Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla miasta stołecznego Warszawy w Warszawie

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lipca 2017 r.

Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie V Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący SSR Klaudia Miłek

Protokolant: Paulina Kowalczyk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2017 r. sprawy, przeciwko A. J. (1) s. H. i S. z domu P. ur. (...) w R.

obwinionego o to że:

W piśmie z dnia 29 listopada 2016r., będąc (...) spółki (...) (...) Spółka Z o.o., która była właścicielem samochodu marki F. o nr rej. (...), wbrew obowiązkowi na żądanie Straży Miejskiej nie wskazał komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w dniu 16 marca 2016r. ok. godz. 13:45

tj. za wykroczenie z art. 96 § 3 KW w związku z art. 78 ust. 4 Ustawy z dnia 20.06.1997 Prawo o ruchu drogowym Dz. U. Nr 108 poz. 908 z późn zm.

orzeka

I.  Obwinionego A. J. (1) uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu.

II.  Koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt V W 832/17

UZASADNIENIE

Na podstawie zgromadzonego i ujawnionego w toku rozprawy głównej materiału dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strażnik miejski B. T. w dniu 16 marca 2016 r. ok. godz. 13.45 w W. przy skrzyżowaniu Alei (...) z ul. (...) ujawnił wykroczenie drogowe z art. 92 § 1 kw, polegające na niezastosowaniu się przez kierującego pojazdem marki F. o nr rej. (...) do znaku drogowego P-21, tj. zaparkowaniu na powierzchni wyłączonej ( notatka urzędowa – k. 1, zdjęcia – k. 2).

W związku z powyższym, Straż Miejska podjęła czynności wyjaśniające, które wykazały, iż właścicielem pojazdu (...)Sp. z o.o. z siedzibą w W., nr KRS (...) (dalej: „spółka”). Jak wynika z danych Krajowego Rejestru Sądowego, do reprezentowania spółki jest zarząd, w skład którego według stanu na dzień wystąpienia o informacje (15.02.2017 r.) wchodziła jedna osoba – W. W.. W KRS ujawniony jest również prokurent, którym jest A. J. (1), będący jednocześnie mniejszościowym wspólnikiem spółki ( informacja z KRS – k. 7-9). Pismem z dnia 11 listopada 2016 r. Straż Miejska skierowała do spółki, nie adresując pisma do żadnej osoby, sprecyzowanej z imienia i nazwiska ani funkcji, wezwanie do wskazania, komu powierzono pojazd w oznaczonym czasie. W wezwaniu zaznaczono, że na adresacie wezwania (bliżej nieokreślonym „Panu/Pani”) spoczywa obowiązek wskazania, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie oraz, że osobę, której powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie należy wskazać poprzez wypełnienie i dostarczenie Straży Miejskiej części B załącznika w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Straż Miejska jednocześnie poinformowała, że w przypadku, gdy adresat nie dopełni obowiązku określonego w art. 78 ust. 4 i 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, tj. nie wskaże komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie i popełni wykroczenie określone w art. 96 § 3 Kodeksu Wykroczeń oraz, że w związku z powyższym, zakończenie prowadzonych czynności wyjaśniających w sprawie nastąpi poprzez wyrażenie zgody na przyjęcie mandatu karnego kredytowanego w wysokości 200 zł, a także, że mandat karny kredytowany zostanie wystawiony i przesłany po uprzednim wypełnieniu, podpisaniu i odesłaniu załączonego oświadczenia, zawartego w części C załącznika ( wezwanie – k. 4). Wezwanie doręczono w siedzibie spółki w dniu 17 listopada 2016 r. ( zpo – k. 5). W odpowiedzi na pismo Straży Miejskiej wspólnik (...) Sp. z o.o. – (...) odpisał, że nie jest możliwe udzielenie odpowiedzi, jako, że żądanie to, jego zdaniem jest nieporozumieniem. Obwiniony powołał się na wyroki Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 marca 2016 r. w sprawie P 27/13 oraz z dnia 30 września 2015 r. w sprawie K 3/13, wskazując, że niedopuszczalne jest kierowanie przez organ alternatywnie żądania przyjęcia mandatu karnego za wykroczenie lub denuncjację innej osoby oraz, że spółka nie może być ukarana jedynie za to, że jest właścicielem pojazdu ( pismo – k. 6).

Wobec powyższego, Straż Miejska skierowała do Sądu wniosek o ukaranie A. J. (2) jako wspólnika (...) sp. z o.o. za wykroczenie z art. 96 § 3 kw. Wyrokiem nakazowym z dnia 29 marca 2017 r. obwiniony został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu. Od wyroku nakazowego sprzeciw wniósł obwiniony, wnosząc o uniewinnienie.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: dokumentów w postaci: notatek strażników miejskich (k. 1, 12), zdjęć (k. 2), wezwań do wskazania użytkownika pojazdu (k. 3, 4), zwrotnego potwierdzenia odbioru (k. 5), informacji odpowiadającej odpisowi aktualnemu z KRS (k. 7-9), pisma obwinionego (k. 6), pisma Straży Miejskiej (k. 10), które to dokumenty wobec braku przeciwdowodów i braku kwestionowania ich prawdziwości przez strony, Sąd ocenił jako odpowiadające prawdzie.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd wobec faktu, iż obwiniony przed Sądem nie skorzystał z możliwości złożenia wyjaśnień, ustalił stan faktyczny w oparciu o zgromadzone w sprawie dowody z dokumentów.

Zgodnie z art. 96 § 3 kw, karze grzywny podlega ten, kto wbrew obowiązkowi nie wskaże na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Wykroczenie określone w art. 96 § 3 kw ma na celu zatem m.in. ustalenie kierującego pojazdem w razie popełnienia przestępstwa lub popełnienia wykroczenia z udziałem tego pojazdu. Przepis ten odnosi się wprost do obowiązku wynikającego z art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym, zgodnie z którym właściciel lub posiadacz pojazdu jest obowiązany wskazać na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, chyba że pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mógł zapobiec. Zgodnie z art. 78 ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym W przypadku, gdy właścicielem lub posiadaczem pojazdu jest osoba prawna, do udzielenia informacji, o której mowa w ust. 4, obowiązana jest osoba wyznaczona przez organ uprawniony do reprezentowania tego podmiotu na zewnątrz, a w przypadku niewyznaczenia takiej osoby - osoby wchodzące w skład tego organu zgodnie z żądaniem organu, o którym mowa w ust. 4, oraz sposobem reprezentacji podmiotu.

W niniejszej sprawie wezwanie do pisemnego wskazania danych osoby, której pojazd w oznaczonym w tych pismach czasie został powierzony do używania lub kierowania i udzielenia odpowiedzi w terminie 7 dni od dnia otrzymania pisma nie zostało skierowane do żadnej sprecyzowanej z imienia i nazwiska osoby fizycznej, a jedynie do spółki, która, jako osoba prawna, nie może odpowiadać za wykroczenie. W tym kontekście za niedopuszczalne i wprowadzające w błąd należy uznać zawarcie w piśmie skierowanym przez Straż Miejską do spółki sformułowania „w przypadku niedopełnienia obowiązku określonego w art. 78 ust. 4, 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym tj. niewskazania komu powierzył/a Pan/i pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, popełni Pan/i wykroczenie określone w art. 96 § 3 Kodeksu wykroczeń”. Z faktu, iż A. J. (1) w imieniu (...)Sp. z o.o. odpowiedział na wezwanie skierowane do spółki, odmawiając wskazania osoby, której powierzono pojazd do kierowania lub używania, nie można wywodzić wniosku, że wypełnił on swym zachowaniem znamion ustawowych wykroczenia z art. 96 § 3 kw, bowiem do obwinionego w ogóle nie skierowano żądania udzielenia takiej informacji.

W sprawie niniejszej, obowiązek w zakresie uregulowanym w art. 96 § 3 kw i w art. 78 ust. 4 i 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym, ciążył na osobie wyznaczonej przez organ uprawniony do reprezentowania tego podmiotu na zewnątrz, a w przypadku niewyznaczenia takiej osoby - osoby wchodzące w skład tego organu zgodnie z żądaniem organu, o którym mowa w ust. 4, oraz sposobem reprezentacji podmiotu – w danym przypadku, taką osobą jest członek zarządu, ujawniony w KRS i to do tej osoby powinno zostać skierowane żądanie ze strony Straży Miejskiej.

Na marginesie powyższych rozważań, w odniesieniu do podnoszonych przez obwinionego zarzutów co do treści samego wezwania, należy podkreślić także, iż organ nie zwraca się z zapytaniem o wskazanie osoby, która popełniła wykroczenie – zwraca się wyłącznie o wskazanie osoby, której pojazd został powierzony do kierowania lub używania w oznaczonym czasie. Wskazanie osoby, której został powierzony pojazd do używania lub kierowania nie jest zatem w żadnym razie tożsame z oskarżeniem tej osoby o popełnienie czynu zabronionego. Norma prawna zawarta w art. 78 ust. 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym przewiduje możliwość uchylenia się od obowiązku wskazania na żądanie uprawnionego organu komu został powierzony pojazd do używania lub kierowania w oznaczonym czasie jedynie w sytuacji, gdy pojazd został użyty wbrew woli tej osoby i jej wiedzy przez nieznaną osobę, czemu nie mogła ta osoba zapobiec. Organ zaś nie zwraca się z zapytaniem o wskazanie osoby, która popełniła wykroczenie – lecz wyłącznie o wskazanie osoby, której pojazd został powierzony do kierowania lub używania w oznaczonym czasie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uniewinnił obwinionego A. J. (1) od zarzutu popełnienia wykroczenia z art. 96 § 3 kw.

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonego, koszty postępowania ponosi Skarb Państwa.

Z tych względów orzeczono, jak w sentencji wyroku.