I C 1409/21 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2021-10-18

Tytuł:
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2021-10-18
Data orzeczenia:
13 sierpnia 2021
Data publikacji:
11 października 2022
Sygnatura:
I C 1409/21
Sąd:
Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie
Wydział:
I Wydział Cywilny
Przewodniczący:
asesor sądowy Mateusz Janicki
Hasła tematyczne:
Prawo Unii Europejskiej ,  Postępowanie dowodowe (przepisy ogólne) ,  Przewozowe prawo
Podstawa prawna:
art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004, art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004, art. 2 lit. l rozporządzenia nr 261/2004, art. 233 § 2 k.p.c.
Teza:
1. W razie odwołania lotu pasażer nie ma obowiązku korzystać z lotu alternatywnego. Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a i c rozporządzenia 261/2004 przysługuje mu bowiem kumulatywnie zarówno zryczałtowane odszkodowanie (art. 5 ust. 1 lit. c w zw. z art. 7 ust. 1 rozporządzenia 261/2004), jak i – wedle wyboru pasażera – zwrot ceny biletu albo podróż rejsem alternatywnym (art. 5 ust. 1 lit. a w zw. z art. 8 ust. 1 rozporządzenia 261/2004). Pasażer może więc nie korzystać z rejsu alternatywnego i żądać zwrotu ceny biletu – a jednocześnie zryczałtowanego odszkodowania. Koncepcja, że pasażer „odstępuje od umowy przewozu”, skoro nie korzysta z rejsu alternatywnego – jest jaskrawym naruszeniem ww. przepisów prawa unijnego, zmierzającym do pozbawienia pasażera przyznanych mu w prawie Unii Europejskim praw, a mówiąc ściśle – zmuszenia go do wyboru: albo zwrot ceny biletu, albo odszkodowanie – podczas gdy rozporządzenie daje mu prawo dochodzenia obu tych roszczeń kumulatywnie. 2. Przy ocenie, czy miało miejsce „odwołanie” czy „opóźnienie” lotu, istotne jest, czy lot został wykonany zgodnie z pierwotnie przewidzianym rozkładem, a zmianie uległa jedynie godzina (wtedy mówimy o „opóźnieniu”). Odwołanie ma natomiast miejsce wtedy, jak wiążąco wyjaśnił to pojęcie TSUE, kiedy przewoźnik zapewnia przewóz pasażerów w ramach alternatywnego lotu o innym rozkładzie, czyli przenosi pasażerów na inny lot. Relewantne jest zatem, czy konkretny pasażer został przewieziony tym konkretnym lotem, na który miał rezerwację, czy też jego plan podróży został zmieniony, bo przeniesiono go na inny lot. 3. Stosowanie art. 233 § 2 k.p.c. w przypadku niewykonywania zobowiązań do złożenia dokumentów przez przewoźnika lotniczego jest szczególnie uzasadnione, bowiem dysponuje on i z łatwością może przedstawić dokumentację, która rozwiewa wszelkie możliwe do wyobrażenia wątpliwości, jak chociażby takie, czy pasażer odbył podróż i jakim lotem – informacje te są bowiem automatycznie rejestrowane w systemie rezerwacyjnym Amadeus, z którego pozwana korzysta i ma do niego dostęp. Poza tym w orzecznictwie TSUE (wiążącym wszystkie sądy rozpatrujące sprawy oparte na prawie unijnym w każdym z państw członkowskich) przesądzono, że ewentualne nieodbycie lotu przez pasażera mimo posiadanej przez niego rezerwacji musi ewentualnie wykazać przewoźnik (wyrok C-756/18).
Istotność:
Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Piotrowska
Podmiot udostępniający informację:  Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację:  asesor sądowy Mateusz Janicki
Data wytworzenia informacji: