I C 2175/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2022-02-23
- Tytuł:
- Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2022-02-23
- Data orzeczenia:
- 23 lutego 2022
- Data publikacji:
- 11 października 2022
- Sygnatura:
- I C 2175/21
- Sąd:
- Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie
- Wydział:
- I Wydział Cywilny
- Przewodniczący:
- asesor sądowy Mateusz Janicki
- Hasła tematyczne:
- Utracone korzyści , Odszkodowanie , Zadośćuczynienie , Koszty procesu (przepisy ogólne) , Ochrona zdrowia , Koszty procesowe , Dobra osobiste , Zdrowie psychiczne
- Podstawa prawna:
- art 23 k.c., art. 8 EKPCz, art. 445 k.c., art. 443 k.c., art. 107 k.p.c., art. 361 k.c., art. 6 k.c., art. 233 k.p.c.
- Teza:
- 1. Nie są dobrami osobistymi wszelkie uznawane przez system prawa cenne wartości, jak również nie stanowi naruszenia dóbr osobistych każde zadanie człowiekowi cierpienia. Cierpienie może wynikać z naruszenia dóbr osobistych, ale nie musi. 2. Dobra osobiste są wartościami niematerialnymi, uznawanymi przez system prawny (z konstytucją na czele) oraz ściśle związanymi z „osobą” człowieka, ponadto są chronione prawami podmiotowymi o charakterze bezwzględnym, niezbywalnym i niedziedzicznym. 3. Przeżywanie cierpienia osoby najbliższej nie skutkuje naruszaniem dóbr osobistych, w szczególności więzi rodzinnej z osobą najbliższą. Złe warunki mieszkaniowe, w których mieszkała matka powódki, nie skutkowały zerwaniem więzi rodzinnej w takim znaczeniu, aby można było uznać, że doszło do naruszenia dóbr osobistych powódki. Powódka błędnie utożsamia naruszenie dobra osobistego w postaci więzi rodzinnej ze współprzeżywaniem przez siebie złych warunków, w jakich mieszkała jej mama. 4. Nie stanowi bowiem „mieszkania” w rozumieniu art. 23 k.c. ani art. 8 EKPCz lokal mieszkalny, w którym dana osoba nie zamieszkuje (nie ma centrum interesów życiowych). 5. Sam stres, trudności w zasypianiu, czy też obawa o własne mienie nie jest naruszeniem dobra osobistego w postaci zdrowia. Nie można zdrowia (o którym mowa w art. 23 k.c.) rozumieć w oderwaniu od nauki (mianowicie: medycyny), inaczej niż rozumieją je lekarze mający w tej dziedzinie wiadomości specjalne. Zburzenie „spokoju ducha” nie jest naruszeniem zdrowia psychicznego, jeśli nie powoduje możliwych do stwierdzenia przez lekarza psychiatrę zaburzeń psychicznych. 6. Zbieg odpowiedzialności kontraktowej i deliktowej możliwy jest wyłącznie w sytuacji, gdy nienależyte wykonanie zobowiązania jest również naruszeniem obowiązku wynikającego z norm powszechnie obowiązujących, a więc obowiązujących każdego, niezależnie czy jest, czy też nie jest stroną zobowiązania. 7. Zasądzenie kosztów procesu na rzecz interwenienta ubocznego stanowi wyjątek i uzależnione jest od oceny, czy jego wstąpienie do procesu było połączone z rzeczywistą potrzebą obrony jego interesów.
- Istotność:
Dodano:
,
Opublikował(a):
Katarzyna Piotrowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: asesor sądowy Mateusz Janicki
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: asesor sądowy Mateusz Janicki
Data wytworzenia informacji: