Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 14 maja 2014 roku

Pozwem z dnia 27 listopada 2012 roku M. B. wniosła o zasądzenie od (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 1.500 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 1400 zł od dnia 25 października 2012 roku do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazała, że w roku 2011 jako uczeń ostatniej klasy technikum Ekonomicznego w R. zawarła umowę (nr polisy (...)) z pozwanym towarzystwem ubezpieczeniowym na sumę 10.000 zł. Przedmiotem ubezpieczenia były następstwa nieszczęśliwych wypadków. W dniu 16 lipca 2012 r. doznała urazu skrętnego prawej stopy – złamania V kości śródstopia. Zgodnie z zaleceniami kończyna została umieszczona w gipsie na ponad 6 tygodni. Przez ten czas powódka nie miała możliwości wykonywania obowiązków służbowych, tydzień przed wypadkiem rozpoczęła bowiem pierwszą pracę. Za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim nie otrzymywała wynagrodzenia, nie obejmowało jej jeszcze ubezpieczenie zdrowotne. Była natomiast obciążona kosztami leczenia. Na żądanie powódki pozwany przyznał jej w postępowaniu likwidacyjnym odszkodowanie w kwocie 100 zł, ustalając poniesiony przez powódkę uszczerbek na zdrowiu na 1 %. W ocenie powódki wypłacona kwota nie jest adekwatna do rozmiaru poniesionego przez nią uszczerbku na zdrowiu. Koszty leczenia oraz brak możliwości zarobkowania powódka wycenia na kwotę 1500 zł (pozew k. 2-3).

Powódka w piśmie uzupełniającym braki pozwu z dnia 27 listopada 2012 r. sprecyzowała, że kwota dochodzona pozwem w wysokości 1.500 zł winna być pomniejszona o kwotę 100 zł wypłaconą w dniu 25 października 2012 r. (pismo z dnia 27 listopada 2012 r. k. 13-17).

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwany wskazał, że kwestionuje roszczenie powódki co do zasady w zakresie żądania objętego pozwem, jak i co do wysokości. Powódka w chwili zdarzenia, tj. 16 lipca 2012 r. nie była już objęta ochroną ubezpieczeniową udzielaną przez pozwaną m.in. uczniom szkoły, gdyż ukończyła Technikum im. T. K. w R. w czerwcu 2012 r. Ponadto, w toku postępowania likwidującego szkodę pozwany przyznał powódce kwotę 100 zł tytułem odszkodowania. Kwota ta została wyliczona w oparciu o ustalenia poczynione w trakcie postępowania likwidacyjnego, a w szczególności na podstawie analizy przedstawionej przez powódkę dokumentacji medycznej i przy uwzględnieniu tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, który ustalono na 1%. Pozwany podniósł także, że powódka nie wykazała z czego wynika dochodzona kwota, a materiał dowodowy, na który się powołuje, jest niewystarczający i nie pozwala na pozytywne rozpatrzenia jej roszczeń ( odpowiedź na pozew k. 57-58).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 sierpnia 2011 r. Zespół Szkół (...) zawarł z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia na okres od 1 września 2011 r. do 31 sierpnia 2012 r. w zakresie następstw nieszczęśliwych wypadków uczniów, nauczycieli i personelu na sumę 10.000 zł na jedno zdarzenie (okoliczność bezsporna, polisa Nr (...) k. 169).

Umowa ta zawarta została na warunkach określonych w Ogólnych Warunkach Ubezpieczenia (...) S.A. oraz w Załączniku Nr 1 do Ogólnych Warunków Ubezpieczenia następstw nieszczęśliwych wypadków zatwierdzonych Uchwałą Zarządu (...) Spółka Akcyjna Nr 131/2007 dnia 16 października 2007. Integralną cześć umowy stanowi również pakiet (...) oraz tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu. (Ogólne Warunki Ubezpieczenia (...) S.A k. 66-70, Załącznik Nr 1 do OWU (...) k. 70v-71, pakiet (...) k.72-76, tabela norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu k. 77-82).

M. B. w roku szkolnym 2011/2012 była uczennicą ostatniej klasy Technikum im. T. K. w Zespole Szkół (...) w R.. Powódka nie została skreślona z listy uczniów tej szkoły ( zaświadczenie Nr (...).077.20.2014 k. 281, zaświadczenie Nr (...). (...).119.2013 k. 168).

W dniu 16 lipca 2012 r. M. B. w wyniku urazu doznała złamania guzowatości V kości prawego śródstopia bez przemieszczenia. Powódka była leczona zachowawczo unieruchomieniem podudziowym przez 6 tygodni, a następnie poddana rehabilitacji (okoliczność bezsporna, karta informacyjna Szpitalnego Oddziału Ratunkowego Wojewódzkiego Szpitala (...) z dnia 17 lipca 2012 r. k. 5, historii choroby nr (...) wraz z przebiegiem leczenia k. 6-9, opinia lekarska biegłego R. K. k. 189-190).

Na skutek urazu u M. B. wystąpił 2 % długotrwały uszczerbek na zdrowiu z zakresu ortopedii. Złamanie guzowatości V kości śródstopia wygoiło się prawidłowo, nie spowodowało trwałej dysfunkcji stopy ani stawu skokowego. Nastąpiło pełne wyzdrowienie. Uraz nie spowodował żadnych zmian kostnych, ograniczenia ruchomości, pourazowych niestabilności czy zaburzeń chodu. Uraz nie spowoduje odległych w czasie zmian zwyrodnieniowych (opinia lekarska biegłego R. K. k. 189-190).

Decyzją z dnia 24 października 2012 r. pozwane Towarzystwo w związku z zaistniałą szkodą przyznało powódce odszkodowanie w kwocie 100 zł, uznając jednocześnie, iż powódka wskutek przedmiotowego urazu doznała 1 % uszczerbku na zdrowiu. ( decyzja co do szkody nr (...) k. 4).

Na podstawie uchwały z dnia 28 grudnia 2012 roku doszło do połączenia Towarzystwa (...) S.A. z (...) S.A. poprzez przejęcie (...) Asekuracja przez (...) (k. 89).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie znajdujących się w aktach sprawy oraz aktach szkody dokumentów wymienionych w treści uzasadnienia, których autentyczność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić im wiarygodności z urzędu.

Sąd uznał za wiarygodną opinię biegłego sądowego z zakresu (...). Biegły w swojej opinii wykazał się wiedzą fachową w zakresie objętym jej przedmiotem, dokonując na podstawie dokumentacji medycznej z leczenia powódki i przeprowadzonego badania oceny uszczerbku na zdrowiu. W opinii zasadniczej jak i opinii uzupełniającej biegły wyjaśnił szczegółowo podstawy przyjętych twierdzeń i ocen, a wnioski opinii w zakresie obrażeń ciała doznanych w wyniku urazu, logicznie umotywowane, korespondują z dokumentacją medyczną z leczenia powódki stanowiącą materiał dowodowy sprawy. Z dokumentacji tej wynika, że powódka w wyniku urazu doznała złamania guzowatości V kości prawego śródstopia bez przemieszczenia. Wnioski biegłego, że uraz ten wywołał u powódki jedynie 2% długotrwały uszczerbek na zdrowiu, ponieważ złamanie nie było przemieszczone, nie spowodowało trwałej dysfunkcji stopy ani stawu skokowego, a wygoiło się prawidłowo, stanowiły logiczne wyniki dokonanych przez biegłego analiz i nie budziły wątpliwości.

Sąd uznał zasadniczo za wiarygodne zeznania świadka A. B. w części dotyczącej rodzaju obrażeń ciała doznanych przez powódkę w wyniku urazu, jego procesu leczenia i odczuwanych przez niego dolegliwości w zakresie w jakim korespondują z dokumentacją medyczną powódki i opinią biegłego.

Sąd odmówił wiary zeznaniom powódki M. B. co do wysokości poniesionych przez nią kosztów leczenia. Zeznania te nie znajdują oparcia w zgromadzonym w sprawie materialne dowodowym. Powódka nie wykazała, by poniosła koszty w wysokości 500-600 zł, w szczególności nie przedstawiła żadnych paragonów czy faktur, nie zgłosiła też wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego w tej kwestii.

Sąd zważył co następuje:

Powódka M. B. wywodziła swoje roszczenie wobec Towarzystwa (...) S.A z siedzibą w W. z zawartej przez strony umowy ubezpieczenia – polisa nr (...). Zgodnie z dyspozycją art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela przy ubezpieczeniu osobowym polega na zapłacie umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby ubezpieczonej (art. 805 § 2 pkt. 2 k.c.). Świadczenia z ubezpieczeń osobowych nie mają charakteru odszkodowawczego. Ich celem nie jest bowiem wyrównanie szkody w pojęciu prawa cywilnego, lecz udzielenie poszkodowanemu stosownego zabezpieczenia, którego wysokość nie zależy od rozmiaru wyrządzonej szkody, lecz od umówionej sumy ubezpieczenia (por. wyrok SN z dnia 10 sierpnia 1973 r., II CR 356/73). Wysokość, forma i sposób wypłacania świadczeń z tytułu ubezpieczenia osobowego są uzależnione od postanowień umowy ubezpieczenia.

Powódka w niniejszym postępowaniu dochodziła zapłaty kwoty 1.400 zł. Kwota ta została przez nią ustalona na podstawie poz. 168 a) tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącej załącznik do umowy ubezpieczenia, zgodnie z którym złamanie kości V śródstopia jest uszczerbkiem na zdrowiu, który może zostać oceniony w stopniu od 1 do 15% w zależności od przemieszczeń, zniekształcenia stopy, zaburzeń statyczno-dynamicznych i innych zmian. W opinii powódki uszczerbek na zdrowiu przez nią poniesiony powinien zostać wyceniony na 15%, a kwota należnego jej świadczenia z uwagi na sumę całego ubezpieczenia 10.000 zł - winna zatem wynieść 1.500 zł.

Pozwany w toku postępowania kwestionował swoją odpowiedzialność zarówno co do zasady jak i wysokości. Sąd nie podziela stanowiska pozwanego, jakoby powódka w chwili wypadku nie była już objęta ochroną ubezpieczeniową udzielaną przez pozwaną uczniom Technikum im. T. K. w R.. Pozwany opiera swe twierdzenia na argumentacji, że zgodnie z § 1 ust. 6 Załącznika nr 1 do OWU (...) odpowiedzialność towarzystwa ubezpieczeniowego w zbiorowym ubezpieczeniu młodzieży szkolnej/akademickiej w odniesieniu do poszczególnych ubezpieczonych ustaje z dniem skreślenia z listy uczniów/studentów. Stosownie do przywołanego wyżej przepisu tylko skreślenie z listy uczniów uzasadnia zwolnienie ubezpieczyciela z odpowiedzialności.

Zgodnie z treścią art. 39 ust. 2 ustawy z 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 101, poz. 504 z 1995 r.), dyrektor szkoły lub placówki może w drodze decyzji skreślić ucznia z listy uczniów w przypadkach określonych w statucie szkoły lub placówki. Skreślenie następuje na podstawie uchwały rady pedagogicznej, po zasięgnięciu opinii samorządu uczniowskiego. Skreślenie z listy uczniów jest realizowane przez dyrektora szkoły w drodze decyzji administracyjnej w przypadkach określonych w statucie szkoły. Przepisy przywołanej ustawy nie wymieniają przypadków uzasadniających skreślenie z listy uczniów. Przykładowo w świetle doświadczenia życiowego można wymienić m.in. popełnienie z winy umyślnej czynu karalnego przeciwko czci, nietykalności cielesnej, zdrowiu, życiu, mieniu lub wolności seksualnej i obyczajności bądź też uporczywe uchylanie się od realizacji obowiązku nauki mimo podjętych środków wychowawczych (por. Mateusz Pilich, ustawa o systemie oświaty – Komentarz, wyd. IV, komentarz do art. 39).

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, w tym zaświadczenie Zespołu Szkół (...) w R. pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, że M. B. nie została skreślona z listy uczniów Technikum w Zespole Szkół (...) w R.. Instytucja skreślenia z listy studentów jest sankcją stosowaną wobec uczniów za rażące naruszenie przepisów statutu szkoły, której nie należy utożsamiać z ukończeniem szkoły. Powódka w roku szkolnym 2011/2012 była uczennicą ostatniej klasy Technikum im. T. K.. Stosownie do art. 63 ustawy o systemie oświaty - rok szkolny we wszystkich szkołach i placówkach rozpoczyna się z dniem 1 września każdego roku, a kończy - z dniem 31 sierpnia następnego roku. W doktrynie podkreśla się, że pojęcie roku szkolnego powinno być odróżnione od pojęcia zajęć w roku szkolnym, bowiem w sensie prawnym wakacje letnie wliczane są do roku szkolnego, dlatego wszystkie terminy ustawowe, które ustawodawca związał z zakończeniem roku szkolnego - oznaczają dzień 31 sierpnia. Podkreślenia wymaga fakt, że zgodnie z § 1 ust 5 Załącznika nr 1 do OWU (...) towarzystwo ubezpieczeń ponosi odpowiedzialność za następstwa nieszczęśliwych wypadków również w okresach wolnych od nauki, przerwach zimowych i letnich. W świetle powyższego nie powinno budzić wątpliwości, że M. B. w dniu doznania urazu, tj. 16 lipca 2012 r. objęta była ochroną ubezpieczeniową udzielaną przez pozwane towarzystwo uczniom Technikum im. T. K. w R.. Dla oceny bytu odpowiedzialności pozwanego nie ma zatem znaczenia nawet ta okoliczność, że w czasie wakacji powódki podjęła prace. W tym miejscu należy również zauważyć, że pozwany już w toku postępowania likwidacyjnego uznał swój obowiązek wypłaty odszkodowania co do zasady, wypłacając powódce kwotę 100 zł. W ocenie Sądu nie istniały zatem żadne przesłanki pozwalające zwolnić się pozwanemu z odpowiedzialności w niniejszej sprawie.

Zgodnie z § 3 ust 1 OWU (...) przedmiotem ubezpieczenia są następstwa nieszczęśliwych wypadków, polegające na uszkodzeniu ciała lub rozstroju zdrowia, powodujące trwały uszczerbek na zdrowiu lub śmierć ubezpieczającego/ubezpieczonego. Na gruncie niniejszej sprawy żadna ze stron nie kwestowała faktu, że źródłem żądania powódki jest zdarzenie objęte ochroną ubezpieczeniową. Stosownie do § 18 ust 2 pkt 1 b) OWU (...) świadczenie w przypadku częściowego trwałego uszczerbku na zdrowiu, ustala się w takim procencie sumy ubezpieczenia, w jakim ubezpieczający doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, maksymalnie do 100 % sumy ubezpieczenia. Ponadto, w myśl § 2 ust. 2.5 pakietu (...) w przypadku częściowego uszczerbku na zdrowiu wypłata świadczenia następuje zgodnie z Tabelą norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że powódka w wyniku urazu doznała złamania guzowatości V kości prawego śródstopia bez przemieszczenia. Zgodnie zaś z poz. 168 a) Tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu złamanie kości V śródstopia zostało uznane przez strony umowy za uszczerbek na zdrowiu, który może zostać oceniony w stopniu od 1 do 15 % w zależności od przemieszczeń, zniekształcenia stopy, zaburzeń statyczno-dynamicznych i innych zmian.

Decydując o wysokości należnego powódce odszkodowania, Sąd miał na uwadze przede wszystkim rozmiar trwałego uszczerbku na zdrowiu powódki. Na podstawie analizy materiału dowodowego, w szczególności dokumentacji medycznej oraz opinii biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii Sąd ustalił, że doznany przez powódkę uraz, tj. złamanie guzowatości V kości prawego śródstopia bez przemieszczenia – stanowi 2% długotrwały uszczerbek na zdrowiu. Tak ustalony stopień uszczerbku jest w opinii Sądu adekwatny do stopnia czasowej, niewielkiej dysfunkcji prawej stopy powódki. Złamanie nie było przemieszczone, a co za tym idzie nie wymagało leczenia operacyjnego, nie spowodowało również trwałej dysfunkcji stopy ani stawu skokowego. Co więcej, nastąpiło pełne wyzdrowienie. Uraz nie spowodował żadnych zmian kostnych, ograniczenia ruchomości, pourazowych niestabilności czy zaburzeń chodu.

Mając na uwadze całokształt wskazanych okoliczności, Sąd uznał, że odpowiednią sumą odszkodowania za następstwa nieszczęśliwego wypadku jest dla powódki kwota 200 zł, ustalona jako 2 % sumy ubezpieczenia, wynoszącej 10.000 zł – za 2 % orzeczonego trwałego uszczerbku na zdrowiu. Z uwagi na fakt, że w toku postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powódce kwotę 100 zł tytułem odszkodowania należało zasądzić dalsze 100 zł z tego tytułu.

Na marginesie należy zaznaczyć, że podstawą zgłoszonego żądania powódki było odszkodowanie z tytułu następstw nieszczęśliwego wypadku, objęte łączącą strony umową ubezpieczenia. Z tego powodu wszelkie okoliczności sprawy nieistotne dla ustalenia wysokości odszkodowania, w szczególności kwestie związane z doznaną przez powódkę krzywdą i ewentualnym zadośćuczynieniem za doznane cierpienia fizyczne i psychiczne nie mogły być przedmiotem postępowania w niniejszej sprawie. Z tego względu argumentacja powódki obejmująca długotrwałość i uciążliwość leczenia urazu nie miała wypływu na treść rozstrzygnięcia.

Zgodnie z § 1 ust 8 pkt 1a) Załącznika nr 1 do OWU (...) pozwane towarzystwo ubezpieczeń pokrywa niezbędne i udokumentowane na odstawie oryginałów rachunków koszty leczenia następstw nieszczęśliwego wypadku. Za koszty leczenia uważa się koszty poniesione przez ubezpieczonego na terenie Rzeczypospolitej Polskiej z tytułu:

-leczenia szpitalnego lub ambulatoryjnego (badania, zabiegi, operacje)

-zakupu lekarstw i środków opatrunkowych,

- transportu ubezpieczonego do szpitala lub ambulatorium.

Z kolei w myśl § 1 ust 8 pkt 2 umowa ubezpieczenia może również obejmować zasiłek dzienny za okres czasowej niezdolności do nauki.

W świetle przywołanych postanowień nie zasługiwało na uwzględnienie roszczenie odszkodowawcze powódki o zwrot kosztów leczenia oraz utraconych korzyści z tytułu braku możliwości zarobkowania. Jak już wskazano, materiał dowody sprawy nie dawał bowiem podstaw do ustalenia, że powódka poniosła wskazane przez siebie koszty, tym bardziej w określonej przez nią wysokości.

Zgodnie z art. 3 k.p.c. i 232 k.p.c. obowiązek przedstawienia dowodów ciąży na stronach. Natomiast według art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. W tej konkretnej sytuacji, to na powodzie spoczywał obowiązek udowodnienia zarówno zasadności, jak i wysokości roszczenia w stosunku do pozwanego. Obowiązek ten ma charakter procesowy, co oznacza, że nie może być on od strony egzekwowany. Strona, która nie wykazuje inicjatywy dowodowej powinna się liczyć z mogącymi wystąpić ujemnymi sankcjami, nawet w postaci niekorzystnego dla tej strony wyniku procesu. Jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Należy to rozumieć w ten sposób, że strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2012 roku sygn. akt I ACa 1320/11).

Mając to na uwadze Sąd w pkt. I sentencji wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 100 zł, a w pkt. II oddalił powództwo w pozostałej części, na podstawie powołanych wyżej przepisów.

Odnosząc się do odsetek, zauważyć należy, że zgodnie z art. 481 § 1 k.c. dłużnik opóźniający się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego jest zobowiązany do uiszczenia odsetek za czas opóźnienia. W braku określenia przez umowę stron stopy procentowej obowiązują odsetki ustawowe – art. 481 § 2 k.c. Opóźnienie się w spełnieniu świadczenia powstaje, jeżeli dłużnik nie spełnia go w czasie właściwym. Zgłoszenie szkody nakłada na ubezpieczyciela pewne obowiązki: w drodze postępowania likwidacyjnego musi ustalić zakres swojej odpowiedzialności, a następnie spełnić świadczenie albo odmówić jego spełnienia. Sąd przyznał powódce odsetki zgodnie z żądaniem pozwu - od dnia 25 października 2012, tj. od dnia następnego po dniu wydania decyzji o wypłacie przez pozwaną odszkodowania, albowiem w tej dacie znany był rozmiar szkody niemajątkowej powódki.

Sąd przyznał pełnomocnikowi z urzędu powódki adwokat E. B. ze Skarbu Państwa - Kasy Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy wynagrodzenie z tytułu nieuiszczonych kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w wysokości 180 zł ustalone na podstawie § 6 pkt 2 w zw. z § 19 pkt. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461.j.t.).

O kosztach procesu Sąd orzekł stosując zasadę finansowej odpowiedzialności za wynik sprawy ze stosunkowym rozdzieleniem kosztów na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. i art. 100 k.p.c. Na koszty pozwanego składało się wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na ustalone na podstawie § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (180 zł) W związku z tym, że pozwany wygrał w 93 % należał mu się od powódki zwrot 167,40 zł.

O nieuiszczonych kosztach sądowych Sąd orzekł w punktach IV i V sentencji wyroku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Mając na uwadze, że żądanie powódki zostało uwzględnione jednie w niewielkiej części, kosztami wynagrodzenia biegłego oraz kosztami pomocy prawnej z udzielonej z urzędu oraz opłatą sądowej od pozwu należało obciążyć obie strony, dokonując stosownego rozdzielenia. Pozwany wygrał w 93%, wobec czego Sąd nakazał pobrać od niego kwotę 50,61 zł tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych oraz kwotę 2,10 zł tytułem nieuiszczonej opłaty sądowej od pozwu. Powódka wygrała w 7 %, toteż Sąd nakazał od niej pobrać kwotę 672,39 zł oraz kwotę 27,90 zł tytułem nieuiszczonej opłaty od pozwu.

Mając na względzie powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji.

SSR Paweł Szymański

Zarządzenie: odpisy wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powódki.