Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

XV GC 1479/13 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2014-10-13

Sygn. akt XV GC 1479/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 14 sierpnia 2012 roku (data nadania w urzędzie pocztowym k. 16) powód K2 (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w F. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty 25.338,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi:

- od kwoty 3.690,00 złotych od dnia 2 lutego 2012 roku do dnia zapłaty

- od kwoty 2.706,00 złotych od dnia 1 marca 2012 roku do dnia zapłaty

- od kwoty 4.182,00 złotych od dnia 1 marca 2012 roku do dnia zapłaty

- od kwoty 14.760,00 złotych od dnia 1 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty

Ponadto powód K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zwrotu kosztów procesu. Powód złożył również wniosek o nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności oraz wniosek o zabezpieczenie powyższych roszczeń przez wydanie zarządzenia tymczasowego blokującego do kwoty 25.338,00 złotych konto bankowe pozwanego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. (pozew – k. 2 – 3)

Uzasadniając swoje stanowisko powód wskazał, iż zawarł z pozwanym umowę najmu nr (...), na podstawie której wynajął (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. (obecnie (...) Sp. z o.o. – postanowienie Sądu rejonowego Lublin – Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku, VI Wydziału Gospodarczego Krajowego rejestru Sądowego z dnia 13 stycznia 2012 roku – k. 10 – 10v) do używania samochody osobowe określone w załączniku nr 1 do umowy. Powód wyjaśnił w dalszej kolejności, iż wystawił pozwanemu fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 2.706,00 złotych z tytułu czynszu najmu samochodu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) oraz fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 4.182,00 złotych z tytułu czynszu najmu samochodu marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Zdaniem powoda pozwany nie dokonał płatności wynikających ze wskazanych faktur VAT. Powód wskazał ponadto, iż na dochodzoną w niniejszym pozwie kwotę główną składają się również należności wynikające z wystawionej przez powoda faktury korygującej VAT do faktury nr (...) opiewającej na kwotę 3.690,00 złotych. Powód wskazał dalej, iż w niniejszym pozwie dochodzi także należności wynikających z faktury VAT nr (...) wystawionej na łączną kwotę 14.760,00 złotych z tytułu odszkodowania za wystąpienie w wynajętych samochodach szkód obciążających pozwanego oraz z tytułu kary umownej za palenie w samochodzie.

Nakazem zapłaty z dnia 26 października 2012 roku wydanym w postępowaniu upominawczym w sprawie o sygn. akt XV GNc 5970/12 Referendarz sądowy nakazał pozwanemu, aby zapłacił powodowi dochodzona kwotę wraz z odsetkami i kosztami procesu (nakaz zapłaty – k. 27).

Postanowieniem z dnia 29 października 2012 roku tutejszy Sąd w sprawie o sygn. akt XV GNc 5970/12 oddalił wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego w kwocie 25.338,00 złotych (postanowienie – k. 28)

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniesionym w dniu 4 grudnia 2012 roku (data nadania w urzędzie pocztowym k. 46) (sprzeciw – k. 34 – 38, uzupełnienie braków formalnych sprzeciwu – k. 56 –58) pozwany (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. zaskarżył nakaz zapłaty w części. Pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w zakresie odnoszącym się do całości kwoty głównej dochodzonej pozwem, czyli kwoty 25.338,00 złotych oraz w zakresie odnoszącym się do części zasądzonych nakazem zapłaty odsetek ustawowych liczonych od kwoty głównej dochodzonych pozwem obejmującym:

- odsetki ustawowe liczone od kwoty 3.690,00 złotych od dnia 2 lutego do dnia zapłaty

- odsetki ustawowe liczone od kwoty 2.706,00 złotych za okres od dnia 1 marca 2012 roku do dnia 7 marca 2012 roku

- odsetki ustawowe liczone od kwoty 4.182,00 złotych za okres od dnia 1 marca 2012 roku do dnia 7 marca 2012 roku

- odsetki ustawowe liczone od kwoty 14.760,00 złotych od dnia 1 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty

Pozwany wniósł również o oddalenie powództwa w zakresie, w jakim zaskarżył wydany w niniejszej sprawie nakaz zapłaty. Jednocześnie w sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany uznał częściowo dochodzone pozwem roszczenie w zakresie:

- co do odsetek ustawowych liczonych od kwoty 2.706,00 złotych od dnia 8 marca 2012 roku do dnia 9 listopada 2012 roku

- co do odsetek ustawowych liczonych od kwoty 4.182,00 złotych od dnia 8 marca 2012 roku do dnia 9 listopada 2012 roku

W dalszej kolejności pozwany wniósł o zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 złotych

Uzasadniając swoje stanowisko pozwany potwierdził, iż strony łączyła umowa najmu nr (...), której przedmiotem było wynajęcie przez powoda na rzecz pozwanego samochodów osobowych, celem ich używania przez pozwanego w jego działalności gospodarczej. Pozwany wnosząc o oddalenie powództwa w pierwszej kolejności podniósł zarzut nienależności roszczenia objętego fakturą korygującą do faktury VAT nr (...). Pozwany zaprzeczył okoliczności, że wynajmował u powoda samochody, których najem został objęty przedmiotową fakturą VAT. Pozwany wskazał ponadto, iż powód niezasadnie domaga się zapłaty odsetek ustawowych od dnia 2 lutego 2012 roku na podstawie rzeczonej faktury korygującej do faktury VAT nr (...). Zdaniem pozwanego na wskazanej fakturze VAT został określony termin płatności przypadający na dzień 8 lutego 2012 roku. W związku z powyższym powód mógłby dochodzić zapłaty odsetek ustawowych od należności stwierdzonych fakturą korygującą do faktury VAT nr (...) dopiero od dnia 9 lutego 2012 roku. Następnie pozwany podniósł zarzut częściowego spełnienia roszczenia oraz błędnego obliczenia okresu od którego naliczane powinny być odsetki od faktur VAT nr (...). Pozwany wskazał, iż w dniu 9 listopada 2012 roku dokonał zapłaty dochodzonych pozwem kwot 2.706,00 złotych oraz 4.182,00 złotych, tj. łącznie 6.888,00 złotych, wynikających z faktury VAT (...) oraz faktury VAT nr (...). Dlatego też zdaniem pozwanego dochodzone przez powoda w niniejszej sprawie roszczenie w zakresie należności objętych fakturą VAT nr (...) oraz fakturą VAT nr (...) zostało spełnione i nie jest należne powodowi. Ponadto, zdaniem pozwanego, wobec określenia we wskazanych fakturach VAT terminu płatności należności na dzień 7 marca 2012 roku, powodowi przysługiwało roszczenie o zapłatę odsetek ustawowych od należności objętych fakturą VAT nr (...) oraz fakturą VAT nr (...) liczonych od dnia 8 marca 2012 roku do dnia 9 listopada 2012 roku, tj. do dnia zapłaty przez pozwanego roszczeń głównych wynikających ze wskazanych faktur VAT. W dalszej kolejności pozwany podniósł zarzut nienależności roszczenia w odniesieniu do kwoty 14.760,00 złotych wraz z ewentualnym zarzutem miarkowania dochodzonej kary umownej. Zdaniem pozwanego wskazana kwota 14.760,00 złotych niezasadnie uwzględniała kwotę podatku VAT. Pozwany wskazał, iż dochodzone fakturą VAT nr (...) roszczenia posiadają charakter odszkodowawczy, wskutek czego nie powinny być obciążone podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%. Ponadto pozwany wyjaśnił, iż powód nie wykazał okoliczności poniesienia szkody wskazanej w fakturze VAT nr (...). Pozwany wskazał również, iż zobowiązanie go do zapłaty kwoty 2.000,00 złotych tytułem udziału własnego w szkodzie nastąpiło na podstawie zapisu umowy najmu nr (...), który powinien zostać oceniony jako nieważny z uwagi na sprzeczność z naturą stosunku prawnego najmu. W dalszej kolejności pozwany wskazał, iż powód nie wykazał żadnym środkiem dowodowym faktu palenia papierosów w samochodzie marki F. (...), uzasadniającego obciążenia pozwanego z tytułu kary umownej. Pozwany wniósł również o zmiarkowanie wysokości kary umownej wynikającej z faktury VAT nr (...) jako rażąco wygórowanej w stosunku do ewentualnej szkody. Pozwany wyjaśnił również, iż na podstawie faktury VAT nr (...) powód mógłby ewentualnie dochodzić od pozwanego zapłaty odsetek ustawowych liczonych od dnia 8 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty, wobec określenia w rzeczonej fakturze VAT terminu płatności na dzień 7 kwietnia 2012 roku.

Zarządzeniem z dnia 16 kwietnia 2013 roku wydanym w sprawie o sygn. akt XV GNc 5970/12 Referendarz sądowy w tutejszym Sądzie stwierdził, iż orzeczenie z dnia 26 października 2012 roku jest prawomocne w zakresie odsetek od kwoty 2.706 złotych oraz od kwoty 4.182,00 złotych liczonych od dnia 8 marca 2012 roku do dnia 9 listopada 2012 roku (zarządzenie – k. 62).

W odpowiedzi na sprzeciw od nakazu zapłaty wniesiony w dniu 15 lipca 2013 roku ( data nadania w urzędzie pocztowym) (k. 68 i nast.) powód podtrzymał żądanie pozwu poza żądaniem zasądzenia od pozwanego kwoty 2.706,00 złotych oraz kwoty 4.182,00 złotych, oraz wniósł o zasądzenie na swoją rzecz:

- kwoty 3.690,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 2 lutego 2012 roku do dnia zapłaty,

- kwoty 14.760,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty,

- kwoty 243,84 złotych z tytułu odsetek od kwoty 2.706,00 złotych naliczanych od dnia 1 marca 2012 roku do dnia 9 listopada 2012 roku,

- kwoty 386,84 złotych z tytułu odsetek od kwoty 4.182,00 złotych naliczanych od dnia 1 marca 2012 roku do dnia 9 listopada 2012 roku.

Powód uzasadniając swoje stanowisko wyjaśnił, iż niezasadny jest zarzut pozwanego dotyczący nienależności roszczenia objętego fakturą korygującą do faktury VAT nr (...) z uwagi na stwierdzoną postanowieniem z dnia 13 stycznia 2012 roku przez Sąd Rejonowy Lublin – Wschód w L. zmianę nazwy pozwanego z (...) Sp. z o.o. na obowiązującą obecnie nazwę (...) Sp. z o.o. Powód wskazał ponadto, iż nieuprawniony jest zarzut pozwanego dotyczący uiszczenia należności objętych fakturami VAT nr (...) co do kwoty 2.706,00 złotych oraz faktury VAT nr (...) co do kwoty 4.182,00 złotych. Zdaniem powoda zapłacenie tych należności nastąpiło już po wydaniu przez Sąd nakazu zapłaty w niniejszej sprawie, zaś obowiązek zapłaty przez stronę pozwaną odsetek ustawowych wynika z niezapłacenia należności głównej w terminie ustalonym w rzeczonych fakturach VAT. Powód wyjaśnił dalej, że zarzuty pozwanego odnoszące się do obowiązku zapłaty należności wynikających z faktury VAT nr (...) pozostają w sprzeczności z wiążącymi strony postanowieniami umowy najmu nr (...), zeznaniami D. K. przesłuchanego w charakterze strony oraz dołączonymi do odpowiedzi na sprzeciw protokołami przekazania/odbioru pojazdu i zdjęciami fotograficznymi pojazdów S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) oraz F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). W dalszej kolejności powód wskazał, iż pozwany był zobowiązany do zapłacenia na podstawie faktury VAT nr (...) również kwoty odpowiadającej wysokości podatku VAT. (odpowiedź na sprzeciw – k. 68 – 70)

W piśmie procesowym z dnia 9 maja 2014 roku (data nadania w urzędzie pocztowym k. 133) pozwany podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko wniósł o pominięcie dowodów wymienionych w odpowiedzi na pozew jako spóźnionych. Ponadto powód wskazał, iż zgłoszone w odpowiedzi na sprzeciw wnioski dowodowe pozostają bez związku ze sprawą. Zdaniem pozwanego protokoły przekazania samochodu C. (...) o numerze rejestracyjnym (...)wraz z dokumentacją zdjęciową oraz samochodu F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) pozostają bez związku ze sprawą, gdyż wskazany pojazd nie stanowił przedmiotu szkody objętej fakturą VAT nr (...). (pismo procesowe pozwanego – k. 131 – 132).

Na rozprawach, które odbyły się w dniu 25 kwietnia 2014 roku oraz w dniu 10 września 2014 roku strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie (protokół rozprawy z dnia 25 kwietnia 2014 roku – k. 125 – 126, protokół rozprawy z dnia 10 września 2014 roku – k. 136 –137).

Postanowieniem w sprawie o sygn. akt LU.VI NS-REJ.KRS/(...) z dnia 13 stycznia 2012 roku Sąd Rejonowy Lublin – Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku, VI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego wpisał do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego rejestru Sądowego zmianę nazwy pozwanego. W miejsce dotychczasowej nazwy pozwanego, tj. Przedsiębiorstwo (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością została wpisana nazwa (...) Spółka z ograniczona odpowiedzialnością (postanowienie – k. 10 – 10v).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 12 września 2011 roku K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. zawarła z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. umowę najmu nr (...).

(umowa najmu – k. 6-9v.)

Na podstawie rzeczonej umowy najmu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. zobowiązała się przekazać (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. do używania samochód marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), samochód marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), samochód marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), samochód marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) oraz samochód marki C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) (§ 1 ust. 1 umowy najmu oraz załącznik nr 1 do umowy najmu).

Strony postanowiły, iż (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. w zamian za przekazane do używania samochody osobowe zapłaci na rzecz K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. umówiony czynsz (§ 1 ust. 1 umowy najmu). Strony ustaliły, iż czynsz najmu, w przypadku samochodu marki S. (...) będzie wynosić 1.626,02 złotych netto miesięcznie, w przypadku samochodu S. (...) czynsz najmu będzie wynosić 3.400,00 złotych netto miesięcznie, w przypadku samochodu FordFocus C-M. czynsz najmu będzie wynosić 1.585,37 złotych netto miesięcznie, w przypadku samochodu F. (...) czynsz najmu będzie wynosić 2.200,00 złotych netto miesięcznie, natomiast w przypadku samochodu C. (...) czynsz najmu będzie wynosić 1.626,01 złotych netto miesięcznie (załącznik nr 1 do umowy najmu).

(...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. zobowiązał się używać przekazane samochody zgodnie z ich przeznaczeniem i zobowiązać także osobę bezpośrednio użytkującą samochody do używania przedmiotu najmu w sposób odpowiadający właściwościom i przeznaczeniu rzeczy (§ 3 ust. 1 umowy najmu)

Najemca zobowiązał się także do przestrzegania przepisów prawa o ruchu drogowym, przestrzegania zakazu użyczania pojazdu osobom nieupoważnionym, zabezpieczenia kluczyków oraz dokumentów pojazdu z należytą starannością, przestrzegania zakazu palenia tytoniu w pojeździe, przestrzegania terminowego zwrotu pojazdu oraz włączenia nakazu prawidłowej eksploatacji pojazdu do kategorii obowiązków służbowych pracownika lub użytkownika bezpośrednio użytkującego pojazd i kontrolowanie przestrzegania tego nakazu (§ 3 ust. 4 pkt 1 – 6 umowy najmu).

W przypadku powstania szkody w przedmiocie najmu, najemca zobowiązany był podejmować wszelkie działania zmierzające do zmniejszenia szkody w przedmiocie najmu oraz zabezpieczenie go przed dalszą szkodą (§ 3 ust. 6 umowy najmu). Udział własny najemcy w szkodzie wynosił 2.000,00 złotych (§ 3 ust. 7 umowy najmu).

Strony ustaliły, iż najemca zobowiązany jest uiszczać na rzecz wynajmującego miesięczny czynsz najmu za najem jednego pojazdu w kwocie netto powiększonej o podatek VAT (§ 7 ust. 1 umowy najmu) Czynsz najmu miał być płatny miesięcznie z góry na podstawie faktury VAT w terminie 7 dni od daty doręczenia najemcy faktury VAT wystawionej przez wynajmującego (§ 7 ust. 2 umowy najmu). Czynsz najmu miał być płatny w formie przelewu na rachunek bankowy wynajmującego wskazany w fakturze VAT. Za dzień zapłaty strony przyjęły dzień wpływu środków na rachunek wynajmującego (§ 7 ust. 3 umowy najmu). W przypadku opóźnienia z zapłatą czynszu najmu wynajmującemu przysługiwały odsetki ustawowe (§ 7 ust. 4 umowy najmu).

Umowa została zawarta na okres 6 miesięcy od daty wydania samochodu (§ 9 ust. 1 umowy najmu).W przypadku nie wywiązywania się przez najemcę z obowiązku przestrzegania zakazu użyczania pojazdu osobom nieupoważnionym oraz przestrzegania zakazu palenia tytoniu w pojeździe najemca miał zapłacić na rzecz wynajmującego karę umowną w wysokości 3-miesięcznej raty najmu (§ 9 ust. 4 umowy najmu).

Z tytułu wynajęcia samochodów firmowych (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. wystawił w dniu 2 lutego 2012 roku fakturę korygującą do faktury nr (...) z dnia 2 stycznia 2012 roku na kwotę 3.690,00 złotych. W fakturze nie zostały określone pojazdy, za najem których została wystawiona przedmiotowa faktura VAT. W fakturze korygującej do faktury nr (...) został wyznaczony jako termin płatności dzień 8 lutego 2012 roku.

(kserokopia faktury korygującej do faktury VAT nr (...).2012 – k. 11 – 11v)

Tytułem wynajmu samochodu marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wynajmujący K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. wystawił w dniu 1 marca 2012 roku fakturę VAT nr (...) na kwotę 2.706,00 złotych. W przedmiotowej fakturze VAT jako termin płatności określony został dzień 7 marca 2012 roku.

(kserokopia faktury VAT nr (...) – k. 12 – 12v).

Tytułem wynajmu samochodu marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wynajmujący K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. wystawił w dniu 1 marca 2012 roku fakturę VAT nr (...) na kwotę 4.182,00 złotych. W przedmiotowej fakturze VAT jako termin płatności określony został dzień 7 marca 2012 roku.

(kserokopia faktury VAT nr (...) – k. 13 – 13v)

Pismem z dnia 26 marca 2012 roku wobec niezapłacenia przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. w terminie należności wynikających z faktury VAT nr (...) oraz z faktury VAT nr (...) K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. złożył oświadczenie o wypowiedzeniu umowy najmu (...).

(kserokopia pisma K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. z dnia 26 marca 2012 roku – k. 15)

Dnia 1 kwietnia 2012 roku K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. wystawił fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 14.760,00 złotych. Na podstawie wskazanej faktury VAT (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. dochodził od (...) Sp. z o.o. z siedzibą w L. zapłaty kwoty 2.000,00 złotych tytułem udziału własnego w szkodzie powstałej w samochodzie marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w postaci połamanej podłogi w bagażniku, ubrudzenia samochodu oraz brudnej tapicerki, kwoty 2.000,00 złotych tytułem udziału własnego w uszkodzeniach w postaci porysowanego tylnego zderzaka, dziury w tylnym zderzaku, zgubienia kołpaka, porysowanego przedniego zderzaka, które wystąpiły w samochodzie marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), kwoty 2.000,00 złotych tytułem udziału własnego w szkodzie samochodu w postaci rozbitego całego przodu samochodu zaistniałej w pojeździe marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) oraz kwoty 6.000,00 złotych tytułem kary umownej za palenie w samochodzie marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

(kserokopia faktury VAT nr (...) – k. 14 – 14v)

W dniu 9 listopada 2012 roku (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. dokonał zapłaty na rzecz K2 (...) Sp. z o.o. z siedzibą w F. kwoty 6.888,00 złotych tytułem płatności za fakturę VAT nr (...) oraz fakturę VAT nr (...).

(kserokopia potwierdzenia przelewu – k. 45)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o twierdzenia stron wyraźnie przyznane bądź niezaprzeczone przez przeciwnika (art. 229 i 230 k.p.c.), oraz złożone w toku postępowania dokumenty oraz kserokopie dokumentów, którym dał wiarę w pełni wobec braku podstaw do zakwestionowania ich prawdziwości przez Sąd z urzędu, oraz nie kwestionowania ich przez strony.

Sąd oddalił wniosek powoda o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron. Postanowieniem wydanym na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2014 roku Sąd wezwał strony do osobistego stawiennictwa w celu przesłuchania w charakterze strony, pod rygorem pominięcia wniosku dowodowego w przypadku niestawiennictwa. Pomimo prawidłowego doręczenia wezwania do osobistego stawiennictwa na rozprawie w dniu 10 września 2014 roku powód nie stawił się. Pełnomocnik pozwanego na rozprawie w dniu 10 września 2014 roku oświadczył, iż jedynym członkiem zarządu pozwanego jest osoba obcojęzyczna, która nie ma wiedzy w zakresie przedmiotu sprawy. Wobec powyższego Sąd oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania stron.

Sąd nie poczynił ustaleń w niniejszej sprawie na podstawie dołączonych do odpowiedzi na sprzeciw dokumentów w postaci protokołu przekazania samochodu C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wraz z dokumentacją zdjęciową oraz samochodu F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Rzeczone wnioski dowodowe zostały zgłoszone przez powoda w celu wykazania zaistnienia szkód w pojazdach uzasadniających domaganie się od pozwanego na podstawie faktury VAT nr (...) należności z tytułu udziału własnego w szkodzie zaistniałej w najętych samochodach. Jednakże zgodnie z treścią faktury VAT nr (...) powód domagał się od pozwanego zapłaty kosztów z tytułu udziału własnego w szkodzie zaistniałych w pojeździe marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...), w samochodzie marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...) oraz w samochodzie marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...). W związku z powyższym przedstawione przez powoda dowody w postaci protokołu przekazania samochodu C. (...) o numerze rejestracyjnym (...) wraz z dokumentacją zdjęciową oraz samochodu F. (...) o numerze rejestracyjnym (...)- nie dotyczyły tej faktury.

Sąd nie poczynił również ustaleń w przedmiocie zaistnienia uszkodzeń w pojeździe marki S. (...) oraz w pojeździe marki F. (...) na podstawie załączonych do odpowiedzi na sprzeciw dokumentacji zdjęciowej rzeczonych samochodów. Ocena stopnia zaistniałych uszkodzeń w przedmiotowych pojazdach wymagała w ocenie Sądu wiadomości specjalnych i powinna zostać dokonana w oparciu o ustalenia poczynione przez biegłego sądowego. Jednakże w niniejszej sprawie powód nie wnosił o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego. Ponadto należało wskazać, iż nie na wszystkich załączonych do odpowiedzi na sprzeciw fotografiach można bezspornie stwierdzić, jaki dokładnie samochód został ukazany, gdyż załączone fotografie ukazują poszczególne elementy samochodów. Na ich podstawie nie można stwierdzić jakiego konkretnie pojazdu dotyczą, ani kiedy zostały wykonane. Dlatego też na podstawie załączonych fotografii Sąd nie dokonał ustaleń faktycznych w zakresie zaistnienia uszkodzeń w pojeździe marki S. (...) oraz w pojeździe marki F. (...).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu jako bezzasadne.

Bezspornym w niniejszej sprawie pozostawał fakt, iż strony zawarły umowę najmu, na podstawie której pozwany używał pojazdów należących do powoda w zamian za zapłatę czynszu najmu w umówionej wysokości. Bezspornym było, iż pozwany zapłacił czynsz najmu wskazany na fakturach VAT o nr: (...) w kwotach odpowiednio 2706,00 zł i 4.182,00 zł w dniu 9 listopada 2012 r., to jest po terminie płatności wskazanym na fakturach VAT, oraz po wniesieniu pozwu przez powoda.

Spornym było, czy powodowi przysługiwały od pozwanego należności wskazane na fakturach VAT o nr: (...), tj. odpowiednio kwoty 3.690,00 zł z tytułu czynszu najmu pojazdów – korekty faktury nr (...) oraz kwoty 14.760,00 zł z tytułu udziału własnego za szkody we wskazanych pojazdach S. (...), F. (...) i F. (...) i kary umownej za palenie tytoniu we wskazanym pojeździe F. (...).

Stosownie do treści art. 659 Kodeksu cywilnego: ,,Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz’’ (art. 659 § 1 k.c.); ,,Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju’’ (art. 659 § 2 k.c.).

Art. 481 § 1 k.c. stanowi, iż: ,,Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi’’, zaś zgodnie z art. 481 § 2 zd. 1 k.c.: ,,Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe’’.

W zakresie dochodzonego czynszu najmu w kwotach 2706,00 zł i 4.182,00 zł powód, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata, pomimo zapłaty przedmiotowych kwot przez pozwanego, nie złożył jednoznacznego oświadczenia w przedmiocie cofnięcia pozwu w powyższym zakresie, wskazując ponadto iż dochodzi zasądzenia od pozwanego odsetek ustawowych od powyższych kwot liczonych od dnia 1 marca 2012 r. do dnia 9 listopada 2012 r.

Mając na względzie powyższe, powództwo w zakresie kwot 2706,00 zł i 4.182,00 zł podlegało oddaleniu z uwagi na spełnienie świadczenia przez pozwanego i wygaśnięcie zobowiązania.

Oddaleniu podlegało również roszczenie o zasądzenie odsetek od kwot 2706,00 zł i 4.182,00 zł za okres od dnia 1 marca 2012 r. do dnia 9 listopada 2012 r., albowiem nakaz zapłaty stał się prawomocny w zakresie odsetek za okres od dnia 8 marca 2012 r. do dnia 9 listopada 2012 r., zaś powód nie wykazał wymagalności swych roszczeń w okresie od dnia 1 marca 2012 r. do dnia 7 marca 2012 r., gdyż opóźnienie w zapłacie poszczególnych należności należy liczyć od dnia następnego po wskazanym na fakturach VAT terminie płatności dnia 7 marca 2012 r., a więc od dnia 8 marca 2012 r.

W zakresie roszczenia o zapłatę kwoty 3.690,00 zł dotyczącej korekty faktury nr (...) powód w żaden sposób nie wykazał zasadności swego roszczenia, albowiem nie przedstawił jakich pojazdów i jakiego okresu najmu dotyczyła przedmiotowa należność, ani nie złożył faktury nr (...) której dotyczyła korekta, pozwany zaś zaprzeczył, aby wynajmował od powoda pojazdy za które powód mógłby dochodzić niezapłaconego czynszu najmu w przedmiotowej wysokości.

Z uwagi na powyższe, powództwo w zakresie roszczenia o zapłatę kwoty 3.690,00 zł wraz z odsetkami podlegało oddaleniu z uwagi na niewykazanie jego zasadności przez powoda.

Oddaleniu podlegało również roszczenie o zapłatę kwoty 14.760,00 zł wraz z odsetkami, albowiem powód nie wykazał ani powstania szkód we wskazanych pojazdach, ani związku przyczynowego pomiędzy używaniem pojazdów przez pozwanego a powstaniem uszkodzeń, co w ocenie Sądu wymagało wiadomości specjalnych. Przedstawione przez powoda protokoły i zdjęcia były w ocenie Sądu niewystarczające do jednoznacznego stwierdzenia szkód i ich rozmiarów. Zdaniem Sądu część przedstawionych zdjęć nie pozwalała na zidentyfikowanie konkretnego pojazdu, część zdjęć dotyczy innych pojazdów niż wskazane na fakturze VAT nr (...) ponadto ze zdjęć nie wynika, kiedy zostały wykonane, powód nie przedstawił też w jakim stanie znajdowały się pojazdy przed przekazaniem ich pozwanemu, ani nie przedstawił dokumentacji naprawy uszkodzeń pojazdów. Powód nie wykazał też, aby zaistniały przesłanki do obciążenia pozwanego karą umowną za palenie tytoniu w pojeździe.

Reasumując powyższe rozważania, powództwo podlegało oddaleniu w całości, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c.

Pomimo oddalenia powództwa w całości pozwany jest traktowany jak strona przegrywająca sprawę w zakresie kwoty 6.888,00 zł, albowiem przedmiotowa kwota została zapłacona z opóźnieniem już po wniesieniu pozwu, a tym samym pozwany dał powód do wytoczenia powództwa. Tym samym powód wygrał niniejszą sprawę w zakresie kwoty 6.888,00 zł z dochodzonej kwoty 25.338,00 zł, a więc w zaokrągleniu w 27 %, przegrywając sprawę w 73 %, pozwany zaś przegrał niniejszą sprawę w 27 %, wygrywając w 73 %.

Na koszty procesu po stronie powoda złożyły się: koszt zastępstwa procesowego w kwocie 2.400,00 zł, tj. w stawce minimalnej wynagrodzenia adwokata za prowadzenie niniejszej sprawy, określonej na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (...) (t.j. Dz. U. 2013, poz. 461), koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł, oraz koszt opłaty sądowej od pozwu w wysokości 1.267,00 zł, tj. łącznie 3.684,00 zł.

Na koszty procesu po stronie pozwanego złożyły się: koszt zastępstwa procesowego w kwocie 2.400,00 zł, tj. w stawce minimalnej wynagrodzenia radcy prawnego za prowadzenie niniejszej sprawy, określonej na podstawie § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (...) (t.j. Dz. U. 2013, poz. 490), oraz koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł, tj. łącznie 2.417,00 zł.

Zgodnie z wynikiem procesu powodowi należało się od pozwanego 27 % kwoty 3.684,00 zł, tj. 994,68 zł, pozwanemu zaś od powoda 73 % kwoty 2.417,00 zł, tj. 1.764,41 zł.

Na podstawie wskazanych wyżej przepisów, Sąd rozdzielając stosunkowo koszty procesu zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 769,73 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, tj. różnicę między kwotą należną pozwanemu od powoda a kwotą należną powodowi od pozwanego, orzekając jak w punkcie II sentencji wyroku.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

Sygn. akt XV GC 1479/13

ZARZĄDZENIE

1. Odnotować uzasadnienie(urlop wypoczynkowy sędziego 27-30 września 2014 r. włącznie)

2. Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda i pełnomocnikowi pozwanego;

4. Akta z wpływem lub za 21 dni.

13 października 2014 r.

SSR Dorota Charkiewicz

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Monika Reszka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie
Data wytworzenia informacji: