana wskazała, że samolot, który wykonywał lot bezpośrednio poprzedzający lot TVP (...) w dniu 18 czerwca 2017 r. doznał nagłej usterki technicznej. W ocenie Sądu to, czy mamy do czynienia z nadzwyczajną okolicznością w postaci danej usterki technicznej statku powietrznego niewątpliwie należy do zakresu wiedzy specjalnej. To biegły sądowy z zakresu lotnictwa winien ocenić wystąpienie oraz charakter danej usterki jako nadzwyczajnego zdarzenia, którego zaistnienie w konsekwencji zwalniałoby przewoźnika lotniczego od odpowiedzialności w zakresie wypłaty pasażerom odszkodowania. Takiej inicjatywy dowodowej pozwana nie wykazała. Zatem należało przyjąć, że wobec przedmiotowego lotu nie zaistniała żadna nadzwyczajna okoliczność wyłączjąca odpowiedzialność pozwanej.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia o odsetkach stanowił art. 481 § 1 k.c., zgodnie z którym, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Termin spełnienia świadczenia głównego określany jest zgodnie z art. 455 k.c. Dłużnik opóźnia się z wykonaniem zobowiązania, gdy nie spełnia świadczenia w terminie oznaczonym lub wynikającym z właściwości zobowiązania, a w przypadku gdy termin nie zostanie w taki sposób oznaczony, jeśli nie spełnia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Świadczenie główne staje się więc wymagalne z chwilą upływu terminu lub niezwłocznie po wezwaniu ze strony wierzyciela. Powód w ocenie Sądu wykazał bezsprzecznie, że wezwał pozwaną do zapłaty spornego odszkodowania w terminie 30 dni. W dołączonym do pozwu piśmie, stanowiącym odpowiedź pozwanej na wezwanie do zapłaty, pozwana wskazała, że wezwanie to odebrano w dniu 18 grudnia 2017 r., zatem odsetki ustawowe za opóźnienie powinny być naliczane od 18 stycznia 2018 r. (dzień kolejny po upływie wyznaczonego przez powoda 30 – dniowego terminu na spełnienie świadczenia przez pozwaną) do dnia zapłaty.

Na marginesie należało tylko zauważyć, że pozwana w odpowiedzi na pozew twierdziła, że powód nie wykazał, kiedy doręczono pozwanej wezwanie do zapłaty, zaś pismem z dnia 17 stycznia 2018 r. odpowiedziała na kierowane doń wezwanie proponując wypłatę kwoty 200 euro tytułem rekompensaty (k. 15).

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak w punkcie 1 sentencji wyroku, tj. zasądzając od pozwanej na rzecz powoda kwotę 400 euro wraz z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od dnia 18 stycznia 2018 r. do dnia zapłaty.

W punkcie 2 sentencji wyroku Sąd oddalił powództwo w zakresie żądania odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 19 czerwca 2017 r. do dnia 17 stycznia 2018 r.

O kosztach postępowania orzeczono w punkcie 3 sentencji wyroku, w oparciu o art. 100 zd. 2 k.p.c. uznając, że co do zasady powództwo było zasadne, zaś powód uległ tylko co do nieznacznej części swojego żądania. Na zasądzoną od pozwanej kwotę 930 zł złożyła się kwota 900 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (ustalonego na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokatów (Dz. U. z 2015 r., poz. 1800, ze zm.) oraz kwota 30 zł opłaty sądowej od pozwu.

ZARZĄDZENIE Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej i pełnomocnikowi powoda bez pouczenia. W., dnia 13.12.2018 r. (...) Wojciech Myler